Lib.  Cap. Par.

 1     1,    4, 11 |        Quaeret hoc etiam, quo modo duabus demum vocalibus in se ipsas
 2     1,    4, 12 |         errorem qui, quia a pennis duabus hoc esse nomen existimant,
 3     1,    5, 23 |      circumducta sequenti, quam ex duabus syllabis in unam cogentes
 4     1,    5, 62 |    syllabam mediam dederunt, quia [duabus longis sequentibus] primam
 5     1,    5, 65 |            ne pugnantibus inter se duabus, quale est "inperterritus":
 6     4,    5, 2  | periculosum id oratori arbitrantur duabus ex causis: quod nonnumquam
 7     7,    1, 48 |    quisquis, an cuicumque. Haec ex duabus personis quaesita sunt.
 8     8,  proem, 5|            docere, praecipueque in duabus his partibus perquam sunt
 9     9,    4, 34 |       longae brevem. Minima est in duabus brevibus offensio. Atque
10     9,    4, 80 |            ternis, spondion longis duabus, pyrrhichium, quem alii
11     9,    4, 92 |            novum crimen": levius a duabus, ut "animadverti, iudices",
12     9,    4, 101|        contra nos?" - una syllaba, duabus, una. ~101.
13     9,    4, 130|    verborum. Ubi iam nobis pars ex duabus quas modo fecimus secunda
14     9,    4, 136| concitantur, non solum quod sunt e duabus modo syllabis eoque frequentiorem