Lib. Cap. Par.
1 1, epist | Epistula~M. FABIUS QUINTILIANUS TRYPHONI
2 1, 5, 44 | Sed quem potius ego quam M. tullium sequar? Qui in
3 1, 6, 18 | sicut in plurimis quae M. tullius in Oratore divine
4 1, 6, 29 | qua quaeritur eget, ut cum M. Caelius se esse hominem
5 1, 7, 8 | sequentis syllabae sono victum, m gemina commutatur.) ~9.
6 1, 7, 34 | supervacuum est. An ideo minor est M. tullius orator quod idem
7 1, 10, 4 | primum hoc respondeo, quod M. Cicero scripto ad Brutum
8 2, 14, 4 | sermonem mutatione: denique cum M. tullius etiam ipsis librorum
9 2, 15, 4 | declinatione qua Ennius M. Cethegum "suadae medullam"
10 2, 16, 7 | diremisse? Aut non divina M. tulli eloquentia et contra
11 3, 1, 19 | aliqua in hanc materiam M. Cato, post M. Antonius [
12 3, 1, 19 | hanc materiam M. Cato, post M. Antonius [ille censorius]
13 3, 1, 20 | docendique oratorias artes M. Tullius, post quem tacere
14 3, 6, 45 | Iatrocles sentit. Tres fecit et M. Antonius his quidem verbis: "
15 3, 6, 64 | errarent, confessus est, et M. tullius non dubitavit aliquos
16 4, 1, 66 | prohoemio convertit, et M. tullius cum pro aliis quibusdam
17 4, 1, 68 | animo maledicta tua paterer, M. tulli": sicut Cicero fecerat
18 4, 2, 2 | expositionem, sed personae, ut: "M. Lollius Palicanus, humili
19 4, 2, 25 | condicio causarum, nisi forte M. tullius in oratione pulcherrima
20 4, 2, 27 | audiat. Ut si defendendus sit M. Caelius, nonne optime patronus
21 4, 2, 106 | lethargo putem pressum?", sed M. quoque tullius circa navarchos (
22 4, 2, 110 | Considio profectus". Quid ergo M. tullius? "Q. enim" inquit "
23 4, 2, 113 | An non M. tullius circa verbera civis
24 4, 2, 123 | videtur, qualis est illa M. Caeli in Antonium descriptio: "
25 4, 2, 131 | fundum habet in agro Thurino M. tullius paternum", Demosthenes
26 6, 3, 25 | interim admixta gravitate, ut M. Caelius praetor, cum senam
27 6, 3, 39 | Caepasio atque Fabricio aut M. Caelius de illa D. Laeli
28 6, 3, 64 | priorum simile, quod dixit M. Vestinus cum ei nuntiatum
29 6, 3, 69 | Idem per allegorian M. Caelium, melius obicientem
30 6, 3, 86 | identidem accusator: "dic, M. tulli, si quid potes de
31 7, 3, 4 | Ciceronis de Oratore vetat M. Antonius. Nam est etiam
32 8, proem, 13| convenit, difficillimam. Nam et M. Antonius, cuius supra mentionem
33 8, proem, 14| quia difficillima fuit. Et M. tullius inventionem quidem
34 8, 3, 22 | quo], qualis est ille apud M. tullium: "pusio qui cum
35 8, 4 | pariter exemplum est pro M. Caelio: "si vidua libere,
36 8, 4, 23 | palantis Troas agebat"? Quid? M. Tullius de M. Antoni luxuria
37 8, 4, 23 | agebat"? Quid? M. Tullius de M. Antoni luxuria tantum fingere
38 9, 3, 73 | Delectatus est his etiam M. tullius, verum et modum
39 9, 3, 89 | adsentior. Nam in primis M. tullius multas in tertio
40 9, 4, 1 | compositione non equidem post M. tullium scribere auderem,
41 9, 4, 39 | Catonis "dicae" "faciae"que, m littera in e mollita. Quae
42 9, 4, 57 | calumniam cadam, qua ne M. quidem tullius caruit,
43 10, 1, 33 | Adde quod M. tullius ne Thucydiden quidem
44 10, 1, 38 | Quippe cum in Bruto M. Tullius tot milibus versuum
45 10, 1, 81 | se traxisse eloquentiae M. tullius confitetur, quis
46 10, 1, 108 | fecit. Nam mihi videtur M. tullius, cum se totum ad
47 10, 1, 123 | Romanae tulerunt. Idem igitur M. tullius, qui ubique, etiam
48 10, 2, 25 | omnia sic dicere quo modo M. tullius dixit? Mihi quidem
49 10, 3, 1 | adfert stilus. Nec inmerito M. tullius hunc "optimum effectorem
50 10, 5, 16 | Ideoque mihi videtur M. tullius tantum intulisse
51 10, 5, 18 | Quod accidisse etiam M. Porcio Latroni, qui primus
52 10, 7, 30 | occurrant: quod fecisse M. tullium commentariis ipsius
53 11, 1, 23 | Et M. tullius saepe dicit de
54 11, 1, 51 | Quod mire M. Caelius in defensione causae,
55 11, 1, 69 | Murena dicenti obstiterunt, M. Catonis Servique sulpici.
56 11, 3, 7 | si ipsum audissetis?") et M. Cicero unam in dicendo
57 11, 3, 184 | quibus similia in Bruto de M. Antonio dicit. Sed iam
58 12, proem, 4 | vastitate cernere videmur M. tullium, qui tamen ipse,
59 12, 1, 1 | quem constituimus is qui a M. Catone finitur vir bonus
60 12, 1, 15 | vitae clarum legam, nec M. tullio defuisse video in
61 12, 1, 21 | liberiusque defendere. An vero M. Antonius neminem a se visum
62 12, 1, 21 | professus est, ipse etiam M. Tullius quaerit adhuc eum
63 12, 2, 22 | Nam M. tullius non tantum se debere
64 12, 3, 9 | esse non possunt! Verum et M. Cato cum in dicendo praestantissimus,
65 12, 3, 10 | et M. tullius non modo inter
66 12, 6, 7 | adduxerit. Usus est hac ratione M. tullius, et, cum iam clarum
67 12, 9, 5 | eloquentiam fuit moris, idque M. Antonius praecipit, quo
68 12, 10, 12 | At M. tullium non illum habemus
69 12, 10, 39 | et non super modum elatus M. tullius? non in M. Calidio
70 12, 10, 39 | elatus M. tullius? non in M. Calidio insignis haec virtus?
71 12, 10, 45 | alligandum puto. Atque id fecisse M. tullium video, ut cum omnia
72 12, 11, 23 | M. igitur Cato, idem summus
73 12, 11, 24 | Quod instrumentum dicendi M. tullio defuit? Quid plura?
|