Lib.  Cap. Par.

 1    IV,  10, 3|        sed cave miseri hominis auribus parcas: didici esse infelix,
 2     V,  1, 6 | profanant, ad ultimum, - honos auribus habitus sit, - ima corporum
 3     V,  9, 1 |       prima specie haudquaquam auribus tuis gratam; sed medici
 4    VI,  2, 1 |        et abhorrens peregrinis auribus carmen. Inter quas unam
 5    VI,  8, 1 |      ignorabat saepe Alexandri auribus nimia iactatione virtutis
 6    VI,  10, 2|  ultima verba gravia sunt visa auribus." Abducitur deinde ab iis,
 7   VII,  2, 4 |   bello, libertatem linguae ab auribus credulis remoturus. Et consilium
 8   VII,  5, 3 |        cruci adfixum mutilatis auribus naribusque sagittis configerent
 9  VIII,  1, 5 |     coepit, gravis etiam eorum auribus qui sentiebant vera memorari.
10  VIII,  4, 1 |        visebatur; attonitisque auribus stupens agmen nec progredi
11  VIII,  5, 3 |                         Aequis auribus Callisthenes velut vindex
12  VIII,  9, 3 |   linteis vinciunt; lapilli ex auribus pendent; brachia quoque
13  VIII,  14, 2| movebantur olim ad notum sonum auribus mitigatis. Herculis simulacrum
14    IX,  1, 3 |     ornata erant. Pendebant ex auribus insignes candore ac magnitudine
15     X,  5, 3 |        usus, fremitus vocesque auribus captabant; ac plerumque,