Lib.  Cap. Par.

 1   III,  2, 1 |       regiae superbiae oblitus: "Verum", inquit, "et tu forsitan
 2    IV,  11, 1|   deliberarem forsitan an darem; verum enimvero, cum modo milites
 3    VI,  3, 1 | possessio. Sed in novo, et, - si verum fateri volumus, - precario
 4    VI,  10, 1|          eculeum quidem inpositi verum fatebuntur? Atqui nemo parcit
 5    VI,  10, 1|         moriturus, ut opinor. Ad verum crimen et ad unum praevertendum
 6   VII,  1, 2 |        miraris? Tu, hercules, si verum audire vis, rex, huius nobis
 7   VII,  11, 2|      lucis fulgore nunc condito. Verum, ut liquidior lux adparuit
 8  VIII,  1, 5 |     istis iunioribus subiecisti? Verum est, ut opinor, quod avunculum
 9    IX,  3, 1 |     fictas tuorum militum voces, verum necessitate ultima expressas,
10    IX,  6, 2 |       saepe acerba mors occupat. Verum ego, qui non annos meos,
11     X,  2, 4 |          destitutos relinquendi. Verum ego tam furiosae consternationis