Lib.  Cap. Par. 
 1     1,    1, 36  |           in senectutem et inpressa animo rudi usque ad mores proficiet.
 2     1,    2, 30  |            pars eloquentiae constat animo: hunc adfici, hunc concipere
 3     1,    3, 13  |            est puer, habendumque in animo semper illud Vergilianum:~"
 4     1,   10, 4   |     imaginem quandam concepisse nos animo perfecti illius et nulla
 5     1,   12, 18  |           stipe advocationum sed ex animo suo et contemplatione ac
 6     2,    7, 3   |         composuerint iam familiaria animo suo adfigent, et adsuescent
 7     2,   13, 13  |            eius caput et suo cuique animo dedit aestimandum. Nonne
 8     2,   15, 25  | interpretantur exercitatricem, duas animo, legalem atque iustitiam,
 9     2,   20, 4   |           conamur et cuius imaginem animo concepimus, quae bono viro
10     3,    6, 12  |           ante omnia constituere in animo suo debeat orator, etiam
11     3,    6, 25  |      posuerunt: personam, in qua de animo, corpore, extra positis
12     3,    7, 12  |         Ipsius vero laus hominis ex animo et corpore et extra positis
13     3,    8, 46  |  adlegabimus (haec enim si valet in animo eius, tacentibus quoque
14     4,  praef, 7 |           et si viribus deficiemur, animo tamen perseverandum. ~
15     4,    1, 25  |            non ante conciliato eius animo, nuda quaestionum committetur
16     4,    1, 68  |       protinus: "graviter et iniquo animo maledicta tua paterer, M.
17     4,    2, 93  |         haec quae a nostro ducuntur animo, cuius ipsi tantum conscii
18     4,    5, 20  |            consilio. Ita subrepetur animo iudicis, et, dum sperat
19     5,    1, 3   |                        Nec tamen in animo est omnia quae pro his aut
20     6,  praef, 11|           metus robur. Nam quo ille animo, qua medicorum admiratione
21     6,    1, 15  |            sit, a quo, in quem, quo animo, quo tempore, quo loco,
22     6,    2, 25  |           omittendo: sed promere in animo est quae latent et penitus
23     6,    2, 27  |     patiuntur adfectibus, et a tali animo proficiscatur oratio qualem
24     6,    2, 29  |       absentium ita repraesentantur animo ut eas cernere oculis ac
25     6,    2, 31  |             concidenten videbo? non animo sanguis et pallor et gemitus,
26     6,    2, 34  |        accidisse credamus, atque id animo nostro persuadeamus. nec
27     6,    3, 37  |             in quem dicimus, aut ex animo, qui factis ab eo dictisque
28     6,    3, 111 |            si de re minore aut alio animo aut denique non ab ipso
29     6,    3, 112 |      patienter toleraret: "haec aut animo Catonis ferenda sunt aut
30     6,    4, 8   |           ingenio veloci ac mobili, animo praesenti et acri. Non enim
31     7,    2, 1   |   Coniectura omnis aut de re aut de animo est. Utriusque tria tempora,
32     7,    2, 1   |             et quae continentur. De animo quaeri non potest nisi ubi
33     7,    2, 6   |           et de auctore constat, de animo quaeri potest. Nunc de singulis.
34     7,    2, 15  |        factaque nostra defendi solo animo possint, aliena varie refutantur. ~
35     7,    2, 20  |          desiderare quam dicere. De animo quo modo quaeratur satis
36     7,    2, 20  |    tractatur an voluerit, eadem quo animo fecerit: id enim est, an
37     7,    3, 5   |       finiamus ita fiet si prius in animo constituerimus quid velimus
38     7,    4, 8   |           male fecisse nos sed bono animo dicimus. Utriusque rei multa
39     7,    4, 11  |       dederit et quo tempore et quo animo, id est, num in aliquam
40     7,    4, 14  |        tamen haec actio facto atque animo continetur. De accusatore
41     7,    4, 14  |             praestare debuerit, quo animo datum sit. Simpliciores
42     7,    4, 14  |          omnes persequi materias in animo est (fingi enim adhuc possunt),
43     8,  proem, 22|                              Maiore animo adgredienda eloquentia est,
44     8,  proem, 28|             qui nullum verbum aequo animo perdere potest. Sed ne perdet
45     8,    5, 1   |             Sententiam veteres quod animo sensissent vocaverunt. Id
46     9,    1, 19  |          natura prius est concipere animo res quam enuntiare, ita
47     9,    2, 1   |      sententiarum figuris dicere in animo est quae ab illo simplici
48     9,    4, 51  |             est; ubi tempora [etiam animo] metiuntur et pedum et digitorum
49    10,    1, 45  |         eminentissimi) excerpere in animo est: facile est autem studiosis
50    10,    1, 114 |          concitatio, ut illum eodem animo dixisse quo bellavit appareat;
51    10,    6, 3   |           pauca primum complectamur animo quae reddi fideliter possint,
52    10,    6, 6   |      viribus, ut illa quae complexi animo sumus fluant secura, non
53    11,    1, 35  |            honestum sit efficere in animo suo constituerit. ~36.
54    11,    1, 44  |            confessione, non modo se animo commoveri, sed etiam corpore
55    11,    1, 66  |          condicionis eiusdem iniquo animo tulissemus. ~67.
56    11,    2, 4   |            inprimi quaedam vestigia animo, velut in ceris anulorum
57    11,    2, 17  |            iuvari memoriam signatis animo sedibus, idque credet suo
58    11,    2, 18  |            ea quidquid notabile est animo diligenter adfigunt, ut
59    11,    2, 44  |             est mirum magis haerere animo quae diutius adfixa sint.
60    11,    2, 48  |        tutiusque multo comprehensis animo rebus ipsis libertatem sibi
61    11,    3, 65  |           et ipse voci consentit et animo cum ea simul paret. Is quantum
62    12,  proem, 1 |             per omnes difficultates animo me sustentavi. ~2.
63    12,    1, 17  |            praestantissimo suscepit animo. ~18.
64    12,    1, 29  |             ad] haereat quotiens ab animo verba dissentiunt. ~30.
65    12,    1, 32  |           Hoc certe procul eximatur animo, rem pulcherrimam eloquentiam
66    12,    2, 28  |         facta praeclare et nosse et animo semper agitare conveniet.
67    12,    7, 8   |   disciplinis et illo quem exigimus animo dignissimum non vendere
68    12,    8, 4   |            interpres inpendet aequo animo laborem in alienas actiones,
69    12,   11, 30  |           posteritatis carent, toto animo petamus, nitamurque semper
 
  |