Lib.  Cap. Par.

 1   III,  12, 2|          Alexander postero die cum cura sepultis militibus, quorum
 2   III,  13, 1|            speciem. Qui intentiore cura suos quasi ad iustum proelium
 3    IV,  6, 2 |     regionem Dareus petisset, omni cura vestigans tamen explorare
 4    IV,  9, 1 |           arma deerant, quae summa cura conparabantur. Equitibus
 5    IV,  11, 1|           Iam in acie stares, nisi cura te sepulturae eius moraretur.
 6    IV,  13, 1|   splendebant, et omnia intentiore cura praeparari apud hostem sollicitudo
 7    IV,  13, 3|        esse ac vigilias intentiore cura servari iusserat; ergo ignibus
 8    IV,  15, 1|    Alexandri dolor vicerat, et, ne cura recuperandi sua militem
 9     V,  2, 3 |          tradidit, Xenophilo arcis cura mandata est, mille Macedonum
10   VII,  1, 1 |       periculi memoriam praesentis cura renovabat. Igitur Alexander
11   VII,  7, 2 |       amico mori statuit. Una erat cura, ne inultus occideret. Itaque,
12   VII,  9, 1 |    periculo quam hostem incessendi cura esset. Tormenta saluti fuerunt,
13  VIII,  8, 3 |          vobis parentum memoria et cura est: sed olim istum morem
14    IX,  1, 3 |         spectandi infantum habitum cura mandata est. Si quos insignes
15    IX,  6, 1 | consisterent, sollicitos esse quam cura salutis tuae, ut nunc est,
16    IX,  8, 3 |        levior illis Ptolamaei fuit cura, quam regi. Qui et proelio