Lib.  Cap. Par.

 1     4,    2, 75  |      tantum indicaret, sed adiecit invidiam, rem verbis exasperavit:
 2     5,    6, 5   |           hoc unum relinquetur, ut invidiam sibi quaeri ab adversario
 3     6,  praef, 10|          quae spes tantas decerpat invidiam, ne videlicet ultra quam
 4     6,    1, 14  |                   Concitare quoque invidiam odium iram liberius in peroratione
 5     6,    1, 14  |      peroratione contingit: quorum invidiam gratia, odium turpitudo,
 6     6,    1, 17  |         vultu ferientis, ex habitu invidiam Midiae quaerit. ~18.
 7     6,    2, 16  |       adfectatores libertatis plus invidiam quam convicium posse; nam
 8     6,    2, 20  |        pars circa iram odium metum invidiam miserationem fere tota versatur,
 9     6,    2, 21  |        patimur et quem facimus, et invidiam: namque altera invidum,
10     6,    3, 60  |           idque ipsum accusator in invidiam vocaret: "quamvis reus sum",
11     6,    5, 10  |         liberaret? quod insidiarum invidiam in Clodium vertit, quamquam
12     8,    4, 17  |           in summam ipsi extulimus invidiam elevamus consulto, quo graviora
13     9,    2, 84  |           inquiunt, mori vult, sed invidiam filio facere. ~85.
14    11,    1, 64  | satisfaciendo aut nostram minuemus invidiam aut etiam in diversum eam
15    12,    1, 6   |     facturas cupiditatem avaritiam invidiam, quarum inpotentissimae