Lib.  Cap. Par.

 1    IV,  9, 3 |         ausus esset vincere, sed perpetua fortuna regis avertit inde
 2    IV,  16, 4|       quam spreto; nec defuit ei perpetua in dubiis rebus felicitas:
 3     V,  4, 1 |         Alexandrum pro gloria et perpetua laude ire non posse. Etiam
 4    VI,  4, 3 |         regis intenderat. Namque perpetua vallis iacet usque ad mare
 5    VI,  4, 3 |  fastigium, ut supra dictum est, perpetua valle submittitur. Hinc
 6    VI,  5, 1 |       inquit, "rex, deos quaeso, perpetua felicitate floreas. Ego
 7    VI,  5, 2 |     occulti ramorum velut laquei perpetua saepe iter cludunt. Una
 8  VIII,  13, 2|      Nicanor, nobiles iuvenes et perpetua partium felicitate ad spernendum
 9    IX,  4, 3 | fastigium eius distinxerant, sed perpetua lorica obducta transitum
10    IX,  9, 1 |        erat temeritatis solacium perpetua felicitas. Iam cccc stadia
11     X,  5, 4 |          metus ceteros exanimat, perpetua contemptio; gloriae laudisque
12     X,  5, 4 |        temere in pericula vectum perpetua felicitate protexit! Vitae
13     X,  9, 1 |    tempora eiusdem domus, utinam perpetua, certe diuturna posteritas.~