Lib.  Cap. Par.

 1   III,  8, 4 |       ad arma vocantium maiorem metum incussit. Alii in iugum
 2   III,  13, 1|     oneribus erant, omissis per metum capessunt fugam; armati
 3    IV,  10, 2|     vera non possunt, falsa per metum augentur. His cognitis rex,
 4    IV,  15, 1|        Mazaeus quoque perculsis metum incussit mille equitibus
 5    IV,  16, 3|          Deinde misericordia in metum versa, qui sequi non poterant,
 6     V,  4, 1 |         fidus, - multiplicabant metum: si custodes fefellisset,
 7    VI,  1, 1 | multiplex casus modo spem, modo metum utriusque partis augebat,
 8    VI,  8, 1 |      tibi, quam usque ad mortis metum adductum cogeres saepius
 9   VII,  4, 3 |  victori tutius. Licet strenuum metum putes esse, velocior tamen
10   VII,  7, 1 | attonitoque similis stabat, per metum etiam voce suppressa; tandemque,
11   VII,  11, 2|         insisterent. Diem inter metum laboremque consumpserunt.
12  VIII,  11, 1|         foret, admonerentur, in metum misericordia versa non extinctos,
13  VIII,  11, 1|         inconposite fugientibus metum incussit: multique, tamquam
14    IX,  7, 1 |        deditionis auctores, non metum, quippe intactis viribus