Lib.  Cap. Par.

 1   III,  2, 1 |         documentum eris posteris homines, cum se permisere fortunae,
 2    IV,  5, 1 |        stare fortunam, semperque homines, quantamcumque felicitatem
 3     V,  5, 1 |        Invisitata simulacra, non homines videbantur, nec quicquam
 4     V,  5, 2 |    coniuges, liberos et quidquid homines vel vita aestimant, vel
 5    VI,  11, 1|      Ludibrio ei fuisse rusticos homines Phrygasque et Paphlagonas
 6    VI,  11, 1|       erubesceret, Macedo natus, homines linguae suae per interpretem
 7    VI,  11, 1|  custodia commissa sit, perditos homines ad societatem sceleris impellat.
 8    VI,  11, 4|       ista perpeti possumus. Non homines solum, sed etiam deos despicit,
 9   VII,  8, 4 |      novimus: qui non reverentur homines, fallunt deos. Nec tibi
10   VII,  11, 2|       venerit; eademque ad decem homines servabitur portio. Certum
11  VIII,  7, 4 |        Iovem. Miraris, si liberi homines superbiam tuam ferre non
12  VIII,  7, 4 |     scire coepisti, quid ingenui homines ferre non possint. De cetero
13  VIII,  12, 2|        tenuit, sed dixit invidos homines nihil aliud quam ipsorum
14     X,  6, 3 | fastigium in istos humeros ruat. Homines certe non ferent. Nihil