Lib. Cap. Par.
1 1, 1, 10 | nihil defuerit, praeterea plura ac difficiliora superesse:
2 1, 5, 29 | Graecos observatio est, quia plura illis loquendi genera, quas
3 1, 8, 20 | Nam Didymo, quo nemo plura scripsit, accidisse compertum
4 1, 9, 4 | Chriarum plura genera traduntur: unum simile
5 1, 10, 8 | praecipiamus omnia, ut saltem plura fiant. Sed cur deficiat
6 1, 12, 2 | aliquid agere tantum unum, in plura vero non eodem die modo
7 2, 3, 8 | in digitos eriguntur et plura infirmi minantur. ~9.
8 2, 4, 4 | generosique conatus et vel plura iusto concipiens interim
9 2, 4, 6 | infans. Audeat haec aetas plura et inveniat et inventis
10 2, 5, 17 | Nec deerant plura quae dicerem: sed neminem
11 2, 9, 1 | Plura de officiis docentium locutus
12 3, 1, 18 | Domitium epistula non agnoscit. Plura scripsit Theodorus, cuius
13 3, 3, 2 | desideret: at oratio longior plura exigit. Non enim tantum
14 3, 4, 1 | Sed tria an plura sint ambigitur. Nec dubie
15 3, 4, 2 | prope inpulsum, ut non modo plura haec genera sed paene innumerabilia
16 3, 6, 12 | orator, etiam si pro causa plura dicturus est: quid maxime
17 3, 6, 28 | utraque re dicam; erunt enim plura multo quam quae his elementis
18 3, 6, 34 | fuit, sed qualitatem in plura partitus est. Plurimi deinceps,
19 3, 6, 62 | dicatur ratiocinativus. Scio plura inventuros adhuc qui legere
20 3, 6, 85 | Accusatori nihilo plura intuenda sunt, ut probet
21 3, 6, 92 | adversus unam intentionem plura opponuntur, et sicut in
22 3, 8, 15 | consultantium et consiliorum plura sunt genera. Quare in suadendo
23 3, 11, 27 | omnia refert ad capita. His plura intelleguntur, uno modo
24 4, 2, 2 | nimium divisiones quorundam plura eius genera facientium.
25 4, 2, 14 | narrationes habere poterunt quo plura crimina: in quibus ipsa
26 4, 2, 82 | narrandum sit. Nam et congerere plura in expositione quid prohibet,
27 4, 2, 92 | si de alieno, mittere in plura suspiciones licere. Est
28 4, 2, 101| deliberandum est. Nam si plura sunt quae nocent, quae prosunt
29 4, 2, 102| Si plura proderunt, etiam coniungere
30 4, 4, 5 | accidit non uno modo. Nam et plura crimina iunguntur, ut cum
31 4, 5, 8 | gravari solet. Itaque, si plura vel obicienda sunt vel diluenda,
32 4, 5, 14 | potest esse contenta, incerta plura spargenda sunt, ut sit et
33 4, 5, 25 | singularia sunt secant, nec tam plura faciunt quam minora: deinde
34 5, 4, 1 | necessarium. Quid attinet de his plura? Plenae sunt orationes veterum
35 5, 7, 19 | etiam diutius, ut omnia ac plura quam res desiderat pro reo
36 5, 10, 9 | Sed argumentum quoque plura significat. Nam et fabulae
37 5, 10, 31 | possumus, contenti rationem plura quaesituris ostendere. ~
38 6, 2, 4 | causa, et pro meliore parte plura sunt semper, ut qui per
39 6, 3, 4 | et interrogandis testibus plura quam quisquam dixit facete,
40 6, 3, 50 | Nec plura modo significari solent,
41 6, 4, 16 | expedit cedere, quia, sive plura sunt de quibus quaeritur,
42 6, 5, 3 | alte petita et plerumque plura perpendens et comparans
43 7, 1, 10 | aliquid respondeamus an plura. Si unum, in re quaestionem
44 7, 1, 18 | autem ad idem tendentia sunt plura, ex quibus aliqua citra
45 7, 1, 25 | omnia amoliri non poteram, plura amoliebar. "Hominem occisum
46 7, 2, 19 | ut non aliquid ex his aut plura ponantur. ~20.
47 7, 9, 1 | videatur esse verbum quod non plura significet; genera admodum
48 8, 2, 7 | modo dicitur proprium inter plura quae sunt eiusdem nominis
49 8, 2, 23 | pauciora quam oportet neque plura neque inordinata aut indistincta
50 8, 3, 16 | cum idem frequentissime plura significent, quod synonymia
51 8, 3, 82 | est vero pulcherrima cum plura paucis complectimur, quale
52 8, 5, 5 | sed eo modo quo fieri vel plura possunt: per interrogationem,
53 8, 5, 26 | ideoque artifices, etiam cum plura in unam tabulam opera contulerunt,
54 8, 6, 42 | singula modo, sed etiam plura verba adponi solent, ut "
55 9, 1, 35 | atque horum similia, vel plura etiam esse possunt, quae
56 9, 1, 38 | coniunctionibus dissolute plura dicuntur, aut cum aliquid
57 9, 2, 57 | videtur adulescens", et: "quid plura? ipsum adulescentem dicere
58 9, 2, 102| Graecus diallagen vocat, cum plura argumenta ad unum effectum
59 9, 3, 28 | sit quod fit adiectione. Plura sunt genera. Nam et verba
60 9, 3, 30 | Et ab isdem verbis plura acriter et instanter incipiunt: "
61 9, 3, 50 | singula inculcantur et quasi plura fiunt. Ideoque utimur hac
62 9, 3, 62 | amentia", aut inlato quo plura cluduntur: "neque enim is
63 9, 3, 86 | Olim plura de figuris quam necesse
64 9, 4, 42 | Etiam monosyllaba, si plura sunt, male continuabuntur,
65 9, 4, 125| sed recipit frequenter et plura. Modus eius a Cicerone aut
66 10, 2, 28 | potissimum oporteat, cum tanto plura exempla bene dicendi supersunt
67 10, 3, 15 | possimus autem scribere etiam plura et celerius, non exercitatio
68 10, 6, 7 | petimus quam ex materia. Plura sunt autem, si utrimque
69 11, 1, 66 | observantia. Et ut semel plura complectar, numquam decebit
70 11, 3, 181| ut aliquem vel omnia vel plura deceant. huius quoque loci
71 12, 2, 28 | conveniet. Quae profecto nusquam plura maioraque quam in nostrae
72 12, 3, 6 | simillimus huic sit advocatus si plura quae ad vincendum valent
73 12, 4, 2 | auctoritas maior est, quod plura nosse et vidisse creduntur (
74 12, 8, 10 | occulentibus, ita advocatus plura quam ostenduntur aspiciat.
75 12, 9, 20 | Licet tamen praecogitare plura et animum ad omnis casus
76 12, 11, 20 | pluris quasdam vitas ad plura discenda desideremus. Neque
77 12, 11, 24 | dicendi M. tullio defuit? Quid plura? cum etiam Cornelius Celsus,
|