Lib.  Cap. Par.

 1   III,  2, 1 |     Orientis excita sedibus suis moles finitimis potest esse terribilis:
 2    IV,  2, 1 |          leni et tranquillo mari moles agi possunt; Africus vero
 3    IV,  2, 1 |      subruit, nec ulla tam firma moles est, quam non exedant undae
 4    IV,  2, 1 |       statuit. Sed ante iacienda moles erat, quae continenti urbem
 5    IV,  2, 1 |          accendit. Iamque paulum moles aqua eminebat, et simul
 6    IV,  2, 1 |     converterant, et quo longius moles agebatur a litore, hoc magis
 7    IV,  3, 2 |       undique vis mali urguebat: moles intra teli iactum erat,
 8    IV,  8, 1 |      cuius multo maior supererat moles, otiosae peregrinationi
 9     V,  1, 5 |        validas arbores sustinent moles, ut stipites earum VIII
10     V,  1, 5 |  paulatim exedendo perimat, haec moles, quae tot arborum radicibus
11     V,  9, 1 |   paratas habent, ut maior belli moles supersit quam exhausta sit.
12  VIII,  10, 5|    arborum stipites cum ramis ac moles saxorum in cavernas deiciebant.
13  VIII,  10, 5|        mobiles turres; tantasque moles nulla ope quae cerneretur
14  VIII,  13, 2|       ingentes vastorum corporum moles et de industria inritatae
15    IX,  2, 2 |      inhabiles vastorum corporum moles. Equidem sic animalia ista
16     X,  5, 5 | successor quaerebatur; sed maior moles erat, quam ut unus subire