Lib.  Cap. Par.

 1     3,    6, 33|         arbitrantur iustumne sit sacrilegium appellari quod obiciatur
 2     4,    2, 8 |     autem de hoc cognoscitis, an sacrilegium sit admissum". ~9.
 3     4,    4, 3 |    quaerere, an id quod obicitur sacrilegium sit. ~4.
 4     7,    2, 8 |          esse manifestum sit vel sacrilegium commissum, is autem qui
 5     7,    3, 3 |  quaeritur hoc an hoc: furtum an sacrilegium (non quin sufficiat non
 6     7,    3, 3 |          quin sufficiat non esse sacrilegium, sed quia satius sit dicere
 7     7,    3, 3 |          in alia re certum est. "Sacrilegium est rem sacram de templo
 8     7,    3, 5 | conveniat. Ergo ambigitur an hoc sacrilegium sit. Accusator, quia de
 9     7,    3, 5 |          surripuerit, negat esse sacrilegium, sed furtum fatetur. Actor
10     7,    3, 5 |          Actor ergo ita finiet: "sacrilegium est surripere aliquid de
11     7,    3, 5 |        aliquid de sacro"; reus: "sacrilegium est surripere aliquid sacri".
12     7,    3, 5 |       dicere falsam rei, nam est sacrilegium surripere aliquid sacri,
13     8,    6, 26|       commeatus qui adferantur, "sacrilegium" deprehensum, non sacrilegum, "