Lib.  Cap. Par.

 1   III,  2, 1 |         Verum", inquit, "et tu forsitan audire nolis, et ego, nisi
 2    IV,  11, 1|      fide peteret, deliberarem forsitan an darem; verum enimvero,
 3    IV,  14, 4|  nunquam simpliciter indulget. Forsitan ita dii fata ordinaverint,
 4     V,  12, 3|       legem fati mei exspecto. Forsitan mireris, quod vitam non
 5    VI,  8, 1 |       caput regis tam longo et forsitan supervacuo inserere sermoni.
 6   VII,  1, 2 | miseram condicionem meam, quia forsitan non periculosius est tacere
 7   VII,  2, 4 |        Et consilium temerarium forsitan, - quippe fortissimi iuvenes
 8   VII,  4, 3 |  facilius eo careas, incipiens forsitan iustus esse rex, cum ipse
 9   VII,  5, 3 |    aves quoque exciperet. Nunc forsitan, sagittarum celebri usu
10   VII,  8, 2 |        proditum est, abhorrent forsitan animis moribusque nostris,
11  VIII,  1, 6 |    quicquam aliud adiecit quam forsitan eum, si diutius locutus
12  VIII,  3, 1 |     esse censebat, muliebriter forsitan, sed fida tamen mente suasisset;
13  VIII,  6, 2 |     quo deperibat, intueretur, forsitan olim ob aliam quoque causam
14  VIII,  13, 2|  ignoto amne navigandum esset, forsitan hoste eam ipsam ripam, quam
15    IX,  6, 2 |       diuturnum fructum ex me, forsitan etiam perpetuum percipere
16     X,  5, 2 |    nunc morituros pro potentia forsitan satellitis alicuius ignobilis.~