Lib. Cap. Par.
1 1, proem, 13| fueruntque haec, ut Cicero apertissime colligit, quemadmodum
2 1, 4, 14 | solent, ut pro fundanio Cicero testem qui primam eius litteram
3 1, 5, 8 | quod est Sardum, inridens Cicero ex industria dixit. ~9.
4 1, 5, 13 | iam recepta inmutatio (nam Cicero "Canopitarum exercitum"
5 1, 5, 57 | petorritum", quorum altero tamen Cicero, altero Horatius utitur.
6 1, 5, 60 | et "Plato" (nam sic eum Cicero quoque appellat) dicerentur
7 1, 5, 65 | incompositus" "reconditus" et quo Cicero utitur "subabsurdum"), aut
8 1, 5, 66 | concesserim, quamvis "capsis" Cicero dicat compositum esse ex "
9 1, 5, 72 | Audendum tamen: namque, ut Cicero ait, etiam quae primo dura
10 1, 6, 28 | id est veriloquium, ipse Cicero qui finxit reformidat. sunt
11 1, 10, 4 | primum hoc respondeo, quod M. Cicero scripto ad Brutum libro
12 2, 4, 42 | Crassi temporibus coepisse Cicero auctor est: quorum insignis
13 2, 5, 16 | non plus contulerint lecti Cicero aut Demosthenes? Corrigetur
14 2, 5, 20 | Cicero, ut mihi quidem videtur,
15 2, 12, 7 | inter umbras, quem ad modum Cicero dicit, sed plane in tenebris
16 2, 15, 5 | opinionem vult accipi, non suam. Cicero pluribus locis scripsit
17 2, 15, 33 | civilitatem esse iudicaverunt, Cicero scientiae civilis partem
18 2, 17, 2 | scriptos eos de arte rhetorica, Cicero vero etiam quae rhetorice
19 2, 17, 21 | Nec Cicero, cum se tenebras offudisse
20 2, 20, 9 | summis virtutibus", et ipse Cicero sua persona cum ad Brutum
21 2, 21, 5 | Et Cicero quodam loco materiam rhetorices
22 3, 1, 12 | Protagoras et Thrasymachus. Cicero in Bruto negat ante Periclea
23 3, 2, 4 | Cicero quidem initium orandi conditoribus
24 3, 3, 6 | Et Cicero quidem in rhetoricis iudicium
25 3, 3, 15 | autem ii quos secutus est Cicero, genera causarum. ~
26 3, 5, 5 | quod Graeci thesin dicunt, Cicero propositum, alii quaestiones
27 3, 5, 6 | Hoc genus Cicero scientia et actione distinguit,
28 3, 5, 14 | diviserit? Quod reprehendit Cicero ac thesin nihil ad oratorem
29 3, 5, 18 | personarum finitarum complexu, Cicero his verbis: "causa certis
30 3, 6, 11 | Nam et pro Rabirio Postumo Cicero primam partem orationis
31 3, 6, 13 | Quam sententiam his verbis Cicero complectitur: "in quo primum
32 3, 6, 44 | generales status, quibus et Cicero in Oratore utitur et omnia
33 3, 6, 50 | Posuerat et Cicero in libris rhetoricis facti,
34 3, 6, 60 | Sed Cicero quidem his pulcherrimos
35 3, 6, 80 | auctoritatem secutus est Cicero, tria esse quae in omni
36 3, 7, 28 | vituperando Catone notaverit Cicero. Totum autem habet aliquid
37 3, 8, 14 | administratione posuerunt; quin et Cicero in hac maxime parte versatur.
38 3, 8, 42 | Poterat me liberare Cicero, qui ita scribit ad Brutum,
39 3, 8, 49 | illud aliter Caesar, aliter Cicero, aliter Cato suadere debebit.
40 3, 8, 50 | aut eandem personam induit Cicero cum scriberet Cn. Pompeio
41 3, 11, 9 | firmamentum alii putant, Cicero firmissimam argumentationem
42 3, 11, 10 | idque et in rhetoricis Cicero et in Partitionibus dicit. ~
43 3, 11, 18 | Paulum in his secum etiam Cicero dissentit. Nam in rhetoricis,
44 4, 1, 20 | nonnumquam est amovendus, ut Cicero pro Milone ne arma Pompei
45 4, 1, 38 | praestat, ut fecit pro Ligario Cicero. ~39.
46 4, 1, 46 | ut pro Rabirio Postumo Cicero, dum aditum sibi ad aures
47 4, 1, 49 | quae videntur obstare, ut Cicero dicit scire se mirari quosdam
48 4, 1, 68 | paterer, M. tulli": sicut Cicero fecerat in Catilinam: "quo
49 4, 1, 69 | apostrophen miretur, idem Cicero pro Scauro ambitus reo,
50 4, 1, 75 | prohoemii vice, ut facit Cicero pro Cluentio dicturus contra
51 4, 1, 79 | praeparandus iudex erit, ut Cicero saepius, sed et hoc loco
52 4, 2, 51 | extrema parte commonitio, quod Cicero etiam in brevi narratione
53 4, 2, 85 | narrare duxerim nefas, quod Cicero pro Cluentio fecit, estque
54 4, 2, 108 | quod facit pro Ligario Cicero cum dicit sic eum provinciae
55 4, 2, 131 | et a re, sicut pro tullio Cicero: "fundum habet in agro Thurino
56 4, 5, 15 | Egregie vero Cicero pro Milone insidiatorem
57 4, 5, 20 | simulandum est dicere, quod Cicero pro Cluentio facit circa
58 4, 5, 24 | digitos diductam nonnumquam Cicero leviter eludit. Nam est
59 5, 7, 37 | fere omnia pro Cluentio Cicero in crimine veneficii excutit.
60 5, 10, 6 | epichirema rationem appellarunt, Cicero melius ratiocinationem,
61 5, 10, 9 | argumentum tale est", et ipse Cicero ad Brutum ita scribit: "
62 5, 10, 31 | eo frequens materia, qua Cicero in Verrem non semel usus
63 6, 1, 3 | innumerabiles, optimeque in Verrem Cicero: "si pater ipse iudicaret,
64 6, 1, 13 | vos scire omnes sciunt". Cicero quidem in Verrem etiam emendari
65 6, 1, 21 | maiorum. Hoc quod proxime dixi Cicero atque Asinius certatim sunt
66 6, 1, 24 | patronus has partes subit (ut Cicero pro Milone: "O me miserum!
67 6, 1, 27 | Itaque idem Cicero, quamquam preces non dat
68 6, 1, 35 | potentissimum quo L. Murenam Cicero accusantibus clarissimis
69 6, 1, 49 | modi scaenae, egregieque Cicero, qui contra imaginem Saturnini
70 6, 1, 54 | quasi epilogis, ut in Verrem Cicero fecit; nam et Philodamo
71 6, 3, 8 | Habet enim, ut Cicero dicit, sedem in deformitate
72 6, 3, 18 | esse oporteat salsa. Nam et Cicero omne quod salsum sit ait
73 6, 3, 20 | puto. Ideoque in epistulis Cicero haec Bruti refert verba: "
74 6, 3, 39 | subtile et oratorium, ut Cicero pro Cluentio narrat de Caepasio
75 6, 3, 42 | In narrando autem Cicero consistere facetias putat,
76 6, 3, 43 | L. Crasso contra Brutum Cicero in secundo de Oratore libro
77 6, 3, 55 | trahuntur. Multa ex hoc (genere) Cicero in Verrem, sed ut ab aliis
78 6, 3, 56 | bene utendi, ut pro Caecina Cicero in testem Sex. Clodium Phormionem: "
79 6, 3, 67 | hyperbolen? ut) quod refert Cicero de homine praelongo, caput
80 6, 3, 68 | causa". Metaphora quoque Cicero lusit, cum Vatini morte
81 6, 3, 73 | Redarguimus interim aperte, ut Cicero Vibium curium multum de
82 6, 3, 75 | aut crimen obiectum, ut Cicero obiurgantibus quod sexagenarius
83 6, 3, 76 | estque illi simile quod Cicero curionem, semper ab excusatione
84 6, 3, 77 | etiam causarum relatio, qua Cicero est usus in Vatinium. Qui
85 6, 3, 84 | solet, quale est quod refert Cicero: "quid huic abest nisi res
86 6, 3, 84 | vestitus": et in occurrendo, ut Cicero audita falsa Vatini morte,
87 6, 3, 86 | Dissimulavit Cicero cum Sex. Annalis testis
88 6, 3, 90 | subcenant" inquit. Tertium illud Cicero, ut dixi, adversus curium;
89 6, 3, 96 | ambiguitate conditur, ut Cicero in Lartium, hominem callidum
90 6, 3, 98 | urbanitatem eruditum est, ut Cicero fecit cum ei testem in iudicio
91 6, 3, 112 | Etiam illud quod Cicero Caerelliae scripsit, reddens
92 6, 5, 4 | actionem est frequenter (nam Cicero summo consilio videtur in
93 7, 1, 3 | quae themata Graeci vocant, Cicero proposita. cum haec in conspectu
94 7, 1, 9 | Sed hoc quoque pro Vareno Cicero in ultimum distulit, non
95 7, 1, 42 | qui hoc cogitavit, ut ait Cicero, tibicinis Latini modo ad
96 7, 2, 6 | ceterorum comparatio est, ut Cicero pro Vareno in familiam Ancharianam,
97 7, 2, 10 | litis utilitate cognosci. Cicero singula pro Vareno comparat
98 7, 2, 12 | Quod Cicero vehementissime in multis
99 7, 2, 13 | securius potuerit, ut dicit Cicero pro Milone enumerans plurimas
100 7, 3, 4 | definitur res eadem (ut facit Cicero: "Quid est enim vulgo? Universos"),
101 7, 3, 4 | media illa via, qua utitur Cicero pro Caecina, ut res proponatur,
102 7, 3, 4 | probatio, ut in Philippicis Cicero Servium sulpicium occisum
103 7, 3, 6 | pertinebunt probationes quas Cicero dicit proprias esse finitionis,
104 7, 3, 6 | Breviter autem pro Caecina Cicero initia causas effecta antecedentia
105 7, 3, 8 | utramque partem convenit, ut Cicero dicit: "maiestas est in
106 7, 4, 9 | iudicium umquam venire. Quin Cicero quoque pro Q. Ligario idem
107 7, 4, 14 | vocantur: in quo genere Cicero quidem, qui mandantibus
108 7, 6, 3 | stari scripto non posse, ut Cicero pro Caecina fecit. Tertium
109 7, 9, 12 | In quod genus incidit Cicero loquens de C. Fannio: "is
110 8, proem, 25| ingenio. Atqui satis aperte Cicero praeceperat in dicendo vitium
111 8, 3, 3 | An in causa C. Corneli Cicero consecutus esset docendo
112 8, 3, 6 | Recteque Cicero his ipsis ad Brutum verbis
113 8, 3, 21 | An cum dicit in Pisonem Cicero "cum tibi tota cognatio
114 8, 3, 34 | favorem" et "urbanum" Cicero nova credit. Nam et in epistula
115 8, 3, 36 | sint eorum alia, ut dicit Cicero, "nativa", id est, "quae
116 8, 3, 42 | non erit. Probabile autem Cicero id genus dicit quod non
117 8, 3, 51 | quod saepe incidit etiam Cicero securus tam parvae observationis,
118 8, 3, 54 | hoc etiam urbane in Hirtio Cicero: cum is apud ipsum declamans
119 8, 3, 64 | genere sicut ceteris eminet Cicero: an quisquam tam procul
120 8, 3, 79 | potius utendum est. Dicit Cicero pro Murena: "ut aiunt in
121 8, 3, 85 | vox, ut fecit pro Ligario Cicero: "quod si in tanta fortuna
122 8, 4, 1 | posituri sumus conferantur, ut Cicero in Verrem: "non enim furem
123 8, 4, 6 | ut de vomitu in Antonium Cicero: "in coetu vero populi Romani,
124 8, 4, 14 | Obiecturus Antonio Cicero merum et vomitum "tu" inquit "
125 8, 4, 26 | contentus, eius loci quo Cicero de oratione Rulli haec dicit: "
126 8, 5, 7 | Vertit ad personam Cicero: "nihil habet, Caesar, nec
127 8, 6, 7 | eloquentiae fulmina", ut Cicero pro Milone Clodium "fontem
128 8, 6, 15 | Non enim, si Cicero recte "sentinam rei publicae"
129 8, 6, 15 | publicae vomicas". Optimeque Cicero demonstrat cavendum ne sit
130 8, 6, 20 | vicisse significat, et contra Cicero ad Brutum "populo" inquit "
131 8, 6, 23 | dicitur ponere] sed, ut ait Cicero, hypallagen rhetores dicunt.
132 8, 6, 70 | alia insuper addita, ut Cicero in Antonium dicit: "Quae
133 8, 6, 72 | Quod imitatus Cicero illa composuit in Verrem: "
134 8, 6, 73 | ossibus haerent".~Et quod Cicero [est] in quodam ioculari
135 9, 1, 25 | deprecari figura erit. Cicero quidem omnia orationis lumina
136 9, 2, 14 | esse non ingratae vices, ut Cicero pro Ligario: "Apud quem
137 9, 2, 22 | schema est, ut in Verrem Cicero: "quid deinde? quid censetis?
138 9, 2, 28 | facie latet adulatio. Nam Cicero cum dicit pro Ligario: "
139 9, 2, 29 | audaciora et maiorum, ut Cicero existimat, laterum, fictiones
140 9, 2, 40 | Illa vero, ut ait Cicero, sub oculos subiectio tum
141 9, 2, 41 | imaginamur. Mire tractat hoc Cicero pro Milone, quae facturus
142 9, 2, 41 | credite vos intueri", ut Cicero: "haec, quae non vidistis
143 9, 2, 48 | quaestiones decurrimus, ut Cicero: "hoc ego si sic agerem
144 9, 2, 52 | etiam velut laudamus, ut Cicero in Verrem circa crimen Apolloni
145 9, 2, 53 | tam gravia, ut pro Roscio Cicero, cum inmanitatem parricidii,
146 9, 2, 54 | Aposiopesis, quam idem Cicero reticentiam, Celsus obticentiam,
147 9, 2, 56 | Nam brevior illa, ut ait Cicero, a re digressio plurimis
148 9, 2, 60 | ibidem invenire, ut ait Cicero: "unum etiam mihi relicum
149 9, 2, 60 | transitus ipse sit schema), ut Cicero narrato Pisonis exemplo,
150 9, 2, 62 | aliud efficimus, sicut hic Cicero consequitur ne, cum morbum
151 9, 2, 95 | petitur occasio ideoque id Cicero non putat esse positum in
152 9, 2, 101 | Praeter illa vero quae Cicero inter lumina posuit sententiarum
153 9, 3, 1 | non, ut omnes veteres et Cicero praecipue, "hanc rem", et "
154 9, 3, 22 | partis advocatum, adloquens Cicero dicit: "restituisse te dixti:
155 9, 3, 50 | sed sententiis etiam, ut Cicero dicit contra contionem Metelli: "
156 9, 3, 58 | simul enim auditur "coepit"; Cicero ad Brutum: "Sermo nullus
157 9, 3, 61 | ut ea quae in epistulis Cicero: "data Lupercalibus, quo
158 9, 3, 82 | nata lex", verum, sicut Cicero dicit, de singulis rebus
159 9, 3, 93 | consulem spero, quod est Cicero": aut positis duobus vel
160 9, 4, 14 | Solvit quaedam sua in Oratore Cicero: "Neque me divitiae movent,
161 9, 4, 16 | quamlibet magnus auctor Cicero persuaserit, Lysian Herodotum
162 9, 4, 23 | et insurgere, et optime Cicero "tu", inquit, "istis faucibus,
163 9, 4, 36 | At Demosthenes et Cicero modice respexerunt ad hanc
164 9, 4, 38 | et "dignus locoque", et Cicero in Oratore plures antiquorum
165 9, 4, 53 | At Cicero frequentissime dicit totum
166 9, 4, 56 | Idque Cicero optime videt ac testatur
167 9, 4, 74 | clausulae clausulis, ut Cicero: ~74.
168 9, 4, 76 | raro Asinius, sed etiam Cicero nonnumquam, ut in principio
169 9, 4, 103 | plurimum; cuius exemplum Cicero ponit: "patris dictum sapiens
170 9, 4, 106 | si potero" et "dixit hoc Cicero", "obstat invidia". Sed
171 9, 4, 122 | membri. Tale est enim quo Cicero utitur: "Domus tibi deerat?
172 9, 4, 123 | ita esse facturos?" Quam Cicero brevissimam putat. Itaque
173 9, 4, 124 | Perihodo plurima nomina dat Cicero: ambitum, circumitum, comprensionem,
174 9, 4, 133 | desiderant. An similibus Cicero usus est numeris in exordio
175 9, 4, 145 | gratiae, nec vitium duxerim si Cicero a Demosthene paulum in hac
176 10, 1, 27 | ideoque in hac lectione Cicero requiescendum putat. ~28.
177 10, 1, 40 | utilitatis aliquid, cum se Cicero ab illis quoque vetustissimis
178 10, 1, 80 | dicendi praefert omnibus Cicero. ~81.
179 10, 1, 112 | posteros vero id consecutus ut Cicero iam non hominis nomen sed
180 10, 1, 112 | se profecisse sciat cui Cicero valde placebit. ~113.
181 10, 5, 2 | libris dicit factitasse: id Cicero sua ipse persona frequentissime
182 10, 5, 11 | vocari thesis diximus, quibus Cicero iam princeps in re publica
183 10, 6, 4 | in dicendo fidem servent. Cicero certe Graecorum Metrodorum
184 10, 7, 14 | evenisset veteres oratores, ut Cicero dicit, aiebant, sed ratio
185 10, 7, 27 | ut nihil lucrativae, ut Cicero Brutum facere tradit, operae
186 11, 1, 1 | virtutem quartam elocutionis Cicero demonstrat, quaeque est
187 11, 1, 4 | Hunc locum Cicero breviter in tertio de Oratore
188 11, 1, 4 | inter agnoscentis, et hic Cicero adloquens Brutum testatur
189 11, 1, 17 | hac parte non mediocriter Cicero, quamquam is quidem rerum
190 11, 1, 28 | accipiendum criminis loco negasset Cicero equitis Romani esse filium
191 11, 1, 31 | et quale intellegi vult Cicero cum dicit orationem suam
192 11, 1, 61 | illa via qua contra Sasiam Cicero usus est, non quia non ille
193 11, 1, 62 | sola supererant, divine Cicero servavit, primum ne oblivisceretur
194 11, 1, 67 | ambitiosos putet. Itaque Cicero, quamquam erat in Cottam
195 11, 1, 68 | Utitur hac moderatione Cicero pro Caelio contra Atratinum,
196 11, 1, 73 | qualicumque persona. Dixit Cicero pro Gabinio et P. Vatinio,
197 11, 1, 85 | asperitas orationis, ut Cicero de proscriptorum liberis
198 11, 1, 89 | nationes exteras pertinet, Cicero varie: detracturus Graecis
199 11, 1, 92 | eisdem saepe laudentur. Nam Cicero quodam loco scribit id esse
200 11, 1, 93 | convenit. In utroque eminet Cicero: ex quibus alterum imperiti
201 11, 2, 14 | Calimachus+, quem secutus Cicero hanc famam latius fudit. ~
202 11, 2, 21 | sunt notamus, ut, quo modo Cicero dicit, locis pro cera, simulacris
203 11, 2, 26 | modo dixi Metrodorus, quos Cicero dicit usos hac exercitatione,
204 11, 3, 1 | accipere. Namque actionem Cicero alias "quasi sermonem",
205 11, 3, 7 | ipsum audissetis?") et M. Cicero unam in dicendo actionem
206 11, 3, 10 | rusticitate, ut L. Cottam dicit Cicero fecisse, imitationem antiquitatis
207 11, 3, 31 | Cethegum fuisse, non quod Cicero in iis reprehendit quos
208 11, 3, 58 | talarium licentia solvere? Nam Cicero illos ex Lycia et Caria
209 11, 3, 60 | ducantur. Quid ergo? non et Cicero dicit esse aliquem in oratione "
210 11, 3, 94 | quo usum optime Crassum Cicero dicit explicari solet. Is
211 11, 3, 122 | corporis motus, adeo ut Cicero plus illo agi quam manibus
212 11, 3, 123 | auditorem. Idque in Calidio Cicero desiderat: "non frons" inquit "
213 11, 3, 126 | laudationum moras, quamquam Cicero rarum incessum neque ita
214 11, 3, 128 | loco est oportuna, ut ait Cicero, in contentionibus aut incipiendis
215 11, 3, 128 | mollis actio, qualem in Titio Cicero dicit fuisse, unde etiam
216 11, 3, 155 | An ista", inquit Calidio Cicero, "si vera essent, sic a
217 11, 3, 171 | etiam fusca illa vox, qualem Cicero fuisse in Antonio dicit,
218 11, 3, 184 | Optime igitur idem qui omnia Cicero praeceperat quae supra ex
219 12, 1, 14 | malum virum accepimus. Non Cicero? atqui huius quoque mores
220 12, 1, 22 | dormitare interim dicit, nec Cicero Bruto Calvoque, qui certe
221 12, 2, 6 | Hinc etiam illud est quod Cicero pluribus et libris et epistulis
222 12, 3, 11 | transtulerunt et formularii vel, ut Cicero ait, legulei quidam esse
223 12, 5, 5 | praestantia, vox quidem non, ut Cicero desiderat, paene tragoedorum,
224 12, 10, 15 | multa et pluribus locis Cicero ipse respondit, tutior mihi
225 12, 10, 54 | egisset ut scripsit, aut Cicero? Aut eos praestantissimos
226 12, 10, 56 | rector est dicentis", ut Cicero praecipit. Ideoque instandum
227 12, 11, 6 | Caelium deductum a patre Cicero profitetur, sic Pansam,
228 12, 11, 26 | deerunt?), tamen est, ut Cicero ait, pulchrum in secundis
229 12, 11, 27 | post Crassum et Hortensium Cicero, sed nec illi qui post eos
|