Lib.  Cap. Par.

 1     3,    7, 25 |     Maxime favet iudex qui sibi dicentem adsentari putat. Idem praecipit
 2     4,    1, 12 |         causam puto quidquid ad dicentem pertinet, cum sit naturale
 3     6,    3, 100|        explicant, ut qui testem dicentem a reo vulneratum interrogaverat
 4     8,    3, 4  |   insolita laus esset prosecuta dicentem si usitata et ceteris similis
 5     8,    5, 24 |      Alia nimia, ut de Germanis dicentem quendam audivi: "caput nescio
 6     8,    5, 32 |          non iudicem movet? non dicentem commendat? ~33.
 7    11,    1, 37 |         tamen ferres quemcumque dicentem. ~38.
 8    11,    1, 49 | laetissimis locis sententiisque dicentem? Non perdant haec omnia
 9    11,    1, 83 |     ostendimus nonnumquam posse dicentem ipsis incommodis bene uti. ~
10    11,    3, 44 |   praebet ac renovat aures, tum dicentem ipsa laboris mutatione reficit,
11    12,    1, 25 |     optima sentientem optimeque dicentem. ~26.
12    12,    9, 19 |          alterum ibi sumere, ut dicentem adversarium diligenter audiamus. ~
13    12,   10, 26 |      concitatius moveat, audiam dicentem "non fecit hoc Demosthenes"?