Lib.  Cap. Par.

 1   III,  5, 1 |    Inter haec liberius meare spiritus coeperat, adlevabatque rex
 2   III,  6, 1 |       inquit, "semper quidem spiritus meus ex te pependit, sed
 3   III,  6, 2 |      adiuverint. Interclusus spiritus arte meabat. Nec Philippus
 4    IV,  14, 4|     Persarum. Ite alacres et spiritus pleni, ut, quam gloriam
 5     V,  8, 2 |   idemque erit regni mei qui spiritus finis. Si hic animus, si
 6     V,  8, 2 |      vestra gentisque dignos spiritus capiatis, ut eadem constantia
 7    VI,  1, 2 |  Antipater, qui probe nosset spiritus eius, non est ausus ipse
 8    VI,  2, 3 |   alacritatem et tanti animi spiritus haurire potuissent. Ita
 9  VIII,  4, 1 | membra commovit; paulatimque spiritus, quem continuerat rigor,
10    IX,  5, 1 |    Ille ut, antequam ultimus spiritus deficeret, dimicans tamen