Lib.  Cap. Par.

 1   III,  4, 1 |      ferroque Ciliciam vastat, ut hosti solitudinem faciat; quidquid
 2   III,  13, 1|      simulans, re vera ut praedam hosti offerret. Multa milia virorum
 3   III,  13, 1| proditionis merces foret, obicere hosti parabat gratiorem omni pecunia
 4    IV,  10, 2|      contentus pleraque inviolata hosti reliquit. Alexander, haud
 5    IV,  13, 4|           recta fronte concurrere hosti, interdum haesitare, an
 6     V,  8, 2 |       virtute fretus obviam issem hosti. Quousque enim in regno
 7     V,  12, 1|      cauteque vitasset: donum eum hosti laturum fuisse regis caput.
 8     V,  13, 2|          conscenderet equum et se hosti fuga eriperet. Ille deos
 9    VI,  1, 1 |           et, ut primum sibi quam hosti aequiorem locum capere potuerunt,
10    VI,  6, 3 |          strenue facto inprovisus hosti supervenit. Cuius cognito
11    VI,  11, 5|     videbatur; non enim sibi, sed hosti esse occisuros Alexandrum,
12   VII,  4, 1 |           velut murum, obiecturum hosti, dum ex finitimis gentibus
13   VII,  7, 2 |  lateribus et a fronte et a tergo hosti ostendit. Menedemus undique
14   VII,  10, 2|      bello lacessitos se inimicos hosti fuisse respondent: si quis
15  VIII,  14, 3|       colligere dispersos, obvius hosti ire pergit elephantosque
16  VIII,  14, 3|        fugam, peditemque sequenti hosti obiecit.~4.