Lib.  Cap. Par.

 1   III,  9, 1 |    stabant Coenos et Perdiccas et Meleager et Ptolomaeus et Amyntas,
 2     V,  4, 1 |    advexerat, et iis copiis, quas Meleager ducebat, et sagittariis
 3  VIII,  12, 2|     vehementer offendit. E quibus Meleager super cenam largiore vino
 4     X,  6, 3 |   sederant proximi, constitit. At Meleager, unus e ducibus, confirmato
 5     X,  7, 1 |           Arrhidaeum iubent. Quem Meleager infestus invisusque Perdiccae
 6     X,  7, 2 |           regis geniti Alexandro. Meleager, - haud iniuria metu supplicii
 7     X,  7, 2 |       posita fuerat, induitur. Et Meleager thorace sumpto capit arma,
 8     X,  7, 3 | satellitum turba, quorum princeps Meleager. Iratusque Perdicca hos,
 9     X,  8, 1 |                                At Meleager regem monere non destitit
10     X,  8, 1 |        quam adsentiebatur. Itaque Meleager silentium pro imperio habuit,
11     X,  8, 2 |          Igitur, contione dimissa Meleager equitum maxime defectione
12     X,  9, 2 |         Perdiccae. Quorum sermone Meleager ad se relato furens ira
13     X,  9, 2 |   seditiosae vocis auctores. Agit Meleager gratias, amplexusque Perdiccam
14     X,  9, 3 |  constiterat contra pedites, quis Meleager praeerat. Iam equestre agmen
15     X,  9, 3 |          omen et principium fuit. Meleager, sero intellecta fraude