Lib.  Cap. Par.

1     1,   10, 20| quantam illa recipiebat aetas, defuisse. ~21.
2     6,    2, 4 |      per haec vicit tantum non defuisse sibi advocatum sciat: ~5.
3     6,    3, 2 | plerique Demostheni facultatem defuisse huius rei credunt, Ciceroni
4    10,    1, 97|   potest temporibus quam ipsis defuisse: virium tamen Accio plus
5    11,    1, 77|       aut ignorata quaedam aut defuisse testes aut, quod timidissime
6    12,    1, 15|    clarum legam, nec M. tullio defuisse video in ulla parte civis
7    12,    1, 20|         non maligne crediderim defuisse ei summam illam ad quam
8    12,    2, 24|       fere praeceptoribus suis defuisse concedant necesse est, ita
9    12,   10, 26|     orator habuit +tamen+ quae defuisse ei sive ipsius natura seu