Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 1   |            promptos. Quippe id est homini naturale, ac sicut aves
 2     1,    1, 11  |          non rationi defuerint sed homini. Si tamen non continget
 3     1,   10, 7   |             qua nihil praestantius homini dedit providentia, pluribus
 4     2,    4, 23  | parasitusque defenditur sic ut non homini patrocinemur sed criminI. ~
 5     5,   10, 17  |          cuique rei et quid cuique homini soleret accidere, et quas
 6     6,  praef, 10|            ne videlicet ultra quam homini datum est nostra provehantur. ~
 7     6,    3, 98  |      proverbia oportune aptata, ut homini nequam lapso et ut adlevaretur
 8     7,    3, 7   |        quid sciens per quod perire homini necesse esset". Remota finitione
 9    10,    2, 26  |            quem elegeris paene sit homini inconcessum, plurium bona
10    11,    1, 11  |  absolutioni, sed, quod est maius, homini fuit. ~12.
11    12,    1, 2   |          quod praecipue indulsisse homini videtur quoque nos a ceteris
12    12,    2, 1   |           virtutem vero, qua nihil homini quo ad deos inmortalis propius
13    12,   11, 30  |         nihil di inmortales melius homini dederunt et qua remota muta