Lib.  Cap. Par.

 1    IV,  6, 2 |      admoveret exercitum, opem deum exposcens, sacrum patrio
 2    VI,  2, 3 |  ignaviam militum obstare, sed deum invidiam, qui fortissimis
 3    VI,  8, 1 |    Nicomachum religione quoque deum adstrictum conscientiam
 4    VI,  9, 1 |     scelere vobis ereptus sum: deum providentia et misericordia
 5    VI,  11, 4| tolerabilem. Nostrone sanguine deum fecimus, qui nos fastidiat?
 6   VII,  10, 3|       rexque ipse credi voluit deum donum id fuisse. Superatis
 7  VIII,  5, 1 |         si, quem intellegerent deum esse, confiterentur exigua
 8  VIII,  5, 2 |   libet: fac aliquem regem, si deum potes facere. Facilius est
 9  VIII,  7, 4 |      ponere, venerarique te ut deum; tu Philippum patrem aversaris;
10  VIII,  8, 3 |       fuit. Utinam Indi quoque deum esse me credant! fama enim
11  VIII,  10, 2|  milium praesidem nemoris eius deum adorantium iuga montis collesque
12  VIII,  11, 1| victoriae sacrificiis et cultu deum fidem fecit. Arae in petra
13    IX,  9, 2 |       erat, monstraque et irae deum indicia cernere videbantur.
14     X,  5, 2 |    aetatis fortunaeque invidia deum ereptum esse rebus humanis.
15     X,  10, 1|    esset mortalibus attrectare deum, purgavere corpus; repletumque