Lib.  Cap. Par.

 1   III,  6, 1 |       quibus ei denuntiabat ne salutem suam Philippo committeret:
 2   III,  8, 1 |     amplius nationum exterarum salutem suam crediturum sibi, si
 3     V,  4, 1 |     vel anima pendere et regis salutem et suam. Tandem venere in
 4     V,  12, 1| habebat. Quibus si credidisset salutem suam damnata popularium
 5     V,  12, 2|        eius adveti, quos regis salutem vel periculis vitae tueri
 6    VI,  8, 1 |  positum, scio non aequo animo salutem filii sui debiturum tibi.
 7    VI,  9, 2 |     iuventutis, unum praefeci; salutem, spem, victoriam meam fidei
 8    VI,  11, 3|       iurare eos per Alexandri salutem volebat removerique tortores.
 9   VII,  1, 1 |      esset admonitus ut ab his salutem suam tueretur. Ceterum se
10  VIII,  1, 5 |         invitum filio debentem salutem suam. Itaque post expeditionem,
11  VIII,  6, 4 |        custodibus corporis, ad salutem regis pertinere quae adferret
12    IX,  6, 2 |    solum eo nomine, quod hodie salutem meam vestrae praeponitis,
13    IX,  9, 1 |   totque fortissimorum virorum salutem permittere conpulit. Navigabant
14    IX,  9, 4 | militum, nauticorum insperatam salutem immodico celebrantium gaudio
15     X,  9, 1 |      meritoque populus Romanus salutem se principi suo debere profitetur,