Lib.  Cap. Par.

 1     2,   13, 11 |    aliquid a recto, atque hanc prae se virtutem ferunt, quod
 2     9,    3, 54 |    quae dicimus et vim quandam prae se ferentia velut saepius
 3     9,    4, 97 |         non eodem modo semper [prae] se habet: optime praecedet
 4    10,    1, 111|   pulchrius auditum est oratio prae se fert tamen felicissimam
 5    10,    7, 10 |  praecedat oportet intentio ac prae se res agat, quantumque
 6    11,    1, 37 |      pari, magnum animum ferre prae se videbuntur. "Ego te"
 7    11,    3, 148|     vero illae quoque turbatae prae se ferre aliquid adfectus
 8    11,    3, 173|      sed finis sit, neque enim prae lacrimis iam loqui possum":
 9    12,   10, 10 | alioqui magnam iam ingenii vim prae se ferentia. Hinc sint Laelii,
10    12,   11, 21 |  liberalium modo disciplinarum prae se scientiam tulit, sed