Lib. Cap. Par.
1 1, proem, 5 | Ego cum existimem nihil arti oratoriae alienum sine
2 1, proem, 26| in primis testandum est, nihil praecepta atque artes valere
3 1, proem, 27| continua exercitatione per se nihil prosunt. ~
4 1, 1, 3 | reperitur qui sit studio nihil consecutus. Hoc qui perviderit,
5 1, 1, 8 | non esse eruditos sciant. Nihil est peius iis qui paulum
6 1, 1, 10 | arduam etiam cum ei formando nihil defuerit, praeterea plura
7 1, 2, 9 | vacabit unus uni." Ante omnia nihil prohibet esse illum nescio
8 1, 5, 3 | proprium, speciosum, sublime, nihil tamen horum nisi in complexu
9 1, 6, 2 | excusat, nisi si quando nihil impediente in utroque modulatione
10 1, 6, 40 | haec nec manifesta, quia nihil est odiosius adfectatione,
11 1, 6, 42 | Nam etiamsi potest videri nihil peccare qui utitur iis verbis
12 1, 6, 44 | non erit consuetudo, quia nihil borum caret reprensione (
13 1, 7, 13 | litterarum, de qua supra dixi, nihil repetere hic necesse est:
14 1, 7, 34 | Sed nihil ex grammatice nocuerit nisi
15 1, 9, 2 | narrare sermone puro et nihil se supra modum extollente,
16 1, 10, 7 | mirabimur si oratio, qua nihil praestantius homini dedit
17 1, 10, 18 | Maricas, qui est Hyperbolus, nihil se ex musice scire nisi
18 1, 10, 46 | numeris docet, discimus nihil esse inordinatum atque fortuitum:
19 1, 11, 11 | quoque rebus momentum est, et nihil potest placere quod non
20 1, 12, 6 | Graecas? Et, ut semel finiam, nihil faciamus nisi novissimum? ~
21 1, 12, 7 | Quarum nos una res quaelibet nihil intermittentis fatigaret:
22 2, 4, 9 | velut terram spectantes, qui nihil supra cotidianum sermonem
23 2, 4, 10 | nocet, dum omnia timent nihil conantur. ~11.
24 2, 4, 40 | Ciceronis oratio est. Sed de his nihil hoc loco praecipi potest:
25 2, 5, 7 | dicentur intellegi poterunt), nihil otiosum pati quodque in
26 2, 5, 11 | secundum naturam enuntiatus nihil habere ex ingenio videtur;
27 2, 5, 11 | est pretium quam iis quae nihil ex communis habitus bonis
28 2, 6, 6 | alienum laborem sequendi nihil per se conari et quaerere
29 2, 10, 9 | Nihil ergo inter forense genus
30 2, 10, 9 | profectus gratia dicimus, nihil. Utinamque adici ad consuetudinem
31 2, 11, 1 | limine obstaturos mihi, qui nihil egere eius modi praeceptis
32 2, 15, 13 | diximus habet, et insuper quod nihil nisi inventionem complectitur,
33 2, 15, 16 | adicit "in quaque re", sed nihil excipiendo idem ostendit:
34 2, 15, 20 | adversus artem orandi, quam nihil putat doctis persuasuram.
35 2, 15, 37 | scriptores artium extiterit nihil isdem verbis quae prior
36 2, 16, 17 | ille caelestis! Quare si nihil a dis oratione melius accepimus,
37 2, 17, 7 | verborum cavillationes, nihil quod ex arte fiat ante artem
38 2, 17, 15 | disciplinas omnes fugit, nihil miror. ~16.
39 2, 17, 21 | causa Cluenti gloriatus est, nihil ipse vidit. Et pictor, cum
40 2, 17, 28 | contiones atque omne consilium, nihil invidia valeat, nihil gratia,
41 2, 17, 28 | consilium, nihil invidia valeat, nihil gratia, nihil opinio praesumpta
42 2, 17, 28 | invidia valeat, nihil gratia, nihil opinio praesumpta falsique
43 2, 17, 37 | sciat iudex de quo dicatur, nihil ad oratoris artem; alteri
44 2, 17, 41 | utilem vitae, iam ostendimus nihil non horum in rhetorice inesse. ~
45 2, 19, 1 | propositum quidem operis nostri nihil pertinet (neque enim consummatus
46 2, 19, 2 | nullam fertilitatem habenti nihil optimus agricola profuerit:
47 2, 19, 3 | haec fingit, illa fingitur. Nihil ars sine materia, materiae
48 2, 20, 3 | supervacua artis imitatio, quae nihil sane neque boni neque mali
49 2, 20, 7 | atque apertior tanto est, nihil dubitabitur. ~8.
50 2, 20, 10 | homo et argumenta sic ut nihil sit in iis requirendum.
51 2, 21, 1 | ipsa significari putamus, nihil haec sine rerum substantia
52 2, 21, 22 | ab hoc quoque adiuvamur: nihil est enim quod non in causam
53 2, 21, 23 | oratori subiecit omnia: nihil enim non in haec cadit. ~
54 2, 21, 24 | esse consummata etiam si nihil faciat, sed ille opifex,
55 3, 1, 12 | ideoque minus miror esse qui nihil ab eo scriptum putent, haec
56 3, 1, 21 | aliqua Stertinius, non nihil pater Gallio, accuratius
57 3, 3, 2 | una conclusione finitus, nihil fortasse ultra desideret:
58 3, 3, 11 | cetera. Quod si accipimus, nihil arti relinquemus. ~12.
59 3, 5, 10 | finitione quidem comprendi nihil non in universum certum
60 3, 5, 12 | universales quaestiones, quia nihil prosit quod constet ducendam
61 3, 5, 14 | reprehendit Cicero ac thesin nihil ad oratorem pertinere contendit
62 3, 6, 14 | litem si is cum quo agatur nihil respondeat, ideoque fieri
63 3, 6, 38 | quaeratur an sit sacrilegus qui nihil se sustulisse de templo
64 3, 6, 63 | erat famae modo studenti nihil ex eo mutare quod multis
65 3, 6, 65 | studiis longior labor si nihil liceret melius invenire
66 3, 6, 89 | quaedam minora, dum sciant nihil ne in his quidem praeter
67 3, 6, 104 | in omni genere causarum. Nihil enim dicitur cui non insit
68 3, 8, 9 | Iugurthino et Catilinae nihil ad historiam pertinentibus
69 3, 8, 21 | et hic nihil Caesar sine dubio deliberaret
70 3, 8, 22 | fortasse pati necesse sit, nihil facere, de faciendo autem
71 3, 8, 28 | adeo solutum luxu puto ut nihil in causa suadendi sequatur
72 3, 8, 34 | Ita fere omnis suasoria nihil est aliud quam comparatio,
73 3, 11, 9 | id videtur esse post quod nihil quaeritur, quibusdam id
74 3, 11, 23 | in primis est intuendum, nihil eorum ignorare de quibus
75 4, 1, 24 | praeparandum: in quo vitii nihil erat, nisi in universum
76 4, 1, 25 | initio dicendi tractarentur, nihil prohoemio opus esset. ~26.
77 4, 1, 31 | iudiciorum, exspectatio vulgi: nihil enim horum in causa est,
78 4, 1, 44 | subueniat, si persona, causa; si nihil quod nos adiuvet erit, quaeramus
79 4, 1, 45 | aut alia mente facta aut nihil ad praesentem quaestionem
80 4, 1, 53 | partibus causae communia, nihil tamen in quaque melius dicitur
81 4, 1, 54 | extemporalis oratio cuius initium nihil praeparati habuisse manifestum
82 4, 2, 10 | constituta, et in hac narratione nihil de crimine exposuit. ~11.
83 4, 2, 16 | A. Cluentius Habitus". Nihil enim hic de veneficio sed
84 4, 2, 28 | themata dicimus) praeter quae nihil est diluendum, ideoque narratio
85 4, 2, 29 | ignari ex more cui adsuerunt nihil in foro putant esse mutandum. ~
86 4, 2, 40 | iudicem pertinet, deinde si nihil extra causam dixerimus,
87 4, 2, 41 | solvimus oram, profecti sumus". Nihil horum dici celerius potest,
88 4, 2, 58 | Quam nihil festinato, nihil praeparato
89 4, 2, 58 | Quam nihil festinato, nihil praeparato fecisse videtur
90 4, 2, 66 | narrationem putaverunt. Et sane nihil est facilius nisi prorsus
91 4, 2, 70 | refert? Peccavit et fur est: nihil attinet id defendere cuius
92 4, 2, 73 | necesse est cum ad legem nihil pertineat? Sed si confessionem
93 4, 2, 76 | quid narretur a nobis. Si nihil exponimus, illa esse quae
94 4, 2, 99 | Nihil dici potest pro iuvene quod
95 4, 2, 104 | expositio perspicua et brevis, nihil quidem tam raro poterit
96 4, 2, 119 | intentior est iudex, eoque nihil recte dictum perit. Praeterea
97 4, 2, 124 | concubinarumque iactabatur". Nihil his neque credibilius fingi
98 4, 2, 126 | usquam custodit magis iudex: nihil videatur fictum, nihil sollicitum:
99 4, 2, 126 | nihil videatur fictum, nihil sollicitum: omnia potius
100 4, 3, 5 | Nihil enim tam est consequens
101 4, 3, 10 | ne ius nostrum oderint; nihil enim facile persuadetur
102 4, 3, 16 | plurima sunt quae rebus nihil secum cohaerentibus inseruntur,
103 4, 5, 2 | fuerit ingenio vel ad agendum nihil cogitati praemeditatique
104 4, 5, 11 | posset quod est tertium, nihil necesse fuerit dicere priora. ~
105 4, 5, 12 | ostendit lucidissime causam et nihil fecit altero supervacuum. ~
106 4, 5, 23 | scire quantum supersit. Nihil enim longum videri necesse
107 5, 2, 4 | Quorum si nihil erit, licet tamen dicere
108 5, 7, 18 | colligimus argumenta, quae per se nihil reum adgravare videantur,
109 5, 7, 27 | patronus quoque altius et unde nihil suspecti sit repetita percontatione,
110 5, 7, 36 | indicia, quos pars altera nihil fingere, altera nihil iudicare
111 5, 7, 36 | altera nihil fingere, altera nihil iudicare dictura est. ~37.
112 5, 10, 12 | Alioqui nihil erit quo probemus, nisi
113 6, praef, 4 | non meo casu, cui tamen nihil obici nisi quod vivam potest,
114 6, praef, 10| percipiendas disciplinas, quo nihil praestantius cognovi plurima
115 6, praef, 15| ita facile contemnere. Nihil enim sibi adversus me reliquit,
116 6, 1, 2 | utique varianda: alioqui nihil est odiosius recta illa
117 6, 1, 10 | consilium ferat, et iam nihil amplius dicturi sumus, nec
118 6, 1, 27 | Nec sine causa dictum est nihil facilius quam lacrimas inarescere. ~
119 6, 1, 35 | praecipue videtur, persuasitque nihil esse ad praesentem rerum
120 6, 1, 38 | Equidem repugnantis patrono et nihil vultu commotos et intempestive
121 6, 1, 41 | vellicari respondit. Sed nihil illa circa Caepasios Ciceronis
122 6, 1, 42 | revocat ecce me" etiam si nihil horum is de quo dicitur
123 6, 1, 45 | subiturus sit intellegat: nihil habet ista res medium, sed
124 6, 1, 50 | uterque abundabat, adiecit: "nihil vobis minus deest quam de
125 6, 2, 3 | Quo nihil adferre maius vis orandi
126 6, 2, 11 | cum ex illo et hoc loco nihil non ab oratore tractetur+,
127 6, 2, 19 | placidum esse debet ac mite, nihil superbum, nihil elatum saltem
128 6, 2, 19 | ac mite, nihil superbum, nihil elatum saltem ac sublime
129 6, 2, 25 | satisfeceram huic parti nihil eorum quae legi vel didici,
130 6, 2, 27 | dolentem? Irascetur, si nihil ipse qui in iram concitat
131 6, 3, 15 | Nihil autem vetabat et componi
132 6, 3, 18 | salis", ~non hoc dicit, nihil in corpore eius esse ridiculum. ~
133 6, 3, 26 | captare risum non videntur; nihil enim est iis quae +dicenti+
134 6, 3, 45 | ratio communis in parte; nihil enim, quod in lacessendo
135 6, 3, 50 | plus apud se fidei haberi, nihil ei nec clusum neque signatum
136 6, 3, 80 | longam murenam emisse, "nihil" inquit "mirum; am ibi tam
137 6, 3, 107 | illa est urbanitas, in qua nihil absonum, nihil agreste,
138 6, 3, 107 | urbanitas, in qua nihil absonum, nihil agreste, nihil inconditum,
139 6, 3, 107 | absonum, nihil agreste, nihil inconditum, nihil peregrinum
140 6, 3, 107 | agreste, nihil inconditum, nihil peregrinum neque sensu neque
141 6, 3, 108 | Ligario apud Caesarem: "qui nihil soles oblivisci nisi iniurias", ~
142 6, 5, 7 | parum id prospere expertis, nihil adhuc factum esse ratione
143 6, 5, 7 | emendari neglegentia, at si nihil esset erratum, melioris
144 6, 5, 11 | Illud dicere satis habeo, nihil esse non modo in orando
145 7, proem, 2 | posita est, cum sine ea prior nihil valeat. Neque enim quamquam
146 7, 1, 20 | quidem"; adhuc plus +si+ "nihil ex privato": ultimum retrorsum,
147 7, 1, 20 | idem a capite primum est, "nihil inicum". ~21.
148 7, 1, 21 | iterum et tertium et dum nihil sit reliqui; itaque inferiora
149 7, 1, 24 | ut propositis extra quae nihil esset omnibus, deinde ceteris
150 7, 1, 28 | eo est utilius quod saepe nihil placet et aliquid dicendum
151 7, 1, 29 | diiudicatur. In schola quaeri nihil attinet, cum in declamationibus
152 7, 1, 32 | locis speciosis modo vel nihil ad probationem conferentibus:
153 7, 1, 32 | probationem conferentibus: alii nihil ultra ea quae in oculos
154 7, 1, 34 | sit contra eum qui fratri nihil dare ex paternis velit. ~
155 7, 1, 36 | non interfuerit iudicio nihil conlaturus patri: sed ne
156 7, 1, 39 | eram] omnis complectitur, nihil proderit: quaeramus ergo
157 7, 1, 52 | aequitate tractabitur, quia nihil libentius iudices audiunt.
158 7, 1, 52 | aequitate iudicem praeparemus. Nihil habui amplius quod in universum
159 7, 2, 6 | tantum partes sunt, a reo nihil dici contra praeter aliquas
160 7, 2, 6 | signis cruditatis et veneni, nihil tertium est, ideoque utraque
161 7, 2, 9 | principis. Sed in iudicio quoque nihil interest actionum utrum
162 7, 2, 11 | plurimum profuerint. Si nihil obicietur, patronus quidem
163 7, 2, 11 | ceteris detrahitur: et qui nihil obicit omisisse credi potest
164 7, 2, 11 | fortasse latentes fuisse, aut nihil ad rem pertinere cur fecerit
165 7, 2, 11 | instabit huic loco, ut nihil credibile sit factum esse
166 7, 2, 12 | causis frequenter quaeri nihil attinet, ut in adulteriis,
167 7, 3, 1 | nam qui non potest dicere nihil fecisse, proximum habebit
168 7, 3, 5 | num forte supervacua et nihil ad causam pertinens an ambigua
169 7, 3, 5 | communis sit finitio, quorum nihil accidere nisi agentis culpa
170 7, 3, 5 | stultis non accidit, ut nihil ad quaestionem pertineat. [
171 7, 4, 3 | vis contra vim et talio nihil habent adversum eum qui
172 7, 6, 4 | manifesta sit, scriptum nihil sit, ut in iudicio curiano,
173 7, 7, 2 | decurrendum. Aliae contra quas nihil opponi potest nisi lex altera: "
174 7, 7, 3 | opponi possunt, alteri [si] nihil nisi quod in lite est, ut
175 7, 7, 5 | melius atque aequius: de quo nihil praecipi nisi proposita
176 7, 8, 6 | tyrannicida duo praemia accipiat: nihil de vomere cautum, nihil
177 7, 8, 6 | nihil de vomere cautum, nihil de ovibus", ex eo quod manifestum
178 7, 9, 13 | aliae species, quas persequi nihil necesse est. ~14.
179 8, proem, 24| putamus quam dicere. Quid quod nihil iam proprium placet dum
180 8, proem, 32| maxima, dum sciamus tamen nihil verborum causa esse faciendum,
181 8, 2, 9 | proprie dictum, id est, quo nihil inveniri possit significantius,
182 8, 2, 22 | longum dilata conclusio, nihil neque desit neque superfluat:
183 8, 3, 8 | licet: quid essent si aliud nihil haberent? ~9.
184 8, 3, 15 | verbis magis egere, sciamus nihil ornatum esse quod sit inproprium. ~
185 8, 3, 33 | cur tanto opere aspernemur nihil video, nisi quod iniqui
186 8, 3, 47 | tumescere":~quod si recipias, nihil loqui tutum est. ~48.
187 8, 3, 82 | minus praestat quotiens nihil dicit nisi quod necesse
188 8, 4, 3 | parricidium necare", supra quod nihil est, adiecit "quid dicam
189 8, 4, 5 | plus quam maximum, sed quo nihil maius est. "Matrem tuam
190 8, 4, 23 | terunt servi et in cellis: nihil dici potest ultra, et necesse
191 8, 5, 3 | ad rem tantum relata ut "nihil est tam populare quam bonitas":
192 8, 5, 7 | Vertit ad personam Cicero: "nihil habet, Caesar, nec fortuna
193 8, 5, 26 | omnibus fructibusque arborum nihil ad iustam magnitudinem adolescere
194 8, 5, 26 | caret. Nec pictura in qua nihil circumlitum est eminet,
195 8, 5, 32 | hanc in dicendo voluptatem, nihil probantes nisi planum et
196 8, 5, 33 | potest probare Ciceronem qui nihil putet ex Catone Gracchisque
197 8, 6, 2 | Nos, omissis quae nihil ad instruendum oratorem
198 8, 6, 6 | dixi, quia decentius. Ubi nihil horum praestabit quod transferetur,
199 8, 6, 7 | errore" significandi gratia: nihil enim horum suis verbis quam
200 8, 6, 32 | tamquam consumpta sint omnia, nihil generare audemus ipsi, cum
201 8, 6, 38 | sit medius quidam gradus, nihil ipse significans sed praebens
202 8, 6, 39 | innisi+ usus admodum video, +nihil+, ut dixi, in comoedis. ~
203 8, 6, 43 | videatur hic omnino tropos quia nihil vertat, nec est semper,
204 8, 6, 58 | cum dividatur in species, nihil habet proprium, ut arbor
205 8, 6, 58 | species est? Sed utentium nihil refert. ~59.
206 8, 6, 66 | intellectus: alioqui, ubi nihil ex significatione mutatum
207 9, 1, 7 | Horum nihil in figuras cadit: nam et
208 9, 1, 7 | praesens meum propositum. Nihil enim refert quo modo appelletur
209 9, 1, 8 | de substantia nominemus nihil interest, dum idem quaeri
210 9, 1, 12 | intellectu priore et communi nihil non figuratum est. Quo si
211 9, 1, 17 | orationis: nam et variatur et nihil refert. ~18.
212 9, 1, 21 | Iam vero adfectus nihil magis ducit. Nam si frons,
213 9, 2, 44 | quae est tropos genere ipso nihil admodum distat (in utroque
214 9, 2, 51 | inter se similes, confessio nihil nocitura, qualis est: "habes
215 9, 2, 52 | eo abstulisti, et abs te nihil rectius factum esse dico". ~
216 9, 2, 68 | circumspectius faciendum est, quia nihil interest quo modo offendas,
217 9, 2, 102 | exhortationem, paraineticon. Quorum nihil non rectum est nisi cum
218 9, 3, 30 | nocturnum praesidium Palatii, nihil urbis vigiliae, nihil timor
219 9, 3, 30 | Palatii, nihil urbis vigiliae, nihil timor populi, nihil consensus
220 9, 3, 30 | vigiliae, nihil timor populi, nihil consensus bonorum omnium,
221 9, 3, 30 | consensus bonorum omnium, nihil hic munitissimus habendi
222 9, 3, 30 | munitissimus habendi senatus locus, nihil horum ora vultusque moverunt?"
223 9, 3, 42 | usque adeone~scire tuum nihil est nisi te scire hoc sciat
224 9, 3, 60 | quod si aposiopesis est, nihil non in quo deest aliquid
225 9, 3, 61 | enim opticuit: lusit, quia nihil aliud intellegi poterat
226 9, 3, 81 | quod in tempore mali fuit nihil obsit, quod in causa boni
227 9, 4, 4 | caruerunt: quorum si fieri nihil melius licebat, ne domibus
228 9, 4, 10 | primum quia nihil intrare potest in adfectus
229 9, 4, 30 | foeda vomendi necessitas iam nihil ultra exspectantibus hanc
230 9, 4, 52 | excidant versus, et contra nihil quod est prorsa scriptum
231 9, 4, 93 | est confiteri": atqui si nihil refert brevis an longa sit
232 9, 4, 97 | ut in hoc: "de qua ego nihil dicam nisi depellendi criminis
233 9, 4, 97 | depellendi criminis causa". Non nihil est, quod supra dixi multum
234 9, 4, 123 | corpore abruptus et per se nihil efficiens. "O callidos homines"
235 10, 1, 11 | vocibus declarent, ita ut nihil significationis quo potius
236 10, 1, 32 | Sallustiana brevitas, qua nihil apud aures vacuas atque
237 10, 1, 67 | quoniam ad praesentem materiam nihil pertinet, iniudicatum relinquo.
238 10, 1, 70 | Nec nihil profecto viderunt qui orationes
239 10, 1, 76 | nervis intenta sunt, tam nihil otiosum, is dicendi modus,
240 10, 1, 78 | subtilis atque elegans et quo nihil, si oratori satis sit docere,
241 10, 1, 78 | docere, quaeras perfectius: nihil enim est inane, nihil arcessitum,
242 10, 1, 78 | perfectius: nihil enim est inane, nihil arcessitum, puro tamen fonti
243 10, 1, 106 | frequenter et pondere, illic nihil detrahi potest, hic nihil
244 10, 1, 106 | nihil detrahi potest, hic nihil adici, curae plus in illo,
245 10, 1, 107 | utriusque, dialogisve, quibus nihil ille, nulla contentio est. ~
246 10, 1, 111 | inlaborata, et illa qua nihil pulchrius auditum est oratio
247 10, 2, 3 | facit quam fuit iis qui nihil quod sequerentur habuerunt,
248 10, 2, 4 | exemplo fuerunt si homines nihil nisi quod iam cognovissent
249 10, 2, 4 | cogitandum putassent? Nempe nihil fuisset inventum. ~5.
250 10, 2, 6 | alias non proderit, sed nihil habebimus nisi beneficii
251 10, 2, 7 | effecisset eo quem sequebatur? Nihil in poetis supra Livium Andronicum,
252 10, 2, 7 | supra Livium Andronicum, nihil in historiis supra pontificum
253 10, 2, 8 | infelicitatis, ut nunc demum nihil crescat: nihil autem crescit
254 10, 2, 8 | nunc demum nihil crescat: nihil autem crescit sola imitatione. ~
255 10, 2, 9 | nemo sit inventus in quo nihil aut desideretur aut reprehendatur.
256 10, 2, 19 | quam cupit non persequatur: nihil est enim tam indecens quam
257 10, 3, 4 | Nihil enim rerum ipsa natura voluit
258 10, 3, 11 | insenescat? sunt autem quibus nihil sit satis: omnia mutare,
259 10, 3, 12 | omnia sua placent an quibus nihil. Accidit enim etiam ingeniosis
260 10, 3, 16 | inmutescamus alioqui, si nihil dicendum videatur nisi quod
261 10, 3, 25 | nulla exaudiri vox et ex quo nihil prospici posset recondebat,
262 10, 3, 28 | in opus ipsum derexeris, nihil eorum quae oculis vel auribus
263 10, 3, 31 | Illa quoque minora (sed nihil in studiis parvum est) non
264 10, 4, 3 | vitiosa redeant, et, quasi nihil fas sit rectum esse quod
265 10, 4, 4 | elaboratum, ad oratorem nihil pertinet, cuius nullum erit
266 10, 5, 6 | post quod in eadem materia nihil dicendum sit. Sed esto neque
267 10, 6, 2 | contexit orationem ut ei nihil praeter manum desit: nam
268 10, 7, 27 | ullus dies occupatus ut nihil lucrativae, ut Cicero Brutum
269 11, 1, 3 | habitus triumphalis, quo nihil excogitari potest augustius,
270 11, 1, 9 | quod decet. Nam quis nescit nihil magis profuturum ad absolutionem
271 11, 1, 29 | suscipiendis quam in agendis causis nihil pensi habere. ~30.
272 11, 1, 63 | ad praesentem quaestionem nihil pertinebat: adeo in causa
273 11, 1, 63 | difficili atque perplexa nihil prius intuendum credidit
274 11, 1, 65 | et omnia nos passuros, nihil aspere dicturos testandum,
275 11, 1, 75 | iustitiae eius et nostrae causae nihil nos timere simulabimus.
276 11, 1, 77 | quod timidissime et si nihil aliud plane fuerit dicendum
277 11, 1, 89 | hostis insectatur: quorum nihil tunc cum diceretur parum
278 11, 2, 35 | et maior intentio est et nihil supervacui temporis perit
279 11, 2, 37 | omnis rerum copulatio, ut ei nihil neque subtrahi sine manifesto
280 11, 2, 40 | cotidie, potentissimum est: nihil aeque vel augetur cura vel
281 11, 2, 44 | praesenti officio functa nihil in posterum debeat, tamquam
282 11, 3, 11 | labori dent veniam, qui nihil credimus esse perfectum
283 11, 3, 51 | pronuntiandi varietatem, sine qua nihil neque maius neque minus
284 11, 3, 59 | omnino recipiendum est, nihil causae est cur non illam
285 11, 3, 161 | lenis convenit pronuntiatio: nihil enim est ad conciliandum
286 12, 1, 1 | dicendi malitiam instruxerit, nihil sit publicis privatisque
287 12, 1, 7 | Nihil est enim tam occupatum,
288 12, 1, 19 | prudentissimos dicimus vulgo, quorum nihil nisi perfecte sapienti datur:
289 12, 1, 40 | imagine, inde pietatis. Nihil dubii relinquamus. Sit aliquis
290 12, 2, 1 | natura constare mores et nihil adiuvari disciplina putant,
291 12, 2, 1 | doctoribus, virtutem vero, qua nihil homini quo ad deos inmortalis
292 12, 2, 25 | discedere: oratori vero nihil est necesse in cuiusquam
293 12, 3, 8 | lectionis opus est, qua nihil est in studiis minus laboriosum. ~
294 12, 5, 2 | constantiam fiduciam fortitudinem nihil artes, nihil studium, nihil
295 12, 5, 2 | fortitudinem nihil artes, nihil studium, nihil profectus
296 12, 5, 2 | nihil artes, nihil studium, nihil profectus ipse profuerit,
297 12, 6, 5 | adversarius obstrepit et nihil temere dictum perit, et
298 12, 7, 1 | vocet. Nam et leges ipsae nihil valeant nisi actoris idonea
299 12, 7, 10 | optime meruerint quique, si nihil invicem praestent, indigni
300 12, 7, 12 | Malo tamen ille peccet. Nihil ergo adquirere volet orator
301 12, 8, 2 | de neglegentibus, quorum nihil refert ubi litium cardo
302 12, 8, 13 | Multa etiam quae litigator nihil ad causam pertinere crediderit
303 12, 10, 7 | tribuitur palma, tamen, ne nihil detrahatur, deesse pondus
304 12, 10, 8 | graviorem dicitur refugisse, nihil ausus ultra levis genas.
305 12, 10, 9 | longe citra aemulum vel si nihil nisi Minervam Athenis aut
306 12, 10, 16 | inanes haberentur, in his nihil superflueret, illis iudicium
307 12, 10, 17 | limati quidam et emuncti nihil inane aut redundans ferebant,
308 12, 10, 22 | Isocrates Attice dixerit: nihil enim tam est Lysiae diversum.
309 12, 10, 39 | porro non satis est quo nihil esse melius potest? ~40.
310 12, 10, 43 | compositionis, ad necessaria, quibus nihil minus est, aliquid melius
311 12, 10, 43 | modo indicare satis esset, nihil ultra verborum proprietatem
312 12, 10, 46 | Ad cuius voluptates nihil equidem quod addi possit
313 12, 10, 49 | agendo clarissimos quosdam nihil posteritati mansurisque
314 12, 10, 64 | qua certe delectatione nihil fingi maius potest: sed
315 12, 10, 79 | copia habeat modum, sine quo nihil nec laudabile nec salutare
316 12, 11, 19 | computantibus tempora, ut nihil noctes, quarum bona pars
317 12, 11, 30 | igitur orandi maiestatem, qua nihil di inmortales melius homini
|