Lib.  Cap. Par.

 1   III,  2, 1 |   tractabile ingenium, nisi etiam naturam plerumque fortuna corrumperet.
 2   III,  2, 1 |         permisere fortunae, etiam naturam dediscere." Haec vociferantem,
 3    IV,  8, 1 |          venit, contemplatus loci naturam, primum in ipsa insula statuerat
 4     V,  1, 5 |       manu facta, sed etiam ipsam naturam paulatim exedendo perimat,
 5   VII,  11, 1|      cupido deinde incessit animo naturam quoque fatigandi. Prius
 6    IX,  1, 5 |           cupiditatem ingenerasse naturam memoriae proditum est! Equidem
 7    IX,  6, 2 |        mundi, quem egressus aliam naturam, alium orbem aperire mihi
 8    IX,  9, 1 |          terrae ab illis capi. Ne naturam quidem longius posse procedere,
 9    IX,  10, 1| progressique, quoad tuto possent, naturam maris noscerent: vel eodem
10     X,  1, 3 |         secundae valent commutare naturam, et raro quisquam erga bona