Lib.  Cap. Par.

 1     2,    6, 3 |       primum quia emendationem auribus modo accipiunt, divisionem
 2     6,    1, 26| deflentis, sed sensum ac vocem auribus accipere miserorum, quorum
 3     8,    3, 52|     non animis solum sed etiam auribus est ingratissima. ~53.
 4     8,    3, 54|       adhibetur:~"vocemque his auribus hausi". ~55.
 5    10,    1, 10|   possumus, cum omnem sermonem auribus primum accipiamus. Propter
 6    10,    3, 28|    nihil eorum quae oculis vel auribus incursant ad animum perveniet. ~
 7    11,    3, 18|  cuique est, et non haec minus auribus quam oculis illa dinoscitur. ~
 8    11,    3, 40|     clara pura, secans a‰ra et auribus sedens (est enim quaedam
 9    12,    1, 27| conspexere, silent arrectisque auribus adstant"? ~Habemus igitur
10    12,   10, 45| nonnihil esse temporibus atque auribus nitidius aliquid atque adfectius
11    12,   10, 75|     exquisitius dictum accidit auribus imperitorum, qualecumque