Lib. Cap. Par.
1 1, proem, 25| nam si quantum de quaque re dici potest persequamur,
2 1, 5, 20 | inscriptionibus maneant, qua de re Catulli nobile epigramma
3 1, 10, 26 | minima consistit, qua de re sepositus nobis est locus. ~
4 2, 3, 2 | Qua in re mihi non arbitror diu laborandum
5 2, 3, 3 | traderentur. Error tamen est in re duplex: unus, quod interim
6 2, 4, 38 | excuti solet. Aut enim de re ipsa quaeritur, ut dignane
7 2, 5, 15 | Sicut de re militari quamquam sunt tradita
8 2, 5, 15 | quisque ratione in quali re tempore loco sit sapienter
9 2, 14, 4 | ipsis librorum quos hac de re primum scripserat titulis
10 2, 15, 4 | originem ab Isocrate, si tamen re vera ars quae circumfertur
11 2, 15, 16 | esse videndi quid in quaque re possit esse persuasibile,
12 2, 15, 16 | quidem adicit "in quaque re", sed nihil excipiendo idem
13 2, 17, 42 | illa omittenda sunt: qua in re alius se inartificialiter,
14 2, 21, 1 | accipitur ut sermo quacumque de re compositus dicatur oratio,
15 2, 21, 5 | polliceri videtur, ut omni de re quaecumque sit proposita
16 2, 21, 21 | pateretur qua quisque de re vellet. Hermagoras quoque
17 3, 5, 3 | vero, ut Celsus, de nulla re dicturum oratorem nisi de
18 3, 5, 4 | iure, in non scripto de re: illud rationale, hoc legale
19 3, 6, 28 | legentibus quae de utraque re dicam; erunt enim plura
20 3, 6, 41 | templo furatus est", aut de re denominata, ubi et factum
21 3, 6, 55 | dixi, legales, in illis de re, in his de scripto quaereretur.
22 3, 6, 95 | accidit etiam si de una re quaeratur aliqua, sed eam
23 3, 7, 3 | oratorem dicturum nisi de re dubia putaverunt. ~4.
24 3, 8, 15 | Nobis maior in re videtur varietas; nam et
25 3, 8, 32 | ambitiosum, stolidum verbis quam re probabilius vocant. ~33.
26 3, 8, 47 | regente non posse. Nam qui de re nefaria deliberat id solum
27 3, 8, 51 | oratio si ab homine quam si a re cui accommodari debuit dissidet.
28 3, 11, 11 | quaestio, quia in eadem re prima quaestio et extrema
29 3, 11, 18 | consultus, adludens "qua de re agitur" appellat: quibus
30 4, 1, 36 | veneficii criminum, qua de re lege est haec quaestio constituta".
31 4, 1, 54 | compositum domi sed ibi atque ex re natum et facilitate famam
32 4, 1, 72 | cum maior potestas ab ipsa re cogit incipere. ~73.
33 4, 2, 5 | nulla expositio est, vel de re constat de iure quaeritur,
34 4, 2, 5 | aut cum est quidem in re narrationi locus, sed aut
35 4, 2, 10 | Rabirium pecuniam, qua de re erat quaestio constituta,
36 4, 2, 49 | multa enim quae sunt in re, quia remota sunt a causa,
37 4, 2, 49 | contractum, dicam quae in re ipsa, dicam quae postea"; ~
38 4, 2, 76 | demum quaestio est cum de re constat, eadem, sed non
39 4, 2, 84 | interim re exposita subiungimus causas
40 4, 2, 84 | certumque praescriptum: pro re, pro tempore intuenda quae
41 4, 2, 86 | institutum ne iudex qua de re quaeratur ignoret. cur igitur,
42 4, 2, 106 | et coarguit magis: qua de re idem quod in prohoemio dixeram
43 4, 2, 121 | suos quisque servos in tali re facere voluisset", interim
44 4, 2, 131 | esset"; frequenter vero et a re, sicut pro tullio Cicero: "
45 4, 5, 4 | allata sed inter dicendum ex re ipsa nata videantur, unde
46 4, 5, 5 | quam curetur aspexit: at si re non ante proposita securum
47 4, 5, 8 | partitio est, ut quo quaque de re dicturi sumus ordine appareat;
48 5, 7, 13 | ea quae dicturi videntur [re] vera sciunt necessarium
49 5, 7, 26 | interrogandi sunt partes: qua in re primum est nosse testem.
50 5, 8, 4 | est quae non sit aut in re aut in persona, neque esse
51 5, 9, 2 | argumento autem nisi in re controversa locus esse non
52 5, 10, 35 | causa, contendit: qua de re latius in tertio libro dictum
53 6, 1, 13 | quam in prohoemio. Qua de re quid sentirem, alio iam
54 6, 1, 16 | pulsatum querimur: de re primum ipsa dicendum, tum
55 6, 1, 16 | magistratus, si probus, si bene de re publica meritus, etiam si
56 6, 2, 2 | Qua de re pauca quae postulabat materia
57 6, 2, 31 | queror: non omnia quae in re praesenti accidisse credibile
58 6, 3, 5 | quisquis fuit, qui tris hac de re libros edidit, parcius dictorum
59 6, 3, 17 | autem nominibus in eadem re vulgo utimur: quae tamen
60 6, 3, 40 | est notus locus), cum in re hoc solum esset, Fabricium
61 6, 3, 61 | tralatio, cum quod in alia re fieri solet in aliam mutuamur;
62 6, 3, 85 | subinde dicentibus Celsinam de re cognovisse (quae erat potens
63 6, 3, 111 | timebis". Erat enim, si de re minore aut alio animo aut
64 6, 5, 2 | Ideoque nos quid in quaque re sequendum cavendumque sit
65 6, 5, 4 | exspectanda sunt: nam ex re sumitur; cuius locus ante
66 6, 5, 9 | dicit, infamiam? an quod in re invidiosa legis auxilio
67 6, 5, 10 | Clodium vertit, quamquam re vera fuerat pugna fortuita?
68 7, 1, 10 | respondeamus an plura. Si unum, in re quaestionem instituamus
69 7, 1, 10 | instituamus an in scripto: si in re, negandum sit quod obicitur
70 7, 1, 25 | attingenda defensio ut id pro re publica fuerit. Necessitate? ~
71 7, 1, 27 | suos quisque servos in tali re facere voluisset". ~28.
72 7, 2, 1 | Coniectura omnis aut de re aut de animo est. Utriusque
73 7, 2, 1 | praeteritum praesens futurum. De re et generales quaestiones
74 7, 2, 1 | facto constat. Ergo cum de re agitur aut quid factum sit
75 7, 2, 6 | tuetur. Interim autem ex re quaeritur veneficium fuerit
76 7, 2, 7 | argumenta et ex persona et ex re ducuntur, sed in unam facti
77 7, 2, 9 | controversias dixit, et sunt re vera secundum forense ius
78 7, 3, 1 | quod * nomine constat, de re dubium est, interim coniectura
79 7, 3, 1 | uno utitur, utrum sit in re coniectat. ~2.
80 7, 3, 3 | ambigitur utique in alia re certum est. "Sacrilegium
81 7, 4, 3 | appellatur. Est enim de re sola quaestio, iusta sit
82 7, 4, 14 | solet quaeri an alia de re quam de calculis cognosci
83 7, 5, 1 | praescriptione lis pendet, de ipsa re quaeri non est necesse.
84 7, 5, 1 | poterimus, efficiendum est ut de re quoque iudex bene sentiat;
85 7, 6, 1 | scriptum est: "bis de eadem re ne sit actio": id est, hoc "
86 7, 7, 6 | fit controversia, ut in re tali: "patri in filium,
87 7, 10, 8 | immo centum ac mille in re infinita [que materia in
88 7, 10, 11 | constitui nisi velut in re praesente potest: ubi adsumendum
89 8, 3, 37 | manifestum erit. Qua de re Graecum illud elegantissimum
90 8, 3, 77 | quod longe optimum est, cum re cuius est imago conectitur,
91 8, 4, 24 | sed illa ex verbo, hoc ex re coniecturam facit, tantoque
92 8, 5, 24 | quasi vero id sit in re tota indignissimum. Alia
93 8, 6, 8 | exprimere, haec pro ipsa re dicitur. ~9.
94 8, 6, 36 | verbo ponitur, sed res pro re. Neque enim quisquam putat [
95 8, 6, 44 | Horati locus, quo navem pro re publica, fluctus et tempestates
96 9, 1, 27 | Nam et commoratio una in re permultum movet et inlustris
97 9, 1, 27 | subiectio, quae in exponenda re plurimum valet, ad inlustrandum
98 9, 1, 28 | Caesaris non abhorrens, et ab re digressio, in qua cum fuerit
99 9, 1, 41 | multis modis eadem et in una re haereat in eademque commoretur
100 9, 2, 4 | commoratione infigere, digredi a re et redire ad propositum
101 9, 2, 16 | brevius tum latius, tum de una re tum de pluribus. Mire vero
102 9, 2, 56 | brevior illa, ut ait Cicero, a re digressio plurimis fit modis.
103 9, 3, 1 | loquimur figura est, ut "hac re invidere", non, ut omnes
104 9, 3, 3 | quod sequatur. Una tamen in re maxime utilis, ut et cotidiani
105 9, 3, 72 | paucis diebus insumptis re infecta redierat: "non exigo
106 9, 3, 87 | dubitatio. Nam cum est in re, priori parti adsignanda
107 9, 4, 19 | tractant, ut de philosophia, de re publica similibusque. ~20.
108 9, 4, 28 | haec pessimum est, quia in re tristi ludit compositio). ~
109 9, 4, 37 | Qua de re utar Ciceronis potissimum
110 9, 4, 37 | ingratam neglegentiam de re hominis magis quam de verbis
111 9, 4, 117 | Occasionibus utendum et cum re praesenti deliberandum est. ~
112 10, 3, 12 | dicendi cupiditate. Qua de re memini narrasse mihi Iulium
113 10, 5, 5 | eloquentiam fecit ut una de re bene dici nisi semel non
114 10, 5, 7 | bis ac saepius de eadem re dicimus et quidem continuas
115 10, 5, 11 | quibus Cicero iam princeps in re publica exerceri solebat. ~
116 10, 5, 12 | atque praeceptum, quod de re, idem de iudicio rei quaeri
117 11, 1, 40 | ipsa voces eo viro qui pro re publica seditiosum civem
118 11, 1, 44 | qui apud disceptatorem de re levissima sedens dicturus
119 11, 1, 61 | quia plurimum refert qua in re et quo modo laedat. ~62.
120 11, 1, 64 | tamen aliquando mater et in re leviore aut minus infeste
121 11, 1, 78 | iudicum pudorem: de qua re latius probationum loco
122 11, 1, 85 | parentibus ac maioribus natos a re publica summoveri? Itaque
123 11, 2, 19 | notant, quod esse vel ex re tota potest, ut de navigatione,
124 11, 2, 26 | formas respiciendum erit? Qua re et Charmadas et Scepsius
125 11, 3, 150 | intenderit potest): tunc qua de re dicat et efficere quid velit. ~
126 12, 1, 15 | cum et pulcherrima eius in re publica consilia et finem
127 12, 1, 42 | salvos esse eos magis e re publica sit quam puniri.
128 12, 2, 27 | abundans quam de virtute, de re publica, de providentia,
129 12, 3, 3 | si quis non satis in ea re doctus falsum aliquid subiecerit?
130 12, 7, 3 | comparandum; ideoque principes in re publica viri non detrectaverunt
131 12, 8, 15 | ipsum movisset de eadem re pronuntiaturum id potentissimum
132 12, 10, 44 | et idem homines aliter de re alia locuntur et servant
133 12, 10, 54 | praestantissimos oratores alia re quam scriptis cognoscimus?
|