Lib.  Cap. Par.

  1     1,  epist, 1 |             ipse eos nondum opinabar satis maturuisse, quibus componendis,
  2     1,  proem, 18|       quamquam sunt qui dissentiant, satis non est), sed etiam scientia
  3     1,    1, 21  |     litterarum: nec, si quid discere satis non est, ideo nec necesse
  4     1,    1, 25  |        praecipientibus ut, etiam cum satis adfixisse eas pueris recto
  5     1,    3, 17  |      intellegitur. Quare hoc dixisse satis est: in aetatem infirmam
  6     1,    4, 4   |                   Nec poetas legisse satis est: excutiendum omne scriptorum
  7     1,    4, 17  |               Sed mihi locum signare satis est: non enim doceo, sed
  8     1,    4, 23  |           Atqui si quis et didicerit satis et (quod non minus deesse
  9     1,    5, 38  |            quas accidat species, non satis convenit. Qui plenissime,
 10     1,    5, 48  |            orationis: sed id tradere satis non est, ne ita demum vitium
 11     1,    6, 40  |        carmina vix sacerdotibus suis satis intellecta. ~41.
 12     1,    8, 18  |      auctoribus memoratas exposuisse satis est. Persequi quidem quid
 13     1,    8, 19  |           vix ipsis qui composuerunt satis noti. ~20.
 14     1,   10, 2   |              ad efficiendum oratorem satis valent solae, an sint huic
 15     1,   10, 31  |                        Quamvis autem satis iam ex ipsis quibus sum
 16     1,   10, 40  |           qui magnitudinem insularum satis significari navigationis
 17     1,   12, 2   |                              Sed non satis perspiciunt quantum natura
 18     2,    1, 2   |        minora despiciunt), et hi non satis credunt excepisse quae relicta
 19     2,    1, 4   |     criticorumque+ viribus pleno iam satis alveo fluit, cum praeter
 20     2,    2, 8   |       auditores referant. Licet enim satis exemplorum ad imitandum
 21     2,    4, 3   |             atque inornatas indicare satis videretur?), neque rursus
 22     2,    4, 6   |         gaudeat, sint licet illa non satis sicca interim ac severa.
 23     2,    4, 9   |              infirmitas est, et, dum satis putant vitio carere, in
 24     2,    4, 17  |            iste transibitur. Interim satis est si puer omni cura et
 25     2,    4, 32  |               Verum hactenus evagari satis fuerit. ~33.
 26     2,    4, 37  |             est. In verbis quaeritur satis significent an sit in iis
 27     2,    4, 42  |            fortissime adfirmant ullo satis idoneo auctore nituntur.
 28     2,    5, 20  |  incipientibus quoque et apertus est satis, nec prodesse tantum sed
 29     2,    6, 5   |      secundum cuiusque vires. At cum satis composuisse se ad exemplum
 30     2,    6, 6   |              quaerere sciant. Quodsi satis prudenter dicenda viderint,
 31     2,    8, 5   |           iis quibus minus aptus est satis possit efficere et ea in
 32     2,    8, 15  |           providendum erit! Non enim satis est dicere presse tantum
 33     2,   10, 1   |            partes, bene instituto ac satis exercitato iam fere tempus
 34     2,   13, 15  |              interim nolo se iuvenes satis instructos si quem ex iis
 35     2,   15, 11  |                    Sed ne hoc quidem satis est comprehensum: persuadent
 36     2,   15, 14  |      oporteat omnia ad persuadendum, satis responsum est cum persuadere
 37     2,   17, 9   |                  Illud enim admonere satis est, omnia quae ars consummaverit
 38     2,   21, 14  |      scientiam consecutus": sed mihi satis est eius esse oratorem rei
 39     3,    5, 13  |      personam referuntur, ut non est satis generalem tractasse quaestionem,
 40     3,    6, 28  |              ne praeterisse viderer, satis habui attingere. Ceterum
 41     3,    6, 28  |               Ceterum his nec status satis ostendi nec omnis contineri
 42     3,    6, 65  |  significantius conor. Omnibus autem satis factum volo non me hoc serius
 43     3,    6, 86  | contemplatione constat: itaque in eo satis est ostendisse coniecturam
 44     3,    8, 3   |            credunt honesta non tamen satis eadem utilia quoque existiment,
 45     3,    8, 4   |          quaestio est, complecti eas satis est. Nam frequenter in his
 46     4,  praef, 1 |            filii formare disciplinam satis putaremus. ~2.
 47     4,  praef, 2 |       nepotum delegaverit curam, non satis honorem iudiciorum caelestium
 48     4,    1, 1   |              modo significatur, illi satis clare partem hanc esse ante
 49     4,    1, 41  |             quidem ad conciliationem satis per se valet: in admirabili
 50     4,    1, 42  |          maxime ubi frons causae non satis honesta est, vel quia res
 51     4,    1, 45  |       emendari posse paenitentia aut satis iam punita videantur. Ideoque
 52     4,    1, 52  |                Verum quoniam non est satis demonstrare discentibus
 53     4,    1, 72  |              est, si sit praeparatus satis etiam sine hoc iudex aut
 54     4,    2, 6   |          saepius ab actore, vel quia satis est proponere vel quia sic
 55     4,    2, 6   |              quia sic magis expedit. Satis est dixisse: "certam creditam
 56     4,    2, 7   |                                   Et satis est actori et magis expedit
 57     4,    2, 30  |       qualibet actionis parte posito satis indicetur? Sed haec hactenus. ~
 58     4,    2, 41  |               et quotiens exitus rei satis ostendit priora, debemus
 59     4,    2, 45  |          quantum opus est et quantum satis est". ~46.
 60     4,    2, 94  |           perdiderunt. Non est autem satis in narratione uti coloribus
 61     4,    2, 111 |              Et cum esset indicaturo satis "Q. Ligarius nullo se inplicari
 62     4,    4, 2   |             sine propositione quoque satis manifestum est quid in quaestione
 63     4,    4, 7   |          possunt, sed rem ostendisse satis est. Hae si ponantur singulae
 64     4,    5, 18  |            nos plene et statim de eo satis esse facturos, praecipueque
 65     4,    5, 27  |           quod in genera partiri sit satis, aut genere posito subicitur
 66     5,    7, 16  |            eum quantum sumere ex uno satis sit. ~17.
 67     6,    1, 10  |          initio parcius, cum admitti satis est et oratio tota superest:
 68     6,    1, 55  |      perorationis nomina ipsa aperte satis ostendunt hanc esse consummationem
 69     6,    2, 3   |      semperque fuerunt non parum qui satis perite quae essent probationibus
 70     6,    2, 12  |       quatenus appellatione ipsa non satis significari videtur. ~13.
 71     6,    3, 7   |                   Neque enim ab ullo satis explicari puto, licet multi
 72     6,    3, 62  |             Quod hactenus ostendisse satis est. ~63.
 73     6,    3, 106 |        quaedam videntur posse in non satis urbana referri. ~107.
 74     6,    4, 1   |       fortasse ideo reliquerunt quia satis ceteris praeceptis in hanc
 75     6,    4, 2   |            aut depulsione, de quibus satis traditum est, quia quidquid
 76     6,    4, 4   |        finitionis actiones plerumque satis explicant et omnia paene
 77     6,    5, 11  |                         Illud dicere satis habeo, nihil esse non modo
 78     7,  proem, 1 |             inventione, ut arbitror, satis dictum est: neque enim ea
 79     7,  proem, 1 |           Sed ut opera exstruentibus satis non est saxa atque materiam
 80     7,    1, 40  |        disputandum semper nec umquam satis iudicatum est. Quaerendum
 81     7,    2, 20  |             animo quo modo quaeratur satis dictum est, cum ita diviserimus:
 82     7,    4, 10  |             vel paenitentia videatur satis poenarum dedisse. Extra
 83     7,    4, 13  |            genere summissa est et ad satis faciendum composita. A quo
 84     7,    6, 3   |          verbum in lege "deprensus", satis etiam significatum videtur
 85     7,    6, 4   |           aut coniecturae, de quibus satis dictum arbitror. ~
 86     7,    8, 5   |              et scripto nititur: nam satis cautum esse dicit. "Postulo
 87     7,    8, 7   |            minus. In illo priore, an satis lege cautum sit, an, etsi
 88     7,    9, 15  |            Quarum in utramque partem satis ex iis quae de coniectura
 89     7,   10, 6   |                           Nisi forte satis erit dividendi peritus qui
 90     7,   10, 15  |            sua cuique est; verum ars satis praestat si copias eloquentiae
 91     8,  proem, 2 |              si haec sola didicerunt satis se ad eloquentiam instructos
 92     8,  proem, 13|          eloquentem neminem, diserto satis putat dicere quae oporteat,
 93     8,  proem, 24|              amore verborum, et quod satis dictum est repetimus, et
 94     8,  proem, 25|              opus sit ingenio. Atqui satis aperte Cicero praeceperat
 95     8,  proem, 29|             ita in oratione +qui non satis laboravit+: ~30.
 96     8,  proem, 31|            hac ipsa cura est aliquid satis: nam cum Latina significantia
 97     8,    2, 19  |          subtrahunt verba, et, velut satis sit scire ipsos quid dicere
 98     8,    2, 24  |             repetimus saepe quae non satis percepisse eos qui cognoscunt
 99     8,    3, 25  |          ultimis tenebris repetenda. Satis est vetus "quaeso": quid
100     8,    3, 31  |              aliquid ausi vix in hoc satis recipiuntur. Nam memini
101     8,    3, 38  |            Itaque de singulis verbis satis dictum, quae, ut alio loco
102     8,    3, 62  |        videantur enuntiare. Non enim satis efficit neque, ut debet,
103     8,    3, 86  |          plerumque natura. Non tamen satis eloquenti est ea de quibus
104     8,    3, 88  |           nam quidquid in suo genere satis effectum est, valet. Praecipua
105     8,    4, 13  |         amplificationes viderimus an satis proprio verbo significaverim:
106     8,    5, 10  |                 De hoc in argumentis satis dictum est. Non semper autem
107     8,    5, 26  |          earum obstat invicem, ut in satis omnibus fructibusque arborum
108     8,    6, 40  |       liberius utuntur. Namque illis satis est convenire id verbo cui
109     8,    6, 74  |            ignota et obscura. Monere satis est mentiri hyperbolen,
110     8,    6, 76  |              stat oratio. Sed de hoc satis, quia eundem locum plenius
111     9,    3, 18  |             ignem, iam calesces plus satis":~"plus" enim "quam satis"
112     9,    3, 18  |            satis":~"plus" enim "quam satis" est. ~19.
113     9,    3, 58  |            subtractum verbum aliquod satis ex ceteris intellegitur,
114     9,    3, 91  |    appellatio significat hypallagen, satis de ea dictum est. ~92.
115     9,    4, 7   |        quando res nec ulla sine arte satis valeat et comitetur semper
116     9,    4, 8   |         atque in omni palaestra quid satis recte cavetur ac petitur
117     9,    4, 15  |       experiri potest? Illud notasse satis habeo, quo pulchriora et
118     9,    4, 106 |              stabiles nec alibi fere satis apti quam ubi cursus orationis
119     9,    4, 114 |            mox in eo repertos pedes. Satis igitur in hoc nos componet
120     9,    4, 118 |              alia paucioribus verbis satis plena vel nimium, alia pluribus
121     9,    4, 119 |         sentiam esse melius. cur non satis sit "sermonem vulgi fuisse"?
122     9,    4, 120 |        igitur referenda sunt. Nequis satis forte, quid severum, quid
123     9,    4, 136 |           brevibus, temporibus tamen satis plenI. Aspera contra iambis
124     9,    4, 137 |              per se si id quaeritur, satis odiosa esse non poterit. ~
125    10,    1, 1   |             sunt necessaria, ita non satis ad vim dicendi valent nisi
126    10,    1, 4   |           dicimus (nam id quidem aut satis aut certe uti potuimus dictum
127    10,    1, 32  |             illa Livi lactea ubertas satis docebit eum qui non speciem
128    10,    1, 78  |             et quo nihil, si oratori satis sit docere, quaeras perfectius:
129    10,    1, 113 |       videatur, et consilii et animi satis: a nitore et iucunditate
130    10,    1, 119 |      Trachalus plerumque sublimis et satis apertus fuit et quem velle
131    10,    1, 131 |         robustis et severiore genere satis firmatis legendus, vel ideo
132    10,    2, 15  |            ad evitanda vitia iudicii satis fuit sufficiat imaginem
133    10,    2, 25  |              est. Quid ergo? non est satis omnia sic dicere quo modo
134    10,    2, 25  |           tullius dixit? Mihi quidem satis esset si omnia consequi
135    10,    3, 11  |          sunt autem quibus nihil sit satis: omnia mutare, omnia aliter
136    10,    3, 18  |         calor quam diligentia valet. Satis apparet ex eo quod hanc
137    10,    5, 20  |            eodem, cum alteram partem satis nosse non posset ex sola
138    10,    6, 2   |             ordinem modo, quod ipsum satis erat, intra se ipsa disponit,
139    10,    7, 5   |             et qua perveniendum. Nec satis est non ignorare quae sint
140    10,    7, 23  |         portu, si nos nondum aptatis satis armamentis aget ventus,
141    10,    7, 24  |         solliciti (rarum est enim ut satis se quisque vereatur): vel
142    11,    1, 4   |      hominesque eruditissimos dicat, satis habet partem hanc velut
143    11,    1, 31  |      coccoque fulgentibus illa aetas satis apta sit: ~32.
144    11,    1, 81  |      paenitentia. Potest enim videri satis emendatus qui in odium eorum
145    11,    1, 91  |        ideoque etiam quod natura rei satis aptum est, nisi modo quoque
146    11,    1, 91  |     praeceptis tradi potest: quantum satis sit et quantum recipiant
147    11,    2, 44  |              atque ordinem complecti satis sit: de quo sine dubio non
148    11,    3, 11  |           hominibus ut sint oratores satis putant nasci: nostro labori
149    11,    3, 20  |       apertis foraminibus, alium non satis purgatae alium quassae sonum
150    11,    3, 26  |                                  Hoc satis est. Alioqui nitida illa
151    11,    3, 55  |           longus et plenus et clarus satis spiritus, non tamen firmae
152    11,    3, 65  |            habeat in oratore momenti satis vel ex eo patet, quod pleraque
153    11,    3, 110 |          ante hanc diem non auditum" satis circumscriptum est: ad haec
154    11,    3, 174 |           causae talis est varietas, satis apparet accommodandam sententiis
155    12,  proem, 4 |              usurus perfectus orator satis habet dicere. At nostra
156    12,    1, 22  |              ne in eloquentia quidem satis tribuunt: quamquam neque
157    12,    1, 22  |        Ciceroni Demosthenes videatur satis esse perfectus, quem dormitare
158    12,    1, 30  |            lenociniis destituta sit, satis tamen natura sua ornatur,
159    12,    1, 33  |            porro etiam sine doctrina satis per se tuetur veritas ipsa." ~
160    12,    2, 4   |        praevertar, ne dicendi quidem satis peritum fore qui non et
161    12,    2, 30  |          lucemque praesentem intueri satis credat,+ sed omnem posteritatis
162    12,    3, 3   |                         Potest autem satis diligenter accipere quae
163    12,    3, 3   |             aderit? Quid si quis non satis in ea re doctus falsum aliquid
164    12,    7, 1   |                                  cum satis in omne certamen virium
165    12,    7, 9   |                Caecis hoc, ut aiunt, satis clarum est, nec quisquam
166    12,    7, 12  |              volet orator ultra quam satis erit, ac ne pauper quidem
167    12,    8, 8   |        pigeat. Nec semel audisse sit satis: cogendus eadem iterum ac
168    12,    8, 9   |         locuntur. Quapropter numquam satis credendum est, sed agitandus
169    12,    8, 10  |        ostenduntur aspiciat. Nam cum satis in audiendo patientiae inpenderit,
170    12,    8, 12  |    instrumentum: quod videre non est satis, perlegendum erit. Nam frequentissime
171    12,   10, 16  |           civitates influente nondum satis periti loquendi facundiam
172    12,   10, 24  |           propugnatores rei publicae satis manifesto docet praeceptorem
173    12,   10, 39  |     Romanorum fuerunt? cui porro non satis est quo nihil esse melius
174    12,   10, 43  |             cui si res modo indicare satis esset, nihil ultra verborum
175    12,   10, 52  |      indicare, probationes colligere satis est. ~53.
176    12,   11, 1   |             non quia prodesse umquam satis sit et illa mente atque
177    12,   11, 8   |       protulisse. Atque id viro bono satis est, docuisse quod scierit. ~
178    12,   11, 15  |          rebus falsis consumere, cum satis sit modico tempore imaginem
179    12,   11, 19  |          nobis longa aetas et abunde satis ad discendum spatii videretur