Lib.  Cap. Par.

 1    IV,  12, 3|   milium etiam procul stantium aures inpleverat. Fluctuari animo
 2    VI,  2, 3 |     respondit: illi modo vulgi aures praepararent, sibi. Satisque
 3    VI,  10, 1|        scorti iurgio interponi aures meas credidi infelix et
 4    VI,  11, 3|     iura nequiquam apud surdas aures invocabat. Per ultimos deinde
 5  VIII,  1, 6 | exsecuturum. Sed clausae erant aures, obstrepente ira. Itaque,
 6  VIII,  6, 5 |  criminantiumque regem faciles aures praebere. Quidam adiciunt,
 7  VIII,  13, 2|    inritatae horrendo stridore aures fatigabant. Hinc amnis,
 8    IX,  2, 2 |       a vobis. surdas iamdudum aures pulso, aversos animos et
 9    IX,  3, 1 |      praebe, quaeso, propitias aures imperium atque auspicium
10    IX,  7, 2 | invidorum adapertae sunt regis aures. Et post paucos dies inter
11    IX,  8, 1 |       voces hortantium pavidas aures inpleverant. Ergo universi
12    IX,  10, 3|    opem; cumque frustra surdas aures fatigarent, in rabiem desperatione
13     X,  1, 2 |  arbitris erat, credulas regis aures inplebat, dissimulans causam
14     X,  1, 2 |     falsis criminibus occupant aures. Antequam accusari se suspicaretur
15     X,  5, 2 |  fuisse se confitebantur, quod aures eius debita appellatione