Lib. Cap. Par.
1 1, 4, 17 | pertinet, quot et quae partes orationis, quamquam de numero parum
2 1, 4, 19 | ideoque in alias partes orationis sparguntur, sed accedit
3 1, 5, 2 | alter in quo est una pars orationis: "lego" "scribo"; quam vitantes
4 1, 5, 5 | loquemur ubi de figuris orationis tractandum erit. ~6.
5 1, 5, 34 | nam etiam qui complexu orationis accidere eum confitentur,
6 1, 5, 41 | alio ponitur. Id per omnis orationis partis deprendimus, frequentissime
7 1, 5, 48 | quidem plurimi per partis orationis: sed id tradere satis non
8 1, 5, 66 | Lupercalia" aeque tris partes orationis esse contendant quasi "luere
9 1, 8, 13 | praestare debebit, ut partes orationis reddi sibi soluto versu
10 1, 8, 16 | differo quo mihi de ornatu orationis dicendum erit. ~17.
11 2, 4, 15 | formam rectae atque emendatae orationis accipient, extemporalis
12 2, 7, 3 | iam non sentientes formam orationis illam quam mente penitus
13 2, 10, 2 | ulla perpetuae dumtaxat orationis reperiri potest quae non
14 2, 15, 7 | suscepisset ostendit, non orationis habuit fiduciam, sed oculis
15 2, 15, 12 | Apollodorus dicens iudicialis orationis primum et super omnia esse
16 2, 15, 34 | dicendi scientiam. Nam et orationis omnes virtutes semel complectitur
17 2, 15, 36 | dicere secundum virtutem orationis". Excludunt a rhetorice
18 2, 16, 1 | indignissimum, in accusationem orationis utuntur orandi viribus: ~
19 2, 16, 10 | pulchritudinem rerum claritas orationis inluminat. Quare, etiam
20 2, 17, 8 | et omne in tribus ducibus orationis genus, et certamina quoque
21 2, 20, 7 | Itaque cum duo sint genera orationis, altera perpetua, quae rhetorice
22 2, 21, 23 | Aristoteles tris faciendo partes orationis, iudicialem deliberativam
23 3, 4, 6 | ratio succurrit, quod omne orationis officium aut in iudiciis
24 3, 6, 11 | Postumo Cicero primam partem orationis in hoc intendit? ut actionem
25 3, 9, 3 | ideoque eam non orationis totius partem unam esse
26 3, 9, 3 | quaestionis, partem totius orationis vocari! ~4.
27 3, 11, 23 | ambages fatigabit, nec corpus orationis in parva momenta diducendo
28 4, 1, 71 | modo sunt vitia sed totius orationis. ~72.
29 4, 2, 116 | narrationem, ut si ullam partem orationis, omni qua potest gratia
30 4, 2, 117 | feruntur et circumiectae orationis copia latent, hic expressa
31 4, 2, 125 | vita, sed et ipso genere orationis: quod quo fuerit gravius
32 5, 8, 2 | cetera, quae continuo magis orationis tractu decurrunt, in auxilium
33 6, 1, 40 | infusa) praeteritam quoque orationis gratiam perdidit. ~41.
34 6, 1, 55 | hanc esse consummationem orationis. ~
35 6, 2, 19 | ideoque ei medius ille orationis modus maxime convenit. ~
36 6, 3, 19 | insulsum, velut quoddam simplex orationis condimentum, quod sentitur
37 6, 3, 22 | traditur eadem quae est omnis orationis, ut sit positum in rebus
38 6, 3, 40 | hoc "respicite" ornandae orationis causa saepe dixisset, respexit
39 6, 3, 104 | exceptionem detraxeris, omnis orationis virtutes complexa sit. Nam
40 6, 3, 110 | totius, ut mihi videtur, orationis color meretur, sed etiam
41 7, 3, 3 | dicendi secundum virtutem orationis" et "dicendi quod sit officii":
42 8, proem, 25| maximum esse a vulgari genere orationis atque a consuetudine communis
43 8, 2, 6 | in qua vel maximus est orationis ornatus, verba non suis
44 8, 2, 11 | emphasim retulerim ad ornatum orationis, quia non ut intellegatur
45 8, 2, 23 | ipse discutiat et tenebris orationis inferat quoddam intellegentiae
46 8, 3, 5 | parum conferet idem hic orationis ornatus. Nam qui libenter
47 8, 3, 11 | artes aperit ornatumque orationis exponit, ut quod non insidietur
48 8, 3, 15 | Et quoniam orationis tam ornatus quam perspicuitas
49 8, 3, 50 | obscurae potius quam inornatae orationis est vitium. Sed hoc quoque,
50 8, 3, 86 | multi ac varii excolendae orationis modi. ~87.
51 8, 4, 27 | praecipuum ac paene solum putant orationis ornatum. ~
52 8, 5, 34 | Ego vero haec lumina orationis velut oculos quosdam esse
53 8, 5, 35 | haec est, quia de ornatu orationis gravior videbatur locus
54 8, 6, 7 | Illa ad ornatum, "lumen orationis" et "generis claritatem"
55 8, 6, 21 | Quod genus non orationis modo ornatus sed etiam cotidiani
56 8, 6, 49 | longe speciosissimum genus orationis in quo trium permixta est
57 8, 6, 61 | datum est non sane aptum orationis virtuti circumlocutio. Verum
58 9, 1, 4 | tralatus ad aliam ornandae orationis gratia, vel, ut plerique
59 9, 1, 4 | patet, conformatio quaedam orationis remota a communi et primum
60 9, 1, 17 | elocutionis vel sermonis vel orationis: nam et variatur et nihil
61 9, 1, 19 | tum multiplex in nullo non orationis opere vel clarissime lucet.
62 9, 1, 21 | animorum valent, quanto plus orationis ipsius vultus ad id quod
63 9, 1, 25 | erit. Cicero quidem omnia orationis lumina in hunc locum congerit,
64 9, 1, 29 | est periucunda cum [in] orationis non contentione sed sermone
65 9, 1, 30 | magnum quoddam ornamentum orationis et aptum ad animos conciliandos
66 9, 1, 33 | inlustrant orationem sententiae. Orationis autem ipsius tamquam armorum
67 9, 1, 36 | magis distincta, quia post orationis et sententiarum figuras
68 9, 1, 38 | ratio est horum, quae sunt orationis lumina et quodam modo insignia,
69 9, 2, 2 | lumina, adeo sunt virtutes orationis ut sine iis nulla intellegi
70 9, 2, 4 | iudicare? Motus est in his orationis atque actus, quibus detractis
71 9, 2, 27 | ponuntque inter figuras orationis. Haec quotiens vera sunt,
72 9, 2, 37 | prosopopoiiai accedit illa quae est orationis per detractionem: detractum
73 9, 2, 53 | manifestam, tamen etiam vi orationis exaggerat. ~54.
74 9, 2, 99 | exsuscitat" et cetera, nescio an orationis potius quam sententiae sit. ~
75 9, 3, 10 | fugere": ~aut enim partis orationis mutat ex illo "virtus est
76 9, 4, 52 | In compositione orationis certior et magis omnibus
77 9, 4, 60 | et una ratione decurrit, orationis compositio, nisi varia est,
78 9, 4, 61 | velut prono decurrentis orationis flumine, tum magis iudicant
79 9, 4, 62 | reficiuntur. Haec est sedes orationis, hoc auditor exspectat,
80 9, 4, 73 | versuum initio conveniunt orationis: ~73.
81 9, 4, 76 | ut in principio statim orationis in L. Pisonem: "pro di inmortales,
82 9, 4, 102 | versus damnamus in fine orationis. Bacchius et cludit et sibi
83 9, 4, 106 | satis apti quam ubi cursus orationis exigitur et clausulis non
84 9, 4, 117 | saepe succurrit, quae cum orationis, tum etiam sententiae: num
85 9, 4, 139 | minus id mirere in pedibus orationis, cum debeant sublimia ingredi,
86 10, 1, 116 | virtutibus colorem et gravitatem orationis adiecisset, ponendus inter
87 10, 2, 16 | primum se velut aspectum orationis aptarunt: et cum iis felicissime
88 11, 1, 2 | Nam cum sit ornatus orationis varius et multiplex conveniatque
89 11, 1, 4 | neque tempori congruere orationis unum genus": nec fere pluribus
90 11, 1, 6 | conveniat, quid quaque parte orationis petamus. Ita nec vetera
91 11, 1, 33 | parum decori sunt plerique orationis ornatus maximeque ex adfectibus,
92 11, 1, 85 | aliquo colore asperitas orationis, ut Cicero de proscriptorum
93 11, 1, 93 | velut securitas inadfectatae orationis mire tenuis causas decet,
94 11, 2, 24 | proderit in ediscendis quae orationis perpetuae erunt: nam et
95 11, 3, 30 | pronuntiationis quam ipsius orationis. Nam ut illa emendata dilucida
96 11, 3, 111 | concitaverit, etiam gestus cum ipsa orationis celeritate crebrescet. Aliis
97 11, 3, 147 | magna pars est exhausta orationis, utique adflante fortuna,
98 11, 3, 154 | atque actione perlucent, aut orationis suavitate constat, persuadendi
99 12, 1, 8 | non videt, maximam partem orationis in tractatu aequi bonique
100 12, 1, 22 | Asinio utrique, qui vitia orationis eius etiam inimice pluribus
101 12, 8, 1 | discendae causae ratio, quod est orationis fundamentum. Neque enim
102 12, 9, 4 | doctis creditur, nec est orationis vera laus nisi cum finita
103 12, 10, 1 | superest ut dicam de genere orationis. Hic erat propositus a nobis
104 12, 10, 17 | Mihi autem orationis differentiam fecisse et
105 12, 10, 38 | tamen omittenda pars haec orationis, sed exigenda ut optime
106 12, 10, 64 | magnitudinem illi vocis et vim orationis nivibus [et] copia verborum
107 12, 10, 72 | maxime repertus est usus orationis, ut dicat utiliter et ad
|