Lib.  Cap. Par.

  1     1,  proem, 1 |   postularent ut aliquid de ratione dicendi componerem, diu sum equidem
  2     1,  proem, 6 |            videbantur quos ab ipsis dicendi velut incunabulis per omnes
  3     1,  proem, 9 |             non potest, ideoque non dicendi modo eximiam in eo facultatem
  4     1,  proem, 12|      ubicumque vis ingenii et copia dicendi postulatur, ibi partes oratoris
  5     1,  proem, 14|          Inde quidam contempto bene dicendi labore ad formandos animos
  6     1,  proem, 18|          scientia et omni facultate dicendi; qualis fortasse nemo adhuc
  7     1,  proem, 27|        pertinaci, scribendi legendi dicendi multa et continua exercitatione
  8     1,    2, 3   |             honeste quam vel optime dicendi videretur. Sed mea quidem
  9     1,    2, 23  |      classis distribuerant, ordinem dicendi secundum vires ingenii dabant,
 10     1,    2, 25  |            nobis acriores ad studia dicendi faces subdidisse quam exhortationem
 11     1,    2, 31  |       quaedam tacita dedignatio vim dicendi tantis comparatam laboribus
 12     1,    7, 32  |             significanter ornateque dicendi non equidem grammaticis
 13     1,    8, 9   |           in omnia deliciarum vitia dicendi quoque ratione defluximus. ~
 14     1,    9, 1   |           tamen eorum curae quaedam dicendi primordia quibus aetatis
 15     2,    1, 2   |          suasorias], in quibus onus dicendi vel maximum est, inrumpunt. ~
 16     2,    3, 4   |              quod eos qui ampliorem dicendi facultatem sint consecuti
 17     2,    4, 16  |         frons et consuetudo pessime dicendi et malorum exercitatio et,
 18     2,    4, 24  |         mire sunt ad exercitationem dicendi speciosae atque uberes,
 19     2,    4, 41  |             fere veteres facultatem dicendi exercuerunt, adsumpta tamen
 20     2,    4, 42  |      auctore nituntur. Latinos vero dicendi praeceptores extremis L.
 21     2,    5, 24  |     tarditatis natura damnavit, sed dicendi mutavimus genus et ultra
 22     2,    8, 2   |             inter se distant genere dicendi ut nemo sit alteri similis,
 23     2,    8, 4   |             presso limatoque genere dicendi, cuius acri gravi dulci
 24     2,    8, 7   |        mittendi: sic discernet haec dicendi magister quomodo palaestricus
 25     2,    8, 12  |      oratoris simus adgressi, nulla dicendi virtus omittenda est. ~13.
 26     2,   10, 2   |         potest quae non sit cum hac dicendi meditatione communis. ~3.
 27     2,   10, 9   |            ergo inter forense genus dicendi atque hoc declamatorium
 28     2,   11, 7   |            sat est, nulla est ratio dicendi. ~
 29     2,   12, 9   |         pronuntiatione quoque famam dicendi fortius quaerunt; nam et
 30     2,   12, 11  |      praeceptores etiam qui, brevem dicendi exercitationem consecuti,
 31     2,   12, 12  |             sumus et in foro quoque dicendi, quia honestissimum finem
 32     2,   13, 1   |   necessitate constrictas studiosis dicendi feram: utique prohoemium
 33     2,   13, 15  | praesentissimo consilio constat ars dicendi. ~16.
 34     2,   14, 5   |          percipi debet: ea est bene dicendi scientia. Artifex est qui
 35     2,   15, 2   |                     Eorum autem qui dicendi facultatem a maiore ac magis
 36     2,   15, 23  |      putaverunt, sed Critolaus usum dicendi (nam hoc tribe significat),
 37     2,   15, 30  |       hominum genus quod facilitate dicendi male utebatur invectus est.
 38     2,   15, 34  |        finitio rhetoricen esse bene dicendi scientiam. Nam et orationis
 39     2,   15, 34  |           Cleanthe, "scientia recte dicendi". ~35.
 40     2,   15, 36  |         atque auctor scientiam bene dicendi esse consentit, sed exceptionibus
 41     2,   15, 38  |           hoc: rhetoricen esse bene dicendi scientiam, cum, reperto
 42     2,   15, 38  |        tendit: nam si est ipsa bene dicendi scientia, finis eius et
 43     2,   16, 7   |            pacem Caecus ille Appius dicendi viribus diremisse? Aut non
 44     2,   16, 11  |       rettulerunt. Si vero est bene dicendi scientia, quem nos finem
 45     2,   16, 12  |             essent, animalibus quam dicendi facultate. ~13.
 46     2,   17, 2   |           adeo ex iis qui praecepta dicendi tradiderunt nemo dubitavit
 47     2,   17, 12  |    didicisse certum sit et continua dicendi exercitatio potuerit tantum
 48     2,   17, 37  |              Rhetorice ars est bene dicendi, bene autem dicere scit
 49     2,   17, 39  |        propositum habet semper vera dicendi, sed semper veri similia?
 50     2,   17, 43  |             praecipue, qui rationem dicendi a bono viro non separamus. ~
 51     2,   20, 2   |       Equidem illud quod in studiis dicendi plerique exercuerunt et
 52     2,   20, 2   |             existimo qui facultatem dicendi ad hominum perniciem converterint. ~
 53     2,   21, 5   |     oratoris professioque ipsa bene dicendi hoc suscipere ac polliceri
 54     3,    2, 2   |               Nec video quare curam dicendi putent quidam inde coepisse,
 55     3,    2, 3   |                        Initium ergo dicendi dedit natura, initium artis
 56     3,    2, 4   |         dedit, in quibus fuisse vim dicendi necesse est: cur tamen hanc
 57     3,    3, 12  |           rhetorice tamen erit bene dicendi scientia: vel (ut alli putant)
 58     3,    8, 60  |            in controversiis impetum dicendi prohoemio narratione argumentis,
 59     3,    8, 64  |       tractabitur rei accommodandam dicendi credo rationem. ~65.
 60     3,   11, 24  |           atque ab omni prorsus usu dicendi remotus, quin sciat et quid
 61     3,   11, 25  |            utcumque adquirendae vel dicendi voluptate evagamur, quando
 62     4,    1, 25  |         quae si recte semper initio dicendi tractarentur, nihil prohoemio
 63     4,    2, 45  |          media haec tenenda sit via dicendi: "quantum opus est et quantum
 64     4,    3, 2   |             fuerit, dilatis diutius dicendi voluptatibus oratio refrigescat. ~
 65     4,    3, 13  |            nomine ipso ducis cursus dicendi teneretur, abrupto quem
 66     4,    5, 3   |           maximum sit auxilium, via dicendi non decedere. Quapropter
 67     5,    1, 1   |         esse probationes quas extra dicendi rationem acciperet orator,
 68     5,    4, 1   |            saepe etiam causam falsa dicendi, quod aliis patientia facile
 69     6,    2, 19  |                   Quare ipsum etiam dicendi genus in hoc placidum esse
 70     6,    3, 33  |  verecundiae ut nocitura sit in eos dicendi petulantia; nam de amicis
 71     6,    3, 45  |            quidem duplex forma est, dicendi ac respondendi, sed ratio
 72     6,    3, 89  |              Et hercule omnis salse dicendi ratio in eo est, ut aliter
 73     6,    3, 101 |            infinitas esse tam salse dicendi quam severe, quas praestat
 74     6,    3, 107 |          dictis quam in toto colore dicendi, qualis apud Graecos atticismos
 75     6,    5, 4   |       Verrem vel contrahere tempora dicendi maluisse quam in eum annum
 76     7,    3, 2   |             vis persuadendi an bene dicendi scientia". Quod genus est
 77     7,    3, 3   |              ut "rhetorice est bene dicendi scientia", et eadem "bene
 78     7,    3, 3   |            et "bene enuntiandi" et "dicendi secundum virtutem orationis"
 79     7,    3, 3   |             virtutem orationis" et "dicendi quod sit officii": atque
 80     8,  proem, 2 |             quasi ad certas quasdam dicendi leges alligati conatum omnem
 81     8,  proem, 3 |             duxeris. Mox cum robore dicendi crescet etiam eruditio. ~
 82     8,  proem, 6 |        ostenderemus rhetoricen bene dicendi scientiam et utilem et artem
 83     8,  proem, 16|       praestantior, hoc genera ipsa dicendi aliis alia potiora. ~17.
 84     8,  proem, 17|             vitium et virtutem esse dicendi. ~18.
 85     8,  proem, 27|    infelicitas erat, quae et cursum dicendi refrenat et calorem cogitationis
 86     8,  proem, 30|                      sin praeparata dicendi vis fuerit, erunt in officio,
 87     8,    2, 19  |       Quidam, emutatis in perversum dicendi figuris, idem vitium consecuntur. ~
 88     8,    3, 1   |          dubio plus quam in ceteris dicendi partibus sibi indulget orator.
 89     8,    3, 11  |           voluptatem, ideoque omnes dicendi artes aperit ornatumque
 90     8,    3, 14  |           causae poscunt accuratius dicendi genus. At privatum consilium
 91     8,    3, 26  |         autumo" tragicum; "prolem" +dicendi versum ei+, "prosapiam"
 92     8,    3, 56  |           mala adfectatio, per omne dicendi genus peccat; nam et tumida
 93     8,    4, 27  |            a ceteris separata ratio dicendi quae constat non propriis
 94     8,    5, 28  |        Praeter hoc etiam color ipse dicendi quamlibet clarus multis
 95     8,    5, 34  |              veterem illum horrorem dicendi malim quam istam novam licentiam.
 96     9,    1, 3   |         simplici ratione cum aliqua dicendi virtute deflectitur: ita
 97     9,    1, 13  |             atque in promptu posito dicendi modo poetice vel oratorie
 98     9,    1, 14  |            arte aliqua novata forma dicendi. ~15.
 99     9,    1, 24  |      excerpunt: neque enim pars una dicendi est quae non recipere eas
100     9,    1, 36  |            ipse ait, quasi virtutes dicendi pertinentem: ~37.
101     9,    1, 45  |                   Atque alias etiam dicendi quasi virtutes sequetur:
102     9,    2, 31  |         deducere deos in hoc genere dicendi et inferos excitare concessum
103     9,    2, 50  |             versatur haec contraria dicendi quam quae intellegi velis
104     9,    2, 95  |            genus in quo sola melius dicendi petitur occasio ideoque
105     9,    3, 3   |    fastidium levet et nos a vulgari dicendi genere defendat. ~4.
106     9,    3, 36  |            retractatio: "magnus est dicendi labor, magna res". Est et
107     9,    3, 73  |        veteribus curae fuit gratiam dicendi et paribus et contrariis
108     9,    4, 17  |            Nam neque illud in Lysia dicendi textum tenue atque rasum
109     9,    4, 35  |       necesse est hic Metus impetum dicendi et a potioribus avertat.
110     9,    4, 42  |       longorum: adfert enim quandam dicendi tarditatem. Illa quoque
111    10,    1, 1   |    necessaria, ita non satis ad vim dicendi valent nisi illis firma
112    10,    1, 25  |     quidquid apud illos reppererunt dicendi legem putant ut deteriora
113    10,    1, 44  |            Ipsorum etiam qui rectum dicendi genus sequi volunt alii
114    10,    1, 44  |           diligentius cum de genere dicendi quaerendum erit: interim
115    10,    1, 44  |           qui confirmare facultatem dicendi volent attingam. ~45.
116    10,    1, 52  |          palma in illo medio genere dicendi. ~53.
117    10,    1, 67  |        Euripides, quorum in dispari dicendi via uter sit poeta melior
118    10,    1, 76  |         sunt, tam nihil otiosum, is dicendi modus, ut nec quod desit
119    10,    1, 79  |         Isocrates in diverso genere dicendi nitidus et comptus et palaestrae
120    10,    1, 79  |            magis accommodatus omnes dicendi veneres sectatus est, nec
121    10,    1, 80  |          tamen in illo medio genere dicendi praefert omnibus Cicero. ~
122    10,    1, 87  |        verum ad augendam facultatem dicendi parum locuples. ~88.
123    10,    1, 118 |            arte ille et toto genere dicendi praeferendus et quem in
124    10,    1, 121 |       candidum et leve et speciosum dicendi genus, tanta verborum etiam
125    10,    1, 125 |           et omnibus vitiis fractum dicendi genus revocare ad severiora
126    10,    2, 16  |             multum differentes, vim dicendi atque inventionis non adsecuntur,
127    10,    2, 28  |            tanto plura exempla bene dicendi supersunt quam illis qui
128    10,    3, 1   |             effectorem ac magistrum dicendi" vocat, cui sententiae personam
129    10,    3, 2   |     constantia ipsa illa ex tempore dicendi facultas inanem modo loquacitatem
130    10,    3, 12  |         usque descendant nimia bene dicendi cupiditate. Qua de re memini
131    10,    3, 21  |           Persius notat cum leviter dicendi genus significat ("nec pluteum"
132    10,    5, 4   |            praesumunt eadem proprie dicendi facultatem.~5.
133    10,    5, 17  |           reparat haec velut sagina dicendi, sic adulescentes non debent
134    10,    5, 22  |        potius dierum spatio laxabit dicendi necessitatem vel materias
135    10,    6, 6   |            est domo adferre paratam dicendi copiam et certam, ita refutare
136    10,    7, 1   |            longi laboris ex tempore dicendi facultas; quam qui non erit
137    10,    7, 5   |                     Nota sit primum dicendi via: neque enim prius contingere
138    10,    7, 17  |   cogitationem exprimit et expellit dicendi necessitas, et secundos
139    10,    7, 26  |         quam illa, in qua contextum dicendi intermittere veremur. Rursus
140    10,    7, 27  |       solebat hac uti exercitatione dicendi. ~28.
141    11,    1, 3   |                    si genus sublime dicendi parvis in causis, pressum
142    11,    1, 11  |            non persuadendi sed bene dicendi finem in oratore servandum,
143    11,    1, 20  |      agendum magis idoneus veniret, dicendi tamen facultatem magis illi
144    11,    1, 26  |            mecum voluit contentione dicendi? Hoc quidem est beneficium.
145    11,    1, 32  |            sollicitum et contractum dicendi propositum plerumque adfectatione
146    11,    1, 45  |           vero nesciat quanto aliud dicendi genus poscat gravitas senatoria,
147    11,    1, 48  |            etiam quae sunt egregiae dicendi virtutes quo minus deceant
148    11,    1, 72  |         causa sit nobis iusta [sit] dicendi, neque id moderate tantum
149    11,    1, 75  |    persuadendi ardua est ratio, ita dicendi expeditissima: fiducia enim
150    11,    1, 92  |        breviter videtur quo fiat ut dicendi virtutes diversissimae non
151    11,    1, 93  |          maioribus illud admirabile dicendi genus magis convenit. In
152    11,    2, 25  |  depositorum: nonne impediri quoque dicendi cursum necesse est duplici
153    11,    2, 33  |        duplici motu iuvetur memoria dicendi et audiendi. Sed haec vox
154    11,    2, 41  |             numeris et magis ab usu dicendi remota, qualia sunt iuris
155    11,    2, 49  |             sibi facultatem aliquam dicendi ex tempore paraverunt. Quod
156    11,    3, 6   |     Demosthenes, quid esset in toto dicendi opere primum interrogatus,
157    11,    3, 61  |                 Iam enim tempus est dicendi quae sit apta pronuntiatio:
158    11,    3, 67  |      penetret adfectus ut ipsam vim dicendi nonnumquam superare videatur.
159    11,    3, 130 |            immineret, ut, si calore dicendi vitare id excidisset, offensatione
160    11,    3, 133 |             his omnibus et vis illa dicendi solvitur et frigescit adfectus
161    11,    3, 136 |           absit. Nam si quis aliter dicendi onera perferre non possit,
162    12,  proem, 3 |             instituebamus orator, a dicendi magistris dimissus, aut
163    12,  proem, 4 |             et de ipso demum genere dicendi quo sit usurus perfectus
164    12,    1, 1   |            Catone finitur vir bonus dicendi peritus, verum, id quod
165    12,    1, 1   |            tantum quod, si vis illa dicendi malitiam instruxerit, nihil
166    12,    1, 1   |      conferre aliquid ad facultatem dicendi conati sumus, pessime mereamur
167    12,    1, 2   |        noverca fuerit si facultatem dicendi sociam scelerum, adversam
168    12,    1, 24  |          esse, tam sit moribus quam dicendi virtute perfectus? ~25.
169    12,    1, 27  |             bonum: post hoc adiciet dicendi peritum: "ille regit dictis
170    12,    1, 31  |            esse virum bonum et esse dicendi peritum, cur non aliquis
171    12,    1, 32  |             posse misceri. Facultas dicendi, si in malos incidit, et
172    12,    1, 33  |           aliquando vis ac facultas dicendi expugnat ipsam veritatem?
173    12,    1, 41  |          sciemus: nonne utemur arte dicendi bona quidem, sed malis artibus
174    12,    1, 44  |           oratorem esse virum bonum dicendi peritum. ~45.
175    12,    2, 1   |         nemo nec vir bonus esse nec dicendi peritus potest - nisi forte
176    12,    2, 4   |        illud sequens praevertar, ne dicendi quidem satis peritum fore
177    12,    2, 5   |              ac philosophos, cum ea dicendi viribus tuentur, uti rhetorum
178    12,    2, 6   |       libris et epistulis testatur, dicendi facultatem ex intimis sapientiae
179    12,    2, 6   |           eosdem fuisse morum atque dicendi. Quapropter haec exhortatio
180    12,    2, 8   |           oratori necessarium nec a dicendi praeceptoribus traditur
181    12,    2, 19  |           cum est ad exercitationem dicendi tanto ceteris uberior quanto
182    12,    2, 26  |              Quare in exemplum bene dicendi facundissimum quemque proponet
183    12,    9, 1   |            huius loci, quae non tam dicendi arte quam officiis agentis
184    12,    9, 4   |         fructus venit. Nam cum illa dicendi vitiosa iactatio inter plausores
185    12,    9, 5   |          potuit: nondum enim tantum dicendi lumen accesserat ut etiam
186    12,    9, 9   |        eloquentia", cognituram male dicendi subire: quod facientibus
187    12,   10, 10  |            Sed fuere quaedam genera dicendi condicione temporum horridiora,
188    12,   10, 17  |            iactantior vaniore etiam dicendi gloria inflata est. ~18.
189    12,   10, 46  |         salva tractatione causae et dicendi auctoritate, si non crebra
190    12,   10, 49  |       plurimi eruditorum aliam esse dicendi rationem, aliam scribendi
191    12,   10, 58  |          discerni posse etiam recta dicendi genera inter se videntur.
192    12,   10, 65  |             comparat, haec est vere dicendi facultas. ~66.
193    12,   10, 69  |           oratoris quod vulgo genus dicendi vocant: utetur enim, ut
194    12,   10, 73  |           qui vitiosum et corruptum dicendi genus, quod aut verborum
195    12,   10, 77  |       faciet. Neque enim vim summam dicendi et os admiratione dignum
196    12,   11, 1   |                                 His dicendi virtutibus usus orator in
197    12,   11, 3   |            quae occasio +illo+ fuit dicendi malle eum deficere quam
198    12,   11, 5   |        iuvenes more veterum et vere dicendi viam velut ex oraculo petent.
199    12,   11, 9   |          eundem virum bonum esse et dicendi peritum velim, aut multa,
200    12,   11, 15  |        imaginem veri discriminis et dicendi leges comperisse? ~16.
201    12,   11, 16  |           quia sit umquam omittenda dicendi exercitatio, sed quia non
202    12,   11, 17  |           exempla ab historicis aut dicendi ab oratoribus petuntur,
203    12,   11, 24  |            Varro! Quod instrumentum dicendi M. tullio defuit? Quid plura?
204    12,   11, 31  |            Vitori, quibus praecepta dicendi pro virili parte adiuvari