Lib.  Cap. Par.

1    IV,  3, 2 |       ad moenia admota undique tormentis et maxime arietum pulsu
2    VI,  9, 4 |       ut plerique crediderunt, tormentis subtrahere cupiens. Sed
3    VI,  11, 2|    autem et Craterus et Coenos tormentis veritatem exprimendam esse
4    VI,  11, 3|      ut, quae confiteretur, in tormentis quoque diceret. Tum corripitur
5    VI,  11, 3| incussos ferre non poterat, si tormentis adhibituri modum essent,
6    VI,  11, 5|       expers sum." Illi rursus tormentis admotis, cum ipsis quoque
7   VII,  2, 1 |  pubescens, quem inter equites tormentis Philotae conturbatos alienus
8  VIII,  2, 2 |       admovebantur, et excussa tormentis tela micabant. Itaque verticem
9  VIII,  10, 5|     quoque muralia et excussas tormentis praegraves hastas negabant