Lib.  Cap. Par.

 1     1,    9, 5  |             quem vitulum adsueverat ferre, taurum ferebat". In his
 2     2,    4, 12 |          leniantur: laudare aliqua, ferre quaedam, mutare etiam reddita
 3     8,    2, 3  |          Cicerone adnotavi, "mortem ferre", aut qualia nunc laudantur
 4     8,    3, 54 |            inquit "in perula solent ferre"? Nonnumquam tamen illud
 5     8,    4, 14 |            nuptiis exhauserit, quod ferre et coquere non posset illa
 6     9,    3, 9  |            participio: ~"magnum dat ferre talentum,"~tamquam "ferendum",
 7     9,    4, 71 |             cibum vestitumque intro ferre liceat, tantum": praeceps
 8    11,    1, 37 |             cui pari, magnum animum ferre prae se videbuntur. "Ego
 9    11,    1, 83 |      turpitudo, quam nunc hic pater ferre non possit. Alia praetereo:
10    11,    3, 41 | pronuntiatione flecti neque diutius ferre intentionem potest. ~42.
11    11,    3, 148|             quoque turbatae prae se ferre aliquid adfectus et ipsa
12    12,    3, 11 |            qui, taedio laboris quem ferre tendentibus ad eloquentiam
13    12,   10, 15 |             eloquentiae velut solem ferre non possunt, umbra magni