Lib. Cap. Par.
1 1, 8, 1 | distinguere, ubi cludatur sensus, unde incipiat, quando attollenda
2 1, 12, 11 | experti sumus, minus adficit sensus fatigatio quam cogitatio. ~
3 2, 4, 28 | tractantur vulgatissimos sensus verbis nisi tanto ante praeparatis
4 4, 1, 23 | singulis quaestionibus singuli sensus in prohoemium conferantur. ~
5 4, 1, 62 | dederunt ut intra quattuor sensus terminarentur. Nec minus
6 4, 1, 64 | est prohoemio necessarius sensus aliquis et hic acrior fit
7 6, 3, 48 | excludenda sint omnino verba duos sensus significantia, sed quia
8 6, 5, 2 | sit? Referatur oportet ad sensus, qui non docentur. ~3.
9 7, 10, 16 | his ipsis primus aliquis sensus et secundus et tertius:
10 8, proem, 23| amittunt, praeter id quod sensus obumbrant et velut laeto
11 8, proem, 25| a consuetudine communis sensus abhorrere. ~26.
12 8, proem, 31| nec intellegunt iacere sensus in oratione in qua verba
13 8, 2, 20 | quae verbis aperta occultos sensus habent, ut cum dictus est
14 8, 4, 25 | ille mucro petebat? Qui sensus erat armorum tuorum? Quae
15 8, 5, 1 | sensa" sua dicerent. Nam sensus corporis videbantur. ~2.
16 8, 5, 2 | tenuit ut mente concepta sensus vocaremus, lumina autem
17 8, 5, 13 | volunt, ut omnis locus, omnis sensus in fine sermonis feriat
18 8, 6, 12 | ille mucro petebat? Qui sensus erat armorum tuorum"? duplicatur
19 9, 1, 15 | hi, quia verborum mutatio sensus quoque verteret, omnis figuras
20 9, 1, 16 | aliter atque aliter manetque sensus elocutione mutata, et figura
21 9, 1, 17 | dianoias, id est mentis vel sensus vel sententiarum (nam his
22 9, 1, 18 | credat colores et sententias sensus esse? Quare sicut omnem
23 9, 2, 46 | sint verbis diversa, hic +sensus sermonis et loci+ et tota
24 9, 3, 23 | continuationi sermonis medius aliqui sensus intervenit: "ego cum te (
25 9, 3, 43 | Sed sensus quoque toti quem ad modum
26 9, 3, 47 | potest. Nec verba modo sed sensus quoque idem facientes acervantur: "
27 9, 3, 71 | sic+ contigit, ut aliqui sensus vehemens et acer venustatem
28 9, 3, 72 | inmorare". Nam et valet sensus ipse et in verbis tantum
29 9, 3, 73 | adfectatio, cum in acris incidit sensus innatam gratiam videtur
30 9, 4, 13 | vehementissima, quantumque interest sensus idem quibus verbis efferatur,
31 9, 4, 29 | tamen est vehemens aliquis sensus in verbo, quod si in media
32 9, 4, 61 | et apparet, primum quia sensus omnis habet suum finem,
33 9, 4, 67 | habent, quotiens incipit sensus aut desinit, sic in mediis
34 9, 4, 118 | circumductionibus, etiam cum sensus finitus est, aliquid tamen
35 9, 4, 120 | ad sensus igitur referenda sunt. Nequis
36 9, 4, 122 | quantum mea fert opinio, erit sensus non expleto numero conclusus,
37 9, 4, 123 | Membrum autem est sensus numeris conclusus, sed a
38 9, 4, 124 | sunt: alterum simplex, cum sensus unus longiore ambitu circumducitur,
39 9, 4, 124 | et incisis, quod plures sensus habet: "aderat ianitor carceris, [
40 9, 4, 132 | prohoemium varie atque ut sensus eius postulabit. Neque enim
41 10, 3, 33 | Inrumpunt enim optimi nonnumquam sensus, quos neque inserere oportet
42 10, 5, 5 | tantum volo, sed circa eosdem sensus certamen atque aemulationem.
43 11, 2, 24 | perpetuae erunt: nam et sensus non eandem imaginem quam
44 11, 2, 29 | aptentur ad eos qui excidunt sensus, ancora, ut supra proposui,
45 11, 2, 34 | est oculorum quam aurium sensus, in parte iuvari potest,
46 11, 3, 14 | aures movet, per quos duos sensus omnis ad animum penetrat
47 11, 3, 37 | quia inde alius incipit sensus. Sed in ipsis etiam distinctionibus
48 11, 3, 39 | cetera multa membra habent (sensus enim sunt alii atque alii)
49 11, 3, 89 | orator, ut sit gestus ad sensus magis quam ad verba accommodatus,
50 12, 10, 36 | inventione pugnandum est. Sensus sublimes variique eruantur:
51 12, 10, 46 | possit invenio, nisi ut sensus nos quidem dicamus pluris:
|