Lib.  Cap. Par.

 1     4,    2, 77|         solet nonnumquam movere lacrimas ipsa confessio. Atque ego
 2     6,    1, 9 |         accusator habet interim lacrimas ex miseratione eius [rei]
 3     6,    1, 26|     quorum etiam mutus aspectus lacrimas movet: quantoque essent
 4     6,    1, 27|         est nihil facilius quam lacrimas inarescere. ~28.
 5     6,    1, 30|      sed etiam faciendo quaedam lacrimas movemus, unde et producere
 6     6,    1, 44|     ingenii viribus ad movendas lacrimas adgredi audeat; nam ut est
 7     6,    1, 45|        ista res medium, sed aut lacrimas meretur aut risum. ~46.
 8     6,    1, 54|   Romani et aliis plurimis suas lacrimas dedit. ~55.
 9     6,    2, 27| patietur? Siccis agentis oculis lacrimas dabit? Fieri non potest: ~
10    11,    1, 6 |     epilogis dabimus, nec iocis lacrimas, ubi opus erit miseratione,
11    11,    3, 5 |     pronuntiatio potest ut iram lacrimas sollicitudinem adferat,
12    11,    3, 8 |       nece totius populi Romani lacrimas concitasse, Antonium et
13    11,    3, 75|      nubilum ducant. Quin etiam lacrimas iis natura mentis indices