Lib.  Cap. Par.

  1     1,    4, 18 |         tradiderunt, videlicet quod in verbis vim sermonis, in nominibus
  2     1,    4, 19 |               verbo participium, ipsis verbis adverbia. Noster sermo articulos
  3     1,    4, 27 |                                 Sed in verbis quoque quis est adeo imperitus
  4     1,    5, 2  |                          Haec exigitur verbis aut singulis aut pluribus.
  5     1,    5, 6  |            vitium quod fit in singulis verbis sit barbarismus. Occurrat
  6     1,    5, 36 |       quaeritur, an in singulis quoque verbis possit fieri soloecismus,
  7     1,    5, 58 |        confessis quoque Graecis utimur verbis ubi nostra desunt, sicut
  8     1,    6, 7  |                               Eadem in verbis quoque ratio comparationis,
  9     1,    6, 26 |                                   Quod verbis etiam accidit, ut illi "
 10     1,    6, 42 |           nihil peccare qui utitur iis verbis quae summi auctores tradiderunt,
 11     1,    7, 9  |                   Est et in dividendis verbis observatio, mediam litteram
 12     1,    7, 10 |                 Nam k quidem in nullis verbis utendum puto nisi quae significat
 13     1,    7, 12 |                veteribus d plurimis in verbis ultimam adiectam, quod manifestum
 14     1,    7, 35 |             quosdam totos libellos non verbis modo singulis sed etiam
 15     1,    8, 17 |            sensibus laudandum, quid in verbis, ubi copia probabilis, ubi
 16     1,    9, 2  |             primo solvere, mox mutatis verbis interpretari, tum paraphrasi
 17     1,   10, 19 |       Themistocles confessus esset, ut verbis Ciceronis utar, "est habitus
 18     2,    4, 28 |        tractantur vulgatissimos sensus verbis nisi tanto ante praeparatis
 19     2,    4, 37 |                      nam vitium aut in verbis aut in rebus est. In verbis
 20     2,    4, 37 |            verbis aut in rebus est. In verbis quaeritur satis significent
 21     2,   11, 4  |             enuntiandis sed quaerendis verbis accommodant. ~5.
 22     2,   13, 11 |         quaeque in sensibus quaeque in verbis sunt. Mutant enim aliquid
 23     2,   14, 1  |            quidem quotiens utique suis verbis signare nostra voluerunt. ~
 24     2,   15, 14 |           sententiam, non isdem tantum verbis explicant ac finem esse
 25     2,   15, 21 |             enim dicit, ut ipsis eorum verbis utar qui haec ex Graeco
 26     2,   15, 27 |                putat (nam et dicit his verbis touton ton tropon hon hymeis
 27     2,   15, 37 |           artium extiterit nihil isdem verbis quae prior aliquis occupasset
 28     2,   21, 4  |          dicere Gorgiae videtur non in verbis esse materiam sed in rebus,
 29     2,   21, 5  |         dicendum arbitratur his quidem verbis: "quamquam vis oratoris
 30     2,   21, 14 |               hic Ciceronis respondere verbis, apud quem hoc invenio: "
 31     3,    3, 10 |                ut eloquamur, sed etiam verbis formata memoriae mandare
 32     3,    5, 1  |           significant, id est rebus et verbis. Facultas orandi consummatur
 33     3,    5, 5  |         quaestionem ponunt in rebus et verbis. Item convenit quaestiones
 34     3,    5, 18 |         finitarum complexu, Cicero his verbis: "causa certis personis
 35     3,    6, 13 |     deprecationem. Quam sententiam his verbis Cicero complectitur: "in
 36     3,    6, 45 |              et M. Antonius his quidem verbis: "paucae res sunt quibus
 37     3,    6, 87 |          habent formas. Alia est cuius verbis nitimur, alia cuius voluntate:
 38     3,    6, 100|              legitimum natus. Quare si verbis legis stari non potest,
 39     3,    8, 32 |            vanum, ambitiosum, stolidum verbis quam re probabilius vocant. ~
 40     3,    8, 58 |      concitatam semper orationem et in verbis effusiorem, ut ipsi vocant,
 41     3,    8, 65 |               debet ornatior esse quam verbis". ~66.
 42     3,   11, 12 |                      Firmamentum autem verbis ipsius ponam: "si velit
 43     4,    1, 60 |                inlaboratae similis nec verbis vultuque nimia promittens;
 44     4,    2, 36 |              si fuerit primum exposita verbis propriis et significantibus
 45     4,    2, 58 |        profectionis ordinem ducit, sed verbis etiam vulgaribus et cotidianis
 46     4,    2, 75 |              sed adiecit invidiam, rem verbis exasperavit: accesserunt
 47     4,    2, 77 |                                        Verbis elevare quaedam licebit:
 48     4,    2, 96 |                  nisi tamen in omnibus verbis et amorem patrium atque
 49     4,    2, 117|              adplicitus rei cultus, in verbis summa diligentia: quae in
 50     5,    7, 31 |       praecipue rei vulgo favetur, tum verbis quam maxime ex medio sumptis,
 51     5,   10, 4  |       probaturi sumus, etiam si nondum verbis explanatum, iam tamen mente
 52     6,    1, 52 |             pars epilogi amplificatio, verbis atque sententiis uti licet
 53     6,    3, 17 |               sermonem praeferentem in verbis et sono et usu proprium
 54     6,    3, 22 |                sit positum in rebus ac verbis. ~23.
 55     6,    3, 29 |             est: obscenitas vero non a verbis tantum abesse debet, sed
 56     6,    3, 36 |          ipsius elocutionis vis aba in verbis, alia in figuris. ~37.
 57     6,    3, 55 |               et divisis coniunctisque verbis similiter saepius frigida,
 58     6,    3, 97 |                                    seu verbis ex parte mutatis, ut in
 59     6,    3, 107|           peregrinum neque sensu neque verbis neque ore gestuve possit
 60     6,    5, 1  |                a sententiis quidem aut verbis saltem singulis possit separari,
 61     7,    1, 10 |           iuris pugna sit, et in ea de verbis an de voluntate quaeratur. ~
 62     7,    1, 40 |             Generalis igitur quaestio, verbis an voluntate sit standum;
 63     7,    1, 48 |              dubium facit: disertus et verbis inhaerebit, in quibus nulla
 64     7,    2, 15 |            quam aliena. Est et illa in verbis differentia, quod aut aperta
 65     7,    3, 1  |                tractare, rem publicam [verbis] laedere". Finitio igitur
 66     7,    3, 1  |         dilucida et breviter comprensa verbis enuntiatio. Constat maxime,
 67     7,    3, 3  |                idem sentiunt non isdem verbis comprehendantur, ut "rhetorice
 68     7,    3, 3  |          obscurioribus et ignotioribus verbis: quid sit clarigatio, erctum
 69     7,    3, 4  |              iudici est, qui, etiam si verbis devictus est, tamen nisi
 70     7,    6, 3  |            fecit. Tertium cum in ipsis verbis legis reperimus aliquid
 71     7,    9, 12 |                               Pluribus verbis emendandum ubi est id quod
 72     7,   10, 1  |          scriptum et voluntas habet in verbis iuris quaestionem, quod
 73     7,   10, 6  |                scierit esse tractandum verbis legis standum sit an voluntate,
 74     7,   10, 17 |       conveniat viderimus et, ut verba verbis adplicamus non pugnantia
 75     8,  proem, 6|                omnem constare rebus et verbis: in rebus intuendam inventionem,
 76     8,  proem, 6|              intuendam inventionem, in verbis elocutionem, in utraque
 77     8,    1, 1  |              elocutionem. Ea spectatur verbis aut singulis aut coniunctis.
 78     8,    2, 1  |                        Perspicuitas in verbis praecipuam habet proprietatem,
 79     8,    2, 12 |                      At obscuritas fit verbis iam ab usu remotis, ut si
 80     8,    2, 20 |                adianoeta, hoc est quae verbis aperta occultos sensus habent,
 81     8,    3, 6  |             Cicero his ipsis ad Brutum verbis quadam in epistula scribit: "
 82     8,    3, 12 |              erit sententiis populare, verbis nitidum, figuris iucundum,
 83     8,    3, 13 |            rerum momenta versantur, de verbis esse sollicitum. Neque hoc
 84     8,    3, 15 |           perspicuitas aut in singulis verbis est aut in pluribus positus,
 85     8,    3, 15 |             propriis, ornatum tralatis verbis magis egere, sciamus nihil
 86     8,    3, 32 |             putat posse molliri. Nec a verbis modo sed ab nominibus quoque
 87     8,    3, 38 |            possunt. Itaque de singulis verbis satis dictum, quae, ut alio
 88     8,    3, 43 |              vult esse auctoritatem in verbis, sententias vel graves vel
 89     8,    3, 47 |          latent meliora putant") et ex verbis quae longissime ab obscenitate
 90     8,    3, 53 |                vitium, cum supervacuis verbis oratio oneratur: "ego oculis
 91     8,    3, 57 |        supervacuum: corrupta oratio in verbis maxime inpropriis, redundantibus,
 92     8,    3, 63 |                rerum imago quodam modo verbis depingitur:~"constitit in
 93     8,    3, 86 |               Est in vulgaribus quoque verbis emphasis: "virum esse oportet",
 94     8,    3, 89 |               autem positi in rebus et verbis: sed quae sit rerum inventio
 95     8,    4, 24 |             plus valet quanto res ipsa verbis est firmior. Potest adscribi
 96     8,    4, 25 |              Haec etiam crescere solet verbis omnibus altius atque altius
 97     8,    6, 2  |               adsumi, et esse alios in verbis propriis, alios in tralatis,
 98     8,    6, 7  |          gratia: nihil enim horum suis verbis quam his arcessitis magis
 99     8,    6, 21 |              accipimus: verbum enim ex verbis intellegi, quod inter vitia
100     8,    6, 44 |              interpretantur, aut aliud verbis, aliud sensu ostendit, aut
101     8,    6, 47 |            cetera propriis decisa sunt verbis, verum non pastor Menalcas
102     8,    6, 48 |               et species ex arcessitis verbis venit et intellectus ex
103     8,    6, 54 |               natura; nam si qua earum verbis dissentit, apparet diversam
104     8,    6, 57 |             tristia dicamus melioribus verbis urbanitatis gratia aut quaedam
105     8,    6, 59 |                derisus. Pluribus autem verbis cum id quod uno aut paucioribus
106     8,    6, 65 |                 Verum id cum in duobus verbis fit, anastrophe dicitur,
107     9,    1, 5  |                 namque et rebus fit et verbis. Onomatopoiia fictio est
108     9,    1, 7  |         figuras cadit: nam et propriis verbis et ordine conlocatis figura
109     9,    1, 9  |             figuram: tam enim tralatis verbis quam propriis figuratur
110     9,    1, 15 |             verteret, omnis figuras in verbis esse dixerunt, illi, quia
111     9,    1, 16 |               iam iam" et "liberum" in verbis sunt schemata. ~17.
112     9,    1, 18 |          Cornelius tamen Celsus adicit verbis et sententiis figuras colorum,
113     9,    1, 18 |             necesse est in sensu et in verbis. ~19.
114     9,    2, 17 |              praeparatio, cum pluribus verbis vel quare facturi quid simus
115     9,    2, 40 |               forma rerum ita expressa verbis ut cerni potius videantur
116     9,    2, 45 |           demigrasti"; in duobus demum verbis est ironia. ~46.
117     9,    2, 46 |          confessa, ut illic verba sint verbis diversa, hic +sensus sermonis
118     9,    2, 69 |              Non erunt autem si non ex verbis dubiis et quasi duplicibus
119     9,    3, 6  |              feminas certum est: et in verbis, ut "fabricatus est gladium"
120     9,    3, 30 |                            Et ab isdem verbis plura acriter et instanter
121     9,    3, 45 |               sed non alio tendentibus verbis inter se consonant. Initia
122     9,    3, 50 |            figura non in singulis modo verbis, sed sententiis etiam, ut
123     9,    3, 72 |                valet sensus ipse et in verbis tantum distantibus iucunde
124     9,    3, 74 |               syllabis consonans: "non verbis sed armis". ~75.
125     9,    3, 76 |             potest. Fit etiam singulis verbis:~"Hecuba hoc dolet pudet
126     9,    3, 88 |          quidam idem putaverunt, ut in verbis esset haec figura: "crudelitatis
127     9,    4, 13 |            interest sensus idem quibus verbis efferatur, tantum verba
128     9,    4, 20 |                nec cohaerent nec verba verbis trahunt, ut potius laxiora
129     9,    4, 23 |             ordine. Eius observatio in verbis est singulis et contextis (
130     9,    4, 24 |                observatio, ut vocabula verbis, verba rursus adverbiis,
131     9,    4, 26 |              patiatur, optimum est: in verbis enim sermonis vis est. Si
132     9,    4, 32 |              Iunctura sequitur. Est in verbis, incisis, membris, perihodis:
133     9,    4, 33 |                quae commissis inter se verbis duobus ex ultima [fine]
134     9,    4, 37 |              utar Ciceronis potissimum verbis. "Habet" inquit "ille tamquam
135     9,    4, 37 |               re hominis magis quam de verbis laborantis". Ceterum consonantes
136     9,    4, 43 |                        Ne verba quidem verbis aut nomina nominibus similiaque
137     9,    4, 50 |               genus, et quod metrum in verbis modo, rhythmos etiam in
138     9,    4, 65 |            nonnihil, quod hic singulis verbis bini pedes continentur,
139     9,    4, 66 |               plurium syllabarum [his] verbis utamur in fine. Mediis quoque
140     9,    4, 90 |                pedes. Quo fit ut isdem verbis alii atque alii versus fiant,
141     9,    4, 118|         iudicium? cur alia paucioribus verbis satis plena vel nimium,
142     9,    4, 122|             Fiunt autem etiam singulis verbis incisa: "diximus, testes
143     9,    4, 134|          omnibus maxime mixtos. Nam et verbis, ut saepius pressa est,
144     9,    4, 137|               et supina; verum nisi ex verbis atque sententiis per se
145     9,    4, 145|            quod in evitandis eius modi verbis non decorem compositionis
146     9,    4, 145|             quam Atticos, quo minus in verbis habeant venustatis et gratiae,
147    10,    1, 9  |                      Omnibus enim fere verbis, praeter pauca quae sunt
148    10,    1, 27 |                in rebus spiritus et in verbis sublimitas et in adfectibus
149    10,    1, 31 |           famam componitur: ideoque et verbis remotioribus et liberioribus
150    10,    1, 50 |             precibus aequari? Quid? in verbis, sententiis, figuris, dispositione
151    10,    1, 86 |                              Utar enim verbis isdem quae ex Afro Domitio
152    10,    1, 96 |           gratiae et varius figuris et verbis felicissime audax. Si quem
153    10,    2, 16 |           felicissime cessit imitatio, verbis atque numeris sunt non multum
154    10,    2, 27 |               dicam) non sit tantum in verbis. Illuc intendenda mens,
155    10,    5, 3  |      intulerunt et hos transferentibus verbis uti optimis licet: omnibus
156    11,    1, 5  |                 ideoque paulo pluribus verbis debet haberi venia. ~6.
157    11,    1, 30 |               scurrilitas, in rebus ac verbis parum modestis ac pudicis
158    11,    1, 49 |             aut repetitis ex vetustate verbis, compositione quae sit maxime
159    11,    1, 58 |      necessitatem, nec hoc paucis modo verbis sed toto colore actionis,
160    11,    1, 60 |                             Esse et in verbis quod deceat aut turpe sit
161    11,    3, 56 |            aliis concursus oris et cum verbis suis conluctatio. Iam tussire
162    11,    3, 67 |         renuentes, non auctoritas modo verbis sed etiam fides desit. Decor
163    11,    3, 72 |              hic est saepe pro omnibus verbis. ~73.
164    11,    3, 81 |               cum etiam in efficiendis verbis modicus eorum esse debeat
165    11,    3, 152|             variantur omnia: quarta in verbis, quorum ut est vitiosa si
166    11,    3, 173|            loqui possum": quae similem verbis habere debent etiam pronuntiationem. ~
167    11,    3, 174| pronuntiationem, sicut ostendimus, sed verbis quoque, quod novissime dixeram,
168    12,    1, 25 |           vocem neque, ut asperioribus verbis parcamus, non inutilem sane
169    12,    2, 9  |            illa, quae tota versatur in verbis, nemo dubitaverit, si et
170    12,   10, 35 |        pinguioribus, fortioribus certe verbis miscebimus, ne virtus utraque
171    12,   10, 41 |               aut pluribus aut alienis verbis, cum sua cuique sint adsignata
172    12,   10, 64 |               id enim est non deerrare verbis) et carentem supervacuis