Lib.  Cap. Par.

 1     1,    3, 12|   nescia est et praecipientibus facillime cedit; frangas enim citius
 2     3,    8, 36|         consiliis possint, quia facillime ad consentiendum homines
 3     3,    8, 40|       levissimi cuiusque animus facillime terretur nescio an etiam
 4     4,    1, 52| dicendum etiam quo modo perfici facillime possint, hoc adicio, ut
 5     4,    2, 36|        iudex quae dicentur quam facillime accipiat. ~37.
 6     8,    3, 49|    vilis oratio est. Quae vitia facillime fient manifesta contrariis
 7     8,    3, 71|       quisque quae audit, et id facillime accipiunt animi quod agnoscunt. ~
 8    10,    1, 4 |         facere quam optime quam facillime possit. ~5.
 9    10,    7, 6 |         etiam modice exercitati facillime tenorem in narrationibus
10    12,    5, 2 |        amabile et quae virtutes facillime generet, esse inter adversa,
11    12,   10, 56|     recipientur. Sermo ipse qui facillime iudicem doceat aptandus;
12    12,   10, 77|         optime tantum sed etiam facillime faciet. Neque enim vim summam