III. Ad porriginem depellendam.

Est insensibilis morbus, sed noxia formae,
cum caput immensa pexum porrigine ninguit,
copia farris uti frendentibus edita saxis.
Hanc poterit malvae radix decocta levare;
aut tu fenuculum nitrumque et sulphura viva
contere, deinde caput permixtis ablue cunctis;
furfuribusve novis durum miscebis acetum,
ut varios crines tali des unguine puros;
prodest et tarda demptus testudine sanguis
et prodest cedro demissus ab arbore sucus.
Desinet interea glomerari farrea nubis
cessabitque gravis crebrae porriginis imber.