Lib.  Cap. Par.

 1   III,  11, 2|    procubuerant, adverso corpore vulneribus acceptis. Inter hos Atizyes
 2    IV,  3, 2 |           quis protegi poterant, vulneribus inulti patebant. Corvi vero
 3    IV,  15, 1|           et, quia calidis adhuc vulneribus aberat dolor, trunci quoque
 4    IV,  16, 3|      supervenisset hostis, novis vulneribus excitabantur. Quidam occupatis
 5     V,  3, 1 |    cotibus inpedita. Multis ergo vulneribus depulsi, ut quibus non cum
 6     V,  13, 2|        regem multisque confossum vulneribus relinquunt. Iumenta quoque,
 7     V,  13, 4|     constiterant, aestu simulque vulneribus fatigata. Haud procul erat
 8   VII,  7, 2 |      unum omnes peterent, multis vulneribus exsanguis Hypsidem quendam
 9  VIII,  14, 3|       beluas in semet inritavere vulneribus. Obtriti ergo pedibus earum
10  VIII,  14, 3|         omitteat. Ergo elephanti vulneribus tandem fatigati suos impetu
11  VIII,  14, 3| Alexandro: sed equus eius multis vulneribus confossus deficiensque procubuit,
12    IX,  3, 1 | principesque ad regem perferrent vulneribus et continuo labore militiae
13    IX,  3, 2 |          exsanguia, tot perfossa vulneribus, tot cicatricibus putria.
14    IX,  5, 2 |   Timaeus multis adverso corpore vulneribus acceptis egregiaque edita
15    IX,  5, 2 |          pedes. Iam et Peucestes vulneribus fatigatus submiserat clipeum.
16     X,  5, 2 |  sanguinem esse fundendum; novis vulneribus veteres rumpendas cicatrices;