Lib.  Cap. Par.

 1   III,  3, 2 |      Die iam inlustri, signum e tabernaculo regis bucina dabatur: super
 2   III,  5, 1 | obscuraque et ignobili morte in tabernaculo extingui se querebatur.
 3   III,  6, 1 |         damnem medici fidem? in tabernaculo ergo me opprimi patiar?
 4   III,  11, 3|         ut victorem victi regis tabernaculo exciperent.~4.
 5   III,  12, 1| convivio, cum repente e proximo tabernaculo lugubris clamor barbaro
 6   III,  12, 3|      hac indole hausisset!" Tum tabernaculo egressus. Tribus aris in
 7    IV,  11, 1|     Alexander, legatis excedere tabernaculo iussis, quid placeret ad
 8     V,  9, 1 | maestitia simul et desperatione tabernaculo se inclusit. Ergo in castris,
 9     V,  12, 2|   futuros pares. Ingens ergo in tabernaculo solitudo erat paucis spadonibus,
10    VI,  7, 1 |      Placet ipsum subsistere in tabernaculo, ne, si regiam intrasset
11   VII,  1, 2 |      acie periclitantis, vel in tabernaculo aegri et vulnera curantis,
12   VII,  1, 2 | currimus, et quidquid irarum in tabernaculo conceptum est, in hostium
13   VII,  10, 3| existebat humor; tandem in ipso tabernaculo regis conspectus est fons;
14  VIII,  2, 2 |               Prima deinde luce tabernaculo corpus, sicut adhuc cruentum
15  VIII,  3, 1 |      humanum caput adferre eum, tabernaculo excessit; percontatusque,