Lib. Cap. Par.
1 III, 3, 1 | fuisset, cum appellatus est rex. Vetera quoque omina, ut
2 III, 3, 4 | Dareus, tantae multitudinis rex, loci in quo pugnavit angustiis
3 III, 5, 1 | spiritus coeperat, adlevabatque rex oculos, et paulatim redeunte
4 III, 6, 1 | et litteris ante lectum: "Rex", inquit, "semper quidem
5 III, 7, 1 | nuntius venit. Isson deinde rex copias admovit; ubi consilio
6 III, 11, 4| negabant se captas, si viveret rex. Sed illum equos subinde
7 III, 12, 1| Rex, qui diu Dareum persequendo
8 III, 12, 2| excusans; quam manu adlevans rex: "Non errasti", inquit, "
9 III, 12, 3| defuit. Itaque Sisigambis: "Rex", inquit, "mereris ut ea
10 III, 12, 3| saevitia vis esse testatum." Rex bonum animum habere eas
11 III, 12, 3| amplectitur. Motus ergo rex constantia pueri Hephaestionem
12 III, 13, 1| cui traderet quaecumque rex penes ipsum reliquisset.
13 III, 13, 1| imperium maritimae orae rex dederat, uxor cum filio
14 IV, 1, 1 | Dareus, tanti modo exercitus rex, qui triumphantis magis
15 IV, 1, 1 | equis cursum eorum, quos rex subinde mutabat, aequare
16 IV, 1, 2 | etiam a mari recedentia rex eius insulae Strato possidebat:
17 IV, 1, 2 | maxime modum rescripsit: "Rex Alexander Dareo S. Cuius
18 IV, 1, 2 | talentis mille, tanti exercitus rex, percussorem in me emere
19 IV, 1, 3 | iurantibus facta, serio iam rex, iisdem comitantibus, in
20 IV, 1, 3 | criminabatur. Admitti eum rex protinus iussit diuque contemplatus: "
21 IV, 1, 8 | commoverat. Agis, Lacedaemoniorum rex, octo milibus Graecorum,
22 IV, 2, 1 | Macedonum erat, habebatque rex castra in continenti, a
23 IV, 2, 1 | iter; naves nec habebat rex et, si admovisset, pendentes
24 IV, 2, 1 | absorbebat mare. Igitur rex munientibus coria velaque
25 IV, 3, 1 | saevitia maris queri possent. Rex, novi operis molem orsus,
26 IV, 3, 1 | cornua: laevum Pnytagoras, rex Cypriorum, cum Cratero tuebatur;
27 IV, 3, 1 | moenia opposuerunt; quibus rex invectus ipsas demersit.~
28 IV, 4, 1 | Hic rex fatigatus statuerat soluta
29 IV, 4, 1 | gratulationem praeceperant! Forte rex classem in diversam partem
30 IV, 4, 1 | Macedonum naves superveniunt, et rex quoque aderat, cum Tyrii
31 IV, 4, 1 | navigia repetunt. Confestim rex insecutus portum quidem
32 IV, 5, 2 | supererat interfuturus. Rex, Hephaestione Phoenices
33 IV, 5, 3 | Ceterum, non ipse modo rex obibat urbes adhuc iugum
34 IV, 6, 2 | ceterum periculum esse ne rex vulnus acciperet. Itaque
35 IV, 8, 1 | inplevit. Fama est, cum rex orbem futuris muris polenta,
36 IV, 9, 3 | penetrat. Primus inter pedites rex egressus in ripam vadum
37 IV, 9, 3 | fluitantes plerosque perculerant. Rex monere ut satis heberent
38 IV, 10, 1| Biduo ibi stativa rex habuit: in proximum deinde
39 IV, 10, 1| fiduciam erexere torpentes. Rex impetu animorum utendum
40 IV, 10, 2| metum augentur. His cognitis rex, cum paucis suorum adsecutus
41 IV, 10, 3| nuntians alius supervenit; et rex, haud secus quam si parentis
42 IV, 10, 3| precor ne quis potius Asiae rex sit, quam iste tam iustus
43 IV, 12, 3| inpleverat. Fluctuari animo rex et modo suum, modo Parmenionis
44 IV, 13, 2| arbitrabatur. Quem intuens rex, - namque Parmenionem nuper
45 IV, 15, 2| Macedones dubitavere quin ipse rex esset occisus. Ergo lugubri
46 IV, 16, 1| multum viae praeceperat rex inminens fugientium tergis,
47 IV, 16, 4| contiaverunt. Ante signa rex ibat, dissimulato magis
48 IV, 16, 4| dispersis agminibus abiere. Rex extraordinario periculo
49 IV, 16, 5| Ceterum hanc victoriam rex maiore ex parte virtuti
50 V, 1, 4 | magnificentiam exacto ultimi ibant. Rex armatis stipatus oppidanorum
51 V, 1, 6 | urbe quam usquam constitit rex, nec alio loco disciplinae
52 V, 1, 7 | Igitur rex arci Babylone Agathone praesidere
53 V, 2, 2 | Benigne iuvenem excepit rex et eodem duce ad Choaspin
54 V, 2, 2 | ingemiscentem conspexisset rex, causam maestitiae requisivit.
55 V, 2, 2 | Minime vero haec feceris, rex, sed omen quoque accipe,
56 V, 2, 3 | Rex Persidis finem aditurus
57 V, 3, 1 | Mitigato animo eius rex quartis castris pervenit
58 V, 3, 1 | esset, subibant tamen quia rex inter primos constiterat
59 V, 4, 1 | ostendebant tutum apertumque. Sed rex deserere milites insepultos
60 V, 4, 1 | esset, maxime armatis. Tum rex: "Praedem", inquit, "me
61 V, 5, 1 | Rex eodem loco, quo hostium
62 V, 5, 1 | adfecti sibi videbantur. Rex, abstersis quas profuderat
63 V, 6, 1 | agebat diffugerant, cum rex phalangem nihil cunctatus
64 V, 6, 1 | cremarentur. Tandem suos rex corporibus et cultu feminarum
65 V, 6, 2 | Rex arcem Persepolis tribus
66 V, 6, 2 | deficerent, reverti iubebant. Rex castigare territos supersedit,
67 V, 6, 2 | ultimum milites. Primusque rex dolabra glaciem perfringens
68 V, 7, 1 | mero onerati, adsentiuntur. Rex quoque avidior fuit quam
69 V, 7, 1 | armati pepercerant. Primus rex ignem regiae iniecit; tum
70 V, 9, 1 | alii trade, qui tam diu rex appelletur donec Asia decebat
71 V, 11, 1| linguae Dareus erat, - "Rex", inquit, "ex L milibus
72 V, 12, 4| conprehendi vincirique iusserunt. Rex curru paulo ante vectus
73 V, 13, 1| aut vinculorum adfirmabat. Rex, ducibus convocatis: "Maximum",
74 VI, 1, 1 | omnes tamen Lacedaemonios rex eminebat, non armorum modo
75 VI, 2, 1 | carmen. Inter quas unam rex ipse conspexit maestiorem
76 VI, 2, 2 | condita a Graecis: ibi stativa rex habuit commeatibus undique
77 VI, 4, 1 | oratio excepta est. Nec rex moratus impetum, tertioque
78 VI, 4, 2 | timere ne fidem datam tantus rex violaret: deos a deo falli
79 VI, 4, 3 | valle submittitur. Hinc rex XX stadia processit semita
80 VI, 5, 1 | Iamque rex ultima Hyrcaniae intraverat,
81 VI, 5, 1 | Dextram venienti obtulit rex, quippe et hospes Philippi
82 VI, 5, 1 | exceptus: "Tu quidem", inquit, "rex, deos quaeso, perpetua felicitate
83 VI, 5, 1 | utiles Alexandro essent. Rex pedibus iter plerumque faciebat:
84 VI, 5, 1 | apud Persas militantibus. Rex omissis sponsionum fideique
85 VI, 5, 2 | imperata factura. Itaque rex, indignatus si una gens
86 VI, 5, 2 | retineri gentem suam dedidere. Rex obsidius acceptis Phradati
87 VI, 5, 3 | processit, atque, ut primum rex in conspectu fuit, equo
88 VI, 5, 3 | sunt. Tum illa regnum suum, rex Parthienen petiverunt. ~
89 VI, 6, 2 | desiderio sui adfecerat cunctos. Rex ante omnes maestus cupiebat
90 VI, 6, 4 | semet dedentibus parceret. Rex data venia non obsidionem
91 VI, 7, 1 | externa vi non invictus modo rex, sed tutus, intestino facinore
92 VI, 7, 2 | index detulisset, ostendit. Rex ad conprehendendum Dymnum
93 VI, 7, 2 | decucurrisse: ab eo perconperta. Rex item quaerens, an Philotan
94 VI, 7, 2 | in regiam. Quem intuens rex: "Quod", inquit, "in te,
95 VI, 7, 3 | Rex Philota venire in regiam
96 VI, 7, 3 | dixerim credideritne ei rex, an altius iram suppresserit;
97 VI, 8, 1 | habendam esse decernunt. Rex admonitos uti consilium
98 VI, 8, 1 | ultimas ipsi epulas, et rex non cenare modo, sed etiam
99 VI, 8, 1 | inquit, "bonitatem tuam, rex, inimicorum meorum acerbitas."
100 VI, 8, 1 | regiam adducunt. Postero die rex edixit omnes armati coirent.~
101 VI, 8, 2 | conspici posset a vulgo quam rex adlocutus milites esset.
102 VI, 8, 2 | Macedonum modo inquirebat rex, iudicabat exercitus, -
103 VI, 9, 1 | Rex deinde in contionem procedit
104 VI, 9, 1 | parvam rei fecerat. Diu rex demisso in terram vultu,
105 VI, 9, 1 | sunt omnibus lacrimae. Tum rex: "Quanto", inquit, "maiorem
106 VI, 9, 2 | Tum rex: "Qualis", inquit, "ergo
107 VI, 9, 2 | efficiemus." Adiecitque rex sic esse scriptam ut, sive
108 VI, 9, 4 | subtrahere cupiens. Sed rex manum eius inhibuit, dicendae
109 VI, 9, 4 | dicturus videbatur. Iamque rex intuens eum: "Macedones",
110 VI, 9, 4 | posset a pluribus." Tum rex: "Ecquid videtis, adeo etiam
111 VI, 10, 1| coniurationis caput me fuisse credit rex! Potuit ergo Dymnus eum
112 VI, 11, 2| sane iniquo animo audiebat. Rex in contionem reversus, sive
113 VI, 11, 2| Philota habendam consurgunt. Rex Cratero accersito et sermone
114 VI, 11, 3| castra terrore diffuso, donec rex tumultu cognito legem se
115 VI, 11, 4| filium se salutari iussit rex, id indigne ferens ille: "
116 VII, 1, 1 | confoderunt. Cuius corpore ablato rex introduci iussit Amyntam
117 VII, 1, 1 | suffragatione producti; memineratque rex summo studio ab eo conciliatos
118 VII, 1, 2 | dico, vinculis liberer." Rex solvi utrumque iubet; desiderantique
119 VII, 1, 2 | inquit, "exitus nos manet, rex, confitemur prosperum tibi
120 VII, 1, 2 | ultimum obiectum est. Nos, rex, sermonis adversus maiestatem
121 VII, 1, 2 | hercules, si verum audire vis, rex, huius nobis periculi es
122 VII, 1, 2 | poscentis alienum. Ceterum, rex, equos decem habui; e quibus
123 VII, 2, 3 | simulque noscendi, quae rex ageret avidus, - quippe
124 VII, 2, 3 | epistulae solvens quidnam rex ageret requirebat. Ille
125 VII, 2, 3 | Quibus Parmenion lectis: "Rex", inquit, "expeditionem
126 VII, 2, 3 | Multa sine rege prospere, rex sine illo nihil magnae rei
127 VII, 2, 4 | idem erant quos alioqui rex habuerat invisos; nam cum
128 VII, 3, 2 | Ipse rex nationem, ne finitimis quidem
129 VII, 3, 2 | ipsorum parceretur orantes. Rex agmen circumibat pedes,
130 VII, 4, 3 | tuae velocissimus consistit rex. Ante ille agmen, quam tu
131 VII, 4, 3 | incipiens forsitan iustus esse rex, cum ipse fecerit, qui tibi
132 VII, 4, 6 | Alexandri arma Erigyio tradunt. Rex his quidem laetus, de Spartanis
133 VII, 5, 1 | tradituri ducunt. Inter haec rex, quibus matura erat missio,
134 VII, 6, 1 | invadunt. Quos dum obsidet rex, inter promptissimos dimicans
135 VII, 6, 1 | superatos vulnere illius. Rex fide data et captivis receptis
136 VII, 6, 1 | certabant. Equites, cum quibus rex proelia inire solitus erat,
137 VII, 6, 1 | officium tum potissimum, cum rex gestandus esset, querebantur.
138 VII, 6, 1 | gestandus esset, querebantur. Rex in tanto utriusque partis
139 VII, 6, 3 | quorum pertinaciam mitigandam rex L equites praemisit, qui
140 VII, 6, 3 | promptissimi cecidere et ipse rex ad ultimum periculum venit.
141 VII, 7, 1 | At rex Scytharum, cuius tum ultra
142 VII, 7, 1 | portenderentur referre. Inter haec, rex, dum fibris pecudum explorantur
143 VII, 7, 1 | superstitionem, cuius potens non erat rex, incutere temptavit dicendo
144 VII, 7, 1 | venit, intuens eum: "Non rex", inquit, "sed privatus,
145 VII, 7, 1 | tuae sufficere non possis." Rex iussit eum confidere felicitati
146 VII, 8, 1 | dici res desideravit, nec rex dicere per valitudinem potuit.~
147 VII, 9, 1 | Contra rex fortuna sua et consiliis
148 VII, 9, 1 | obiectae rates tuebantur. Ipse rex cum delectis primus ratem
149 VII, 9, 2 | aptavere se pugnae. Ipse rex, quod vigoris aegro adhuc
150 VII, 9, 2 | erat capessunt fugam; quos rex, quamquam vexationem invalidi
151 VII, 9, 3 | perfugerat. Itaque, quadriduo rex longum itineris spatium
152 VII, 10, 2| coeperunt. Admiratus est rex tanta magnitudine animi
153 VII, 10, 2| laetitiaque celebrare. Tum rex admiratus magnitudinem animi: "
154 VII, 11, 1| cetera quidem pacaverat rex. Una erat petra, quam Arimazes
155 VII, 11, 1| montis flumen emittunt. Rex loci difficultate spectata
156 VII, 11, 1| strenue adducunt; quos intuens rex: "Vobiscum", inquit, "o
157 VII, 11, 2| validosque funes parabant. Rex circumvectus petram, qua
158 VII, 11, 2| ascensu interisse adgnoscunt. Rex, non cupidine magis potiundi
159 VIII, 1, 4 | obicere ferae coeperat. Quo rex repulso et abire iusso,
160 VIII, 1, 4 | Id ipsum exprobrans ei, rex fortius quam locutus est
161 VIII, 1, 5 | adhibetur convivio. In quo rex cum multo incaluisset mero,
162 VIII, 1, 5 | gloriam intercipi. Itaque rex, cum suspicaretur malignius
163 VIII, 1, 5 | senesque orta contentio est; et rex, velut patienter audiret,
164 VIII, 1, 6 | mentio inlata. Dolorem tamen rex pressit, contentus iussisse
165 VIII, 1, 6 | Iam tantum irae conceperat rex, quantum vix sobrius ferre
166 VIII, 1, 6 | sine lumine exibat. Quem rex, quisnam esset, interrogat.
167 VIII, 2, 1 | transacta perpendimus. Quippe rex, postquam ira mente decesserat,
168 VIII, 2, 1 | ministerium occupaverat rex, verborum licentiam, quae
169 VIII, 2, 2 | amicorum corpus ablatum est. Rex triduum iacuit inclusus.
170 VIII, 2, 2 | sepultura quoque prohibituri, ni rex humari iussisset. Igitur
171 VIII, 2, 2 | quam Nautaca appellant, rex cum toto exercitu venit.
172 VIII, 2, 2 | subito cernentes. Itaque rex, ad deditionem metu posse
173 VIII, 2, 2 | quod Oxartes promiserat. Rex equite praemisso, qui reverti
174 VIII, 2, 2 | inmodico labore vincente. Rex tamen subinde equos mutans
175 VIII, 3, 1 | nosci satis poterat. Ergo rex, certior factus humanum
176 VIII, 4, 1 | quoque umbra suppresserat. Rex unus tanti mali patiens
177 VIII, 4, 1 | castra pervenerat; quo viso rex, quamquam ipse tum maxime
178 VIII, 4, 2 | damno et fame liberaverunt. Rex gratiam sibi relatam a Sisimithre
179 VIII, 4, 3 | sermonem eius excipit; et rex in medio cupiditatis ardore
180 VIII, 4, 3 | esse deberent. Hoc modo rex Asiae et Europae introductam
181 VIII, 5, 1 | quibus cum discubuisset rex, paulisper epulatus convivio
182 VIII, 5, 1 | dubitent, semetipsum, cum rex inisset convivium, prostraturum
183 VIII, 5, 2 | intuentibus ceteris: "Si rex", inquit, "sermoni tuo adfuisset,
184 VIII, 5, 2 | auctoritatem accepturus est rex! Potentiam tuam experiri
185 VIII, 5, 2 | desidero, ad quem modum rex mihi colendus sit, discere
186 VIII, 5, 3 | quae invicem iactata erant, rex ignorabat, cum post aulaea,
187 VIII, 5, 3 | capere non poterat. Itaque rex: "Tu autem", inquit, "non
188 VIII, 5, 3 | Tum detractum eum lecto rex praecipitat in terram; et,
189 VIII, 6, 1 | foribus eius aedis, in qua rex adquiescebat; per hos pelices
190 VIII, 6, 1 | ad agasonibus equos, cum rex ascensurus esset, admovebant;
191 VIII, 6, 2 | aprum telo occupasset, quem rex ferire destinaverat, iussu
192 VIII, 6, 3 | fores aedis eius, in qua rex vescebatur, ut convivio
193 VIII, 6, 4 | humanae mentes devoraverunt. Rex benignius quam alias adlocutus
194 VIII, 6, 4 | esse, quos minime crederet rex.~5.
195 VIII, 6, 5 | esset, in ambiguo fuisse. Rex animi corporisque sopore
196 VIII, 6, 5 | sanguine contigissent reos. Rex introduci coniuratos praeter
197 VIII, 6, 5 | deinde universis eos ipse rex, quo suo merito tantum in
198 VIII, 7, 1 | insanientem ultra negat audiendum. Rex, inhibito patre, dicere
199 VIII, 8, 1 | At rex: "Quam falsa sunt", inquit, "
200 VIII, 8, 1 | lueret. Attalum, antequam rex essem, hostem meo capiti
201 VIII, 9, 3 | omnium gentium vitia. Cum rex semet in publico conspici
202 VIII, 10, 1| ipsum coram adesse cernique. Rex benigne exceptos sequi iussit,
203 VIII, 10, 2| venisse cognoscunt. Iamque rex eduxerat copias et moenia
204 VIII, 10, 2| Liberum Patrem esse celatum. Rex situ montis cognito ex incolis
205 VIII, 10, 2| prostravere corpora. Et rex fortuitam laetitiam non
206 VIII, 10, 5| absoluta sunt. Ad ea visenda rex nondum obducta vulneri cicatrice
207 VIII, 11, 1| Ad manum silva erat, quam rex ita caedi iussit, ut nudi
208 VIII, 11, 1| detrectante munus, quod rex occupavisset. Intra septimum
209 VIII, 11, 1| cavernas expleverant, cum rex sagittarios et Agrianos
210 VIII, 11, 1| Charus et Alexander, quem rex nominis, quod sibi cum eo
211 VIII, 11, 1| XXX delectis praemiserat rex, et iam pugnare comminus
212 VIII, 11, 1| militum interitu commotus rex signum receptui dedit. Saluti
213 VIII, 11, 1| per invia saxa cursuris. Rex Balacro, qui specularetur,
214 VIII, 11, 1| ab integris deserti sunt. Rex, locorum magis quam hostium
215 VIII, 12, 2| Laetus simplicitate Barbari rex et dexteram fidei suae pignus
216 VIII, 12, 2| repperisset dignum talentis M. Rex haud oblitus, quam aegre
217 VIII, 13, 1| virium illis erat. Samaxusque rex exiguae partis Indorum,
218 VIII, 13, 2| conserebantur; et uterque rex parvae rei discrimine summae
219 VIII, 13, 2| inprovidi petebant, tenente. At rex periculo gloriam accersens
220 VIII, 14, 4| ceteros victoribus tradidit. Rex spoliari corpus Pori interemptum
221 VIII, 14, 4| vehiculum Porus inponitur. Quem rex ut vidit adlevantem oculos,
222 IX, 1, 1 | aliud lingua sua usurpant. Rex, duabus urbibus conditis
223 IX, 1, 3 | cum subito patefacta porta rex Indus cum duobus adultis
224 IX, 1, 5 | Phegeus erat gentis proximae rex, qui popularibus suis colere
225 IX, 2, 1 | Biduum apud eum substitit rex; tertio die amnem superare
226 IX, 3, 1 | manantibus lacrimis, adeo ut rex ira in misericordiam versa
227 IX, 3, 1 | pergis, secuturis. Vicisti, rex, magnitudine rerum non hostes
228 IX, 3, 3 | cuius morte ingemuit quidem rex; adiecit tamen propter paucos
229 IX, 4, 1 | innoxia expulsa sunt. Ipse rex in rapidissimos vertices
230 IX, 4, 2 | Rex non sua, sed militum sollicitudine
231 IX, 4, 2 | Iam lux adpetebat, cum rex fiduciae ac spei plenus
232 IX, 4, 2 | occupaverunt; quorum agmen rex frustra persecutus inpedimenta
233 IX, 4, 2 | quam armorum. Iam admovebat rex, cum vates monere eum coepit,
234 IX, 4, 2 | eius periculum ostendi. Rex Demophontem, - is namque
235 IX, 4, 3 | transitum saepserat. Itaque rex haerebat magis quam stabat
236 IX, 5, 3 | sollicitudine propemodum exsanguem rex conspexerat: "Quid", inquit, "
237 IX, 5, 3 | corporis motum noxium fore. Rex, cum adfirmasset nihil opus
238 IX, 5, 3 | manare coepit linquique animo rex et, caligine oculis offusa,
239 IX, 6, 1 | Rex VII diebus curato vulnere
240 IX, 7, 1 | viribus iugum excipere. Rex consilio habito deditos
241 IX, 7, 2 | condicio est. Ac postero die rex, cum etiam acrius certamen
242 IX, 7, 2 | Graviter mortem eius tulit rex existimans indignationis
243 IX, 8, 1 | Cratero deinde imperat rex, haud procul amne, per quem
244 IX, 8, 2 | perventum est. Porticanus rex erat, qui se munitae urbi
245 IX, 8, 3 | Quorum paucitate contempta rex D Agrianos moenia subire
246 IX, 8, 3 | in alios, inter quos ipse rex erat, incidunt. Renovato
247 IX, 8, 3 | Pataliam perventum est. Rex erat Moeris, qui urbe deserta
248 IX, 9, 4 | mirabundi requirebant. Rex cum ex eo, quod acciderat,
249 IX, 10, 2| Ptolomaeus, ceteros ipse rex et ab alia parte Leonnatus
250 IX, 10, 3| contubernales precabantur. Rex, dolore simul ac pudore
251 IX, 10, 3| novare voluisse, dum in India rex est. Quem occurrentem dissimulata
252 X, 1, 1 | cuiquam esse diuturnum. Rex cognita causa pronuntiavit
253 X, 1, 1 | deinde ab iis postea visa. Rex cognoscendi plura cupidine
254 X, 2, 1 | decreverant. His cognitis rex Harpalo Atheniensibusque
255 X, 2, 2 | extraxerant temporis. Et rex satis gnarus professioni
256 X, 2, 3 | rupistis imperium, et precario rex sum, cui non adloquendi,
257 X, 3, 1 | protinus sese morituros, si rex perseveraret irasci. At
258 X, 5, 1 | lectum eminebat; quos ut rex aspexit: "Invenietis", inquit, "
259 X, 6, 3 | occupaturus sit. Itaque nemo ei rex placet, nisi qui nondum
260 X, 7, 3 | claustra perfracta sunt. Et rex quoque inruperat stipatus
261 X, 8, 1 | fidum esse quem metuat. Rex patiebatur magis, quam adsentiebatur.
262 X, 8, 3 | posituros arma equites, quam si rex discordiae auctores dedidisset,
263 X, 9, 3 | huic sacro destinaverant, rex cum equitibus elephantisque
264 X, 9, 3 | utramque divideret: itaque rex cum una ala obequitare peditibus
265 X, 10, 1| imperium ita dividi placuit, ut rex quidem summam eius obtineret,
|