Lib.  Cap. Par.

 1   III,  1, 2 |       in dicionem suam redacta, Iovis templum intrat. Vehiculum
 2    IV,  7, 1 | Aegyptiorum more mutaret, adire Iovis Hammonis oraculum statuit.
 3    IV,  7, 5 |       magis quam capaces facit. Iovis igitur filium se non solum
 4    VI,  9, 2 |         qualis sors edita esset Iovis Hammonis oraculo, sustinuit
 5    VI,  10, 1|    vivendum esset sub eo qui se Iovis filium crederet! Fides amicitiae,
 6    VI,  10, 1|         Alexander videbatur qui Iovis stirpem tacitus agnosceret,
 7    VI,  11, 1| Hammonem consuli vellet, eundem Iovis arguisse mendacium Alexandrum
 8    VI,  11, 4|      fuit causa. Nam cum primum Iovis filium se salutari iussit
 9  VIII,  1, 6 |        obiciebat, et ad ultimum Iovis, quem patrem sibi Alexander
10  VIII,  5, 1 |       usurparet coepit agitare. Iovis filium non dici tantum se,
11  VIII,  10, 2|    mentiendi traxere licentiam, Iovis femine Liberum Patrem esse
12  VIII,  10, 4|        dixisse fertur se quidem Iovis filium dici, sed corporis