Lib.  Cap. Par.

 1   III,  12, 3|                                 Equidem hac continentia animi si
 2    IV,  3, 2 | ornaverant. Sacrum quoque, quod equidem dis minime cordi esse crediderim,
 3    IV,  12, 3|    effuderant montes, universam equidem rei faciem non abstulit,
 4     V,  8, 2 |       malorum pariet aut finem. Equidem quam versabilis fortuna
 5     V,  13, 1|        Bagistane Babylonio; non equidem vinctum regem, sed in periculo
 6    VI,  3, 3 |         regnare patiemini? quem equidem cruci adfixum videre festino
 7    VI,  9, 2 |      gloriae meae indicia. Quae equidem, milites, quamdiu licuit,
 8    VI,  10, 1|     etiam mea sententia videar. Equidem cuius criminis reus sim,
 9   VII,  1, 2 | militiam perducerem ad te. Quod equidem feci et liberius, quam expediebat
10  VIII,  5, 2 |          discere a victis; quos equidem victores esse confiteor,
11  VIII,  8, 2 |      magno honore sunt apud me! Equidem moderationis meae certissimum
12  VIII,  10, 2|       agrestis est silva. Credo equidem non divino instinctu, sed
13    IX,  1, 5 |  naturam memoriae proditum est! Equidem plura transcribo quam credo:
14    IX,  2, 2 |        vastorum corporum moles. Equidem sic animalia ista contempsi
15     X,  2, 3 |   intuendi vos ius reliquistis. Equidem cum alios dimittere in patriam,