Lib.  Cap. Par.

 1     2,    4, 24 |      militaris viri laus maior") mire sunt ad exercitationem dicendi
 2     2,   12, 10 |          pectus frontem caedere, mire ad pullatum circulum facit:
 3     6,    3, 42 |         dicacitatem in iaciendo. Mire fuit in hoc genere venustus
 4     9,    2, 16 |          una re tum de pluribus. Mire vero in causis valet praesumptio,
 5     9,    2, 29 |          prosopopoiiai dicuntur: mire namque cum variant orationem
 6     9,    2, 38 |          qui dicitur apostrophe, mire movet, sive adversarios
 7     9,    2, 41 |       futura fuerint imaginamur. Mire tractat hoc Cicero pro Milone,
 8    10,    1, 71 |     asperorum. In quibus omnibus mire custoditur ab hoc poeta
 9    10,    2, 13 |      compositionis certos pedes, mire a se quae legerunt effingi
10    11,    1, 51 |                             Quod mire M. Caelius in defensione
11    11,    1, 93 | securitas inadfectatae orationis mire tenuis causas decet, maioribus
12    11,    3, 157|         brevis cogitationi mora: mire enim auditurum dicturi cura
13    11,    3, 171|         fuisse in Antonio dicit, mire faciet: habet enim in se
14    11,    3, 173|                      Illa quoque mire facit in peroratione velut
15    12,    2, 13 |   reperias quosdam in disputando mire callidos, cum ab illa cavillatione