Lib.  Cap. Par.

1     V,  1, 6|                               Diutius in hac urbe quam usquam
2     V,  2, 1|     commeatu abundans. Itaque diutius ibi substitit, ac, ne desides
3   VII,  4, 3|  Consilium habes fidele, quod diutius exsequi supervacuum est.
4   VII,  8, 1|     cum animo disparem vultum diutius ferre non posset, in tabernaculum
5  VIII,  1, 5|    propter Philippum, sub quo diutius vixerant: cum Clitus ne
6  VIII,  1, 6| adiecit quam forsitan eum, si diutius locutus foret, exprobraturum
7  VIII,  8, 1| probra dicentis mihi et vobis diutius tuli, quam ille eadem me
8    IX,  4, 3|    superstitione captum?" Nec diutius, quam respondit, moratus
9    IX,  9, 1|                           Ibi diutius subsistere coactus, quia