Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 9   |       quae robustum quoque et iam maximum regem ab ilia institutione
 2     2,    1, 2   |           quibus onus dicendi vel maximum est, inrumpunt. ~3.
 3     2,   15, 24  |        eius volumina evolvunt, in maximum errorem inciderunt, creduntque
 4     2,   17, 3   |           putet, rhetoricen autem maximum ac pulcherrimum, ut supra
 5     4,    5, 3   |         ducem adeo ut memoriae id maximum sit auxilium, via dicendi
 6     8,  proem, 25| praeceperat in dicendo vitium vel maximum esse a vulgari genere orationis
 7     8,    4, 3   |         tollere"? Ita cum id quod maximum est occupasset necesse erat
 8     8,    4, 5   |         et quod non est plus quam maximum, sed quo nihil maius est. "
 9    10,    1, 91  |   parumque dis visum est esse eum maximum poetarum. Quid tamen his
10    11,    3, 45  |                        Illud vero maximum (sed id paulo post tractabimus),
11    12,    3, 3   |          subiecerit? Hoc enim est maximum ignorantiae malum, quod
12    12,    7, 7   |                     Nam et in hoc maximum, si aequi iudices sumus,