Lib.  Cap. Par.

 1    IV,  7, 2 |     animum stimulabat adeundi Iovem, quem generis sui auctorem
 2    IV,  7, 2 |       canentes quo propitiari Iovem credunt, ut certum edat
 3    IV,  7, 3 |       hoc nomen illi parentem Iovem reddere adfirmans. Ille
 4    IV,  7, 4 |       ipsi quoque consulerent Iovem: nihil amplius quaesierunt,
 5    IV,  13, 4|   velato praeibat preces regi Iovem Minervamque Victoriam propitianti.
 6     V,  5, 1 |  liquere non poterat. Ut vero Iovem illi tandem, Graeciae ultorem,
 7    VI,  11, 1|    amici, non consuluisse eum Iovem: nunc ad oraculum mittere,
 8    VI,  11, 1| missuros ad oraculum, non qui Iovem interrogent, quod ex rege
 9  VIII,  7, 4 |       et, si quis deorum ante Iovem haberetur, fastidires etiam
10  VIII,  7, 4 |   haberetur, fastidires etiam Iovem. Miraris, si liberi homines
11  VIII,  8, 3 | postulabat a me, ut aversarer Iovem, cuius oraculo adgnoscor.