Lib.  Cap. Par.

 1   III,  11, 4|   corruptae; receperat in sinum filium nondum sextum annum aetatis
 2   III,  12, 3|        habere eas iussit. Darei filium collo suo admovit, atque
 3    IV,  7, 3 |     maximus natu e sacerdotibus filium appellat, hoc nomen illi
 4    IV,  7, 5 |     capaces facit. Iovis igitur filium se non solum appellari passus
 5    IV,  11, 1|         quam tibi tradit. Ochum filium, quem habes, pacis et fidei
 6     V,  2, 2 |      retineret, sive sua sponte filium obviam misit traditurum
 7    VI,  8, 1 |         nuntiasset, Parmenionis filium, praefectum equitatus, omnium
 8    VI,  10, 1|       esset sub eo qui se Iovis filium crederet! Fides amicitiae,
 9    VI,  10, 1|      regem nostrum dignatus est filium, neminem eorum, qui stirpi
10    VI,  11, 1|   arguisse mendacium Alexandrum filium agnoscentis, scilicet veritum
11    VI,  11, 4|     causa. Nam cum primum Iovis filium se salutari iussit rex,
12   VII,  1, 2 |         proximum esse voluisti, filium omnes paene amicos tuos
13  VIII,  5, 1 | usurparet coepit agitare. Iovis filium non dici tantum se, sed
14  VIII,  10, 4|  dixisse fertur se quidem Iovis filium dici, sed corporis aegri
15     X,  6, 2 |   tempori rerum. Esse a Barsine filium regis: huic diadema dandum.
16     X,  6, 3 |      Nec vero interest, Roxanes filium, quandoque genitus erit,
17     X,  7, 2 |       modo stirpem Philippi, et filium ac fratrem regum duorum;
18     X,  10, 1|        esse credidere plerique: filium Antipatri inter ministros,