Lib. Cap. Par.
1 1, proem, 4 | genere doctrinae summam (in eloquentiae) manum imponerent, sive
2 1, proem, 13| in quaestu institutumque eloquentiae bonis male uti, curam morum
3 1, proem, 22| agendis causis ratio, quod eloquentiae genus, quis agendi debeat
4 1, proem, 23| facundiam, vires augere eloquentiae possit. ~24.
5 1, 1, 6 | tantum loquor: nam Gracchorum eloquentiae multum contulisse accepimus
6 1, 2, 26 | effingendae quam summam putant eloquentiae audebunt: proxima amplectentur
7 1, 2, 30 | Maxima enim pars eloquentiae constat animo: hunc adfici,
8 1, 8, 10 | causarum vel ad ornamentum eloquentiae adsumunt. ~11.
9 1, 9, 6 | celebratas notitiae causa, non eloquentiae tractandas puto. Cetera
10 1, 10, 37 | geometriae necessarius: nonne et eloquentiae? Ex prioribus geometria
11 1, 12, 18 | Qui vero imaginem ipsam eloquentiae divina quadam mente conceperit,
12 2, 1, 1 | invalescit, ut praeceptoribus eloquentiae, Latinis quidem semper,
13 2, 3, 8 | dicuntur? Nam et prima est eloquentiae virtus perspicuitas, et,
14 2, 5, 5 | promissi quo se magistrum eloquentiae pollicetur maxime proprium
15 2, 8, 4 | ita praeceptorem eloquentiae, cum sagaciter fuerit intuitus
16 2, 17, 8 | certamina quoque proposita eloquentiae inter iuvenes invenimus,
17 2, 17, 28 | testes, perquam sit exiguus eloquentiae locus et prope in sola delectatione
18 3, 1, 12 | non reperio quicquam tanta eloquentiae fama dignum, ideoque minus
19 3, 1, 20 | Praecipuum vero lumen sicut eloquentiae, ita praeceptis quoque eius
20 3, 8, 65 | accusationibus ac defensionibus eloquentiae lumen ostendunt. Dicit tamen
21 5, 1, 2 | carent arte, ita summis eloquentiae viribus et adlevanda sunt
22 6, praef, 3 | quem de causis corruptae eloquentiae emisi iam scribere adgressus
23 6, praef, 13| te [omnium spes] avitae eloquentiae candidatum, superstes parens
24 6, 1, 51 | At hic, si usquam, totos eloquentiae aperire fontes licet. ~52.
25 6, 2, 24 | Namque in hoc eloquentiae vis est, ut iudicem non
26 6, 3, 1 | alter Graecae, alter Latinae eloquentiae princeps, docent: ~2.
27 6, 3, 104 | oporteat dicere perfectae eloquentiae est. ~105.
28 7, 1, 32 | Sed plerique eloquentiae famam adfectantes contenti
29 7, 4, 11 | quale quidque videatur, eloquentiae est opus: hic regnat, hic
30 7, 10, 15 | satis praestat si copias eloquentiae ponit in medio: nostrum
31 8, 3, 12 | elaboratum, velut institor quidam eloquentiae intuendum et paene pertractandum
32 8, 5, 34 | velut oculos quosdam esse eloquentiae credo. Sed neque oculos
33 8, 6, 7 | contionum procellas" et "eloquentiae fulmina", ut Cicero pro
34 8, 6, 30 | pro Scipione et "Romanae eloquentiae principem" pro Cicerone
35 8, 6, 76 | libro quo causas corruptae eloquentiae reddebamus tractavimus. ~
36 9, 1, 45 | vides) omnis eluceat oportet eloquentiae magnitudo". ~
37 9, 2, 33 | Sed magna quaedam vis eloquentiae desideratur. Falsa enim
38 10, 1, 46 | initium capere, omnibus eloquentiae partibus exemplum et ortum
39 10, 1, 51 | dubio et in omni genere eloquentiae procul a se reliquit, epicos
40 10, 1, 61 | verborumque copia et velut quodam eloquentiae flumine: propter quae Horatius
41 10, 1, 81 | quibus plurimum se traxisse eloquentiae M. tullius confitetur, quis
42 10, 1, 84 | Minus indulsere eloquentiae Stoici veteres, sed cum
43 10, 1, 87 | ut phrasin, id est corpus eloquentiae, faciant, elegantes in sua
44 10, 1, 95 | scientiae conlaturus quam eloquentiae. ~96.
45 10, 1, 112 | iam non hominis nomen sed eloquentiae habeatur. hunc igitur spectemus,
46 10, 1, 125 | industria Senecam in omni genere eloquentiae distuli, propter vulgatam
47 10, 5, 16 | tullius tantum intulisse eloquentiae lumen quod in hos quoque
48 11, 1, 15 | sui vitiosa iactatio est, eloquentiae tamen in oratore praecipue,
49 11, 1, 17 | a se gestarum maior quam eloquentiae fuit in orationibus utique
50 11, 1, 25 | Verum eloquentiae ut indecora iactatio, ita
51 11, 1, 31 | Ipsum etiam eloquentiae genus alios aliud decet;
52 11, 1, 36 | est aliqua ex parte ratio eloquentiae, sicut Pompeius abunde disertus
53 11, 1, 47 | et proprium quendam modum eloquentiae poscit: cum etiam in ceteris
54 11, 1, 50 | et ambitiosum institorem eloquentiae in ancipiti sorte videat?
55 11, 2, 2 | neque inmerito thesaurus hic eloquentiae dicitur. Sed non firme tantum
56 11, 3, 56 | copia urgeantur maiorque vis eloquentiae ingruat quam quae emitti
57 11, 3, 158 | sceptro priusquam illam eloquentiae procellam effunderet dicit.
58 12, 1, 20 | stetisse ipsum in fastigio eloquentiae fateor, ac vix quid adici
59 12, 2, 9 | rebus repetitis in corpus eloquentiae adducat. Quae quidem cum
60 12, 2, 21 | quidem et Periclem, cuius eloquentiae, etiam si nulla ad nos monumenta
61 12, 2, 22 | secta conferre plurimum eloquentiae possit - quamquam ea non
62 12, 2, 24 | sicut copiam nitoremque eloquentiae fere praeceptoribus suis
63 12, 2, 26 | futurus cum vitae tum etiam eloquentiae laude perfectus. Quare in
64 12, 6, 7 | seque et aliis sine dubio eloquentiae ac sapientiae magistris,
65 12, 7, 4 | orator idem, portumque illum eloquentiae suae salutarem non etiam
66 12, 10, 15 | qui quia clariorem vim eloquentiae velut solem ferre non possunt,
67 12, 10, 21 | significantis sed quadam eloquentiae frugalitate contentos ac
68 12, 10, 44 | hoc magis secundum naturam eloquentiae dicit. ~45.
69 12, 10, 69 | Plures igitur etiam eloquentiae facies, sed stultissimum
70 12, 10, 78 | circumfluentibus undique eloquentiae copiis imperat: desinit
71 12, 11, 4 | quaerentibus reddet aut eloquentiae componet artem aut pulcherrimis
72 12, 11, 5 | Hos ille formabit quasi eloquentiae parens, et ut vetus gubernator
73 12, 11, 28 | iam Cicerone arcem tenente eloquentiae agere coeperunt, parum in
|